Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν την άποψη, ότι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται τη μεταγραφική δραστηριότητα οι επαγγελματίες του χώρου (οι μανατζαρέοι στο σύνολο τους κι ελάχιστοι εκπρόσωποι της ενημέρωσης) είναι επιπόλαιος, ανεύθυνος και προκαλεί βλάβες, αν όχι ανεπανόρθωτες, τουλάχιστον σοβαρές. Τη «ζημιά» την πληρώνουν οι σύλλογοι, συγχρόνως όμως και μια κατηγορία νεαρών παικτών που αυτοπαγιδεύονται στον ιστό μιας επικίνδυνης επικοινωνιακής αράχνης, η οποία τις περισσότερες φορές αποδεικνύεται δηλητηριώδης και θανατηφόρα.
Οι μανατζαρέοι κάνουν απλά τη δουλειά τους, έστω και στρεβλά. Οι του σιναφιού μας όμως είτε παρασυρόμενοι από τους προηγούμενους, είτε συνειδητά, ρίχνουν νερό στο μύλο τους, επικαλούμενοι ως δικαιολογία πως είναι υποχρεωμένοι να αναφερθούν στην είδηση. Άσχετα αν αυτή… η «είδηση» έχει σερβιριστεί τόσο χοντροκομμένα και δεν διαφέρει σε τίποτε τις περισσότερες φορές από το τυράκι στη φάκα του πλασαρίσματος, του προς πώληση εμπορεύματος. Το κακό στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι βέβαια ότι ολόκληρη η αγωνιστική περίοδος έχει μετατραπεί σε μια διαρκή μεταγραφική εμποροπανήγυρη, αλλά οι αρνητικές επιδράσεις που υπάρχουν, από τη στιγμή που αλλοιώνονται οι συνθήκες και οι ψυχολογίες αν θέλετε, μιας ποδοσφαιρικής κανονικότητας, με συνέπεια να υπάρχουν «ζημιές» και «θύματα».
Ζημιές που αφορούν τους συλλόγους, οι οποίοι πολλές φορές αποσταθεροποιούνται από την ένταση αυτών των άκαιρων και κατασκευασμένων μεταγραφικών σεναρίων, ιδιαίτερα όταν αυτές αφορούν μια κατηγορία νεαρών παικτών. Οι τελευταίοι παρουσιάζονται ως πρωταγωνιστές διακινούμενων εντυπωσιακών σεναρίων. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Όσοι από αυτούς δεν διατηρούν εσωτερικές αντιδράσεις, οδηγούνται σε δραματικούς αποπροσανατολισμούς. Στην τελευταία κατηγορία έχουν παρατηρηθεί αρκετά φαινόμενα παικτών που παρουσιάζουν εικόνα καλαμοκαβαλάρηδων. Μερικοί από αυτούς έχασαν στην κυριολεξία το δρόμο τους. Ευχόμαστε να τον ξαναβρούν γιατί πραγματικά έχουν μεγάλο ταλέντο.
Αναμφίβολα υπήρξαν θύματα αυτής της ακατανόητης σύμπραξης ανάμεσα στους διαμεσολαβητές και σε όσους τους αβαντάρουν, στην προσπάθεια τους να ξεπουλήσουν με τον καλύτερο τρόπο το εμπόρευμα τους. Όσο για τους συλλόγους, μάλλον θα πρέπει να αντιδράσουν κάποια στιγμή και να δουν επιτέλους τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Επιβάλλεται να βρουν τον τρόπο να προστατέψουν τα πολύτιμα περιουσιακά τους στοιχεία. Επί παραδείγματι ο ΠΑΟΚ συγκεκριμένα, θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει προνοήσει, ώστε να προστατεύσει τον Ζαμπά. Ο οποίος αυτοπαγιδεύτηκε στον ιστό της επικοινωνιακής αράχνης που προαναφέραμε, θύμα μιας εντυπωσιακής υποσχεσεολογίας με πρόωρα όνειρα. Είμαστε βέβαιοι όμως ότι θα το κάνει στην περίπτωση του Γιαννούλη, τον οποίο ο συνεταιρισμός μανατζαρεών και των πρόθυμων αβανταδόρων τους, τον έχει ήδη «βγάλει στη σέντρα».
ΥΓ: Η χθεσινή δήλωση Λάκοβιτς μας ανατριχιάζει. Στο τέλος της περιόδου η επιτροπεία θα εγκαταλείψει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Που θα δοθεί όμως η σκυτάλη; Σίγουρα στο ερυθρόλευκο παρακράτος της παράγκας (έργο σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Θεοδωρίδη).
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (14/10)
