O Μαουρίσιο ήταν ο παίκτης που έκλεψε τη χθεσινή παράσταση της Τούμπας, αλλά θα ήταν άδικο για τους υπόλοιπους να χειροκροτήσουμε μόνο αυτόν.
Γιατί ο χθεσινός ΠΑΟΚ είχε παίκτες μαχητές, παίκτες παθιασμένους, παίκτες με ποδοσφαιρικό εγωισμό, παίκτες που, επιτέλους, έδειξαν ότι αντιλαμβάνονται σε ποια ομάδα παίζουν. Εκαναν την καλύτερη φετινή εμφάνισή τους και έδειξαν στους εαυτούς τους πρώτα και ύστερα σε όλους τους άλλους ότι μπορούν. Μπορούν, αρκεί να ξεχάσουν τις κακές συνήθειες που «κουβαλούν» από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου.
Οι μεγάλες ομάδες φέρονται όπως φέρθηκε ο ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα. «Σκοτώνουν» τον αντίπαλο και τελειώνουν το ματς από πολύ νωρίς. Εξασφαλίζουν τους τρεις βαθμούς, κάνουν επίδειξη δύναμης, στέλνοντας μηνύματα σε όλους τους ανταγωνιστές τους, βελτιώνουν το ηθικό τους, δίνουν χαρά στον κόσμο τους και πηγαίνουν παρακάτω, με χαμόγελο και αισιοδοξία.
Οι μεγάλες ομάδες δεν βγάζουν το λάδι στους οπαδούς τους, δεν πνίγονται σε μια κουταλιά νερό, δεν μετατρέπουν όλα τα παιχνίδια σε ντέρμπι και δεν πετάνε πολύτιμους βαθμούς στα σκουπίδια. Ολα αυτά τα απέφυγε ο χθεσινός ΠΑΟΚ και το θέμα δεν είναι ότι, απλά, ήταν αποτελεσματικός, αλλά ότι ήταν ένας αληθινός ΠΑΟΚ από άποψη διάθεσης, θέλησης. «φλόγας». Αυτής της «φλόγας» που έλειψε σχεδόν από όλους τους φετινούς αγώνες.
Θέλω να πιστεύω ότι οι αποδοκιμασίες των οπαδών που συνόδευσαν τη νίκη στο Κύπελλο επί του Απόλλωνα Πόντου, ήταν ευεργετικές. «Ξύπνησαν» τους παίκτες και τους έδωσαν να καταλάβουν ότι μεγαλύτερη σημασία απ’ όλα έχει η προσπάθεια. Αυτήν εκτιμά ο κόσμος κι όταν τη δει, μπορεί να αποθεώσει την ομάδα ακόμη και σε περίπτωση ήττας. Αν δε τη δει, μπορεί να την αποδοκιμάσει ακόμη και σε περίπτωση νίκης.
Στα επιμέρους: Ο Μαουρίσιο ήταν όλα τα λεφτά, με τα δύο γκολ και ιδιαίτερα το δεύτερο. Οι πτέρυγες εξαιρετικές, με Μάτος – Βιειρίνια και Λέοβ ατς – Ελ Καντουρί. Ο Ελ Καντουρί έκανε πολύ καλό παιχνίδι. Το πρώτο του με τον ΠΑΟΚ. Και ο Βιειρίνια, έχω την εντύπωση, ότι έκανε την καλύτερη εμφάνισή του από τότε που επανήλθε.
Δραστήριος και κινητικότατος ο Πέλκας. Ακόμη και στην... επιπόλαια στιγμή του, είναι επικίνδυνος για τον αντίπαλο. Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι είχαν καλή καλή απόδοση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Αστέρας δεν απείλησε σχεδόν καθόλου, ούτε καν στο δεύτερο ημίχρονο, όταν «ανοίχτηκε» και τα έπαιξε όλα για όλα. Γιατί και η καλή αμυντική λειτουργία είναι κάτι που επίσης πρέπει να πιστωθεί στους παίκτες του ΠΑΟΚ.
Βέβαια, το δεύτερο ημίχρονο ήταν υποτονικό, σε σχέση με το πρώτο. Αναμενόμενο και φυσιολογικό, καθώς η νίκη είχε εξασφαλιστεί και έπρεπε να γίνει και οικονομία δυνάμεων ενόψει του ντέρμπι με την ΑΕΚ. Μακάρι να συνεχίσουν οι παίκτες του ΠΑΟΚ με τον παλμό που είχαν στο χθεσινό πρώτο ημίχρονο κι ας μη χρειάζεται σε κανένα ματς από εδώ και πέρα να είναι εξίσου καλοί στο δεύτερο...
