Το αν θα καθαιρεθεί ο Γκιρτζίκης από την προεδρία της ΕΠΟ, μετά τον εναρμονισμό του κώδικα δεοντολογίας ή όχι, όπως και το τι είπαν η πρόεδρος του Αρείου Πάγου με τον Βαγγέλη Μαρινάκη είναι πράγματα που δεν προκαλούν καμία έκπληξη, προφανώς και κανένα ενδιαφέρον. Βαλκάνια είμαστε.
Στην Ελλάδα του Μπαλαούρα, του Φίλη και της Ρεπούση όλα επιτρέπονται. Πάμε όμως στα δικά μας: Ο αριθμός «7», επιστρατεύτηκε για τον τίτλο, τη στιγμή που εκπροσωπεί την φετινή μεταγραφική συγκομιδή του Δικεφάλου. Ως εκ τούτου, εντός της δικής του περιμέτρου θα πρέπει και να μπορούν να περιοριστούν οι όποιες κριτικές αφορούν τους νεοαποκτηθέντες.
Οι κριτικές (καλοπροαίρετες, πικρόχολες, αιρετικές και ότι μπορεί άλλο να προκύψει) ξεκίνησαν από τα τρία πρώτα φιλικά παιχνίδια. Στα οποία όμως αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετοί από τους νέους, δεν είχαν ούτε ένα λεπτό συμμετοχής. Το αρνητικό και ανάποδο λοιπόν στη συγκεκριμένη περίπτωση με τις εύκολες κι επιπολαίες κριτικές, είναι ότι από το πουθενά δημιουργούν προβλήματα και νοθεύουν το κλίμα της προετοιμασίας μιας ομάδας που χτίζεται σχεδόν από τη βάση της. Δεν ενοχλεί τόσο η επιπολαιότητα και η βιασύνη, όσο η κακοπροαίρετη και μηδενιστική διάθεση εκείνων που επιχειρούν συλλήβδην την «αποδόμηση» των νεοαποκτηθέντων, χρεώνοντας τους υπεύθυνους του σχεδιασμού με καιροσκοπικές και ιδιοτελείς επιλογές.
Σ΄αυτούς τους τελευταίους καταλογίζουν ανεξήγητες προθέσεις και αλισβερίσια σε επίπεδο μανατζαρέων ( και όχι μόνο). Από τη πρώτη στιγμή και με τις όποιες αμφισβητήσεις μπορούν να προκύψουν, ιδιαίτερα εξαιτίας της δυσκολίας προσαρμογής των νεοαποκτηθέντων, η χολή συνοδεύει απαραίτητα τις κριτικές των συγκεκριμένων τύπων. Βάζουν στη σειρά και στον τοίχο τους καινούργιους και με χαρακτηριστική άνεση και προκλητική ανευθυνότητα τους… «εκτελούν». Διατηρούν βέβαια κάποιες επιφυλάξεις μόνο όμως για όσους από αυτούς «βγάζουν μάτια» με την αξία τους και προφανώς θα τους εκθέσουν. Αν τους ακούς στα ραδιόφωνα ή τους διαβάζεις στις εφημερίδες και τους συναντάς παντού στους διαδικτυακούς χώρους όμως, σου δίνουν την εντύπωση ότι οι νέες μεταγραφές είναι «πληγές» και όχι προοπτικές και «κλειδιά» για να ανοίξουν αμπαρωμένες πόρτες και για να ξεπεραστούν μεγάλα αδιέξοδα. Εφτά τον αριθμό οι μέχρι στιγμής μεταγραφές του ΠΑΟΚ. Εφτά «κλειδιά» και όχι εφτά «πληγές» για εκείνους που επί χρόνια συνηθίζουν να ακολουθούν αυτή την απερίγραπτα ανόητη τακτική. Αν εξαιρέσεις μία ή δύο από αυτές τις μεταγραφές που δείχνουν κάπως ότι θα δυσκολευτούν να δικαιώσουν αυτούς που τους επέλεξαν, οι υπόλοιπες είναι αξιόλογες.
Σε αυτές τις τελευταίες δεν μένει παρά να δοθεί ο χρόνος και οι ευκαιρίες για να αποδείξουν μέσα στο γήπεδο τις ιδιαίτερα καλές συστάσεις που συνόδευαν την μετακίνηση τους. Ας τους βοηθήσουμε λοιπόν όλοι (όχι μόνο εμείς και ο κόουτς, αλλά και ο κόσμος, ακόμη και οι κακοπροαίρετοι) για να ολοκληρώσουν αυτή την προσπάθεια μέσα σε ένα περιβάλλον υγιέστατο με αντίστοιχα καλή ποδοσφαιρική ψυχολογία. Άλλωστε ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που θα ωφεληθεί αν τελικά τα καταφέρουν. Χρόνος και στήριξη θα πρέπει να δοθούν σε όλους, ιδιαίτερα όμως στον κόουτς. Ο τελευταίος σίγουρα την χρειάζεται περισσότερο, γιατί οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει στην αξιολόγηση και αξιοποίηση ενός τόσο ανανεωμένου κι ενισχυμένου ρόστερ θα είναι πολύ μεγάλες. Συμβουλές δεν δίνουμε. Απλά επισημαίνουμε ότι κάποιοι θα πρέπει να σταματήσουν αυτό το «χούι» και αυτό το «βιολί» που βαράνε κάθε χρόνο. Ας δείξουν επιτέλους λίγη υπομονή.
Αναμφίβολα οι «αποδείξεις» χρειάζονται για να επιβεβαιωθούν κάποιες προθεσμίες και κάποιες ευκαιρίες. Ας δουν επιτέλους και την καλή πλευρά της υπόθεσης. Ότι δηλαδή η ομάδα ενισχύθηκε σημαντικά και ότι οι περισσότερες μεταγραφές θεωρούνται αξιόλογες και από τους πλέον απαιτητικούς. Από εκεί και πέρα επαναλαμβάνουμε ότι ο χρόνος θα δείξει και είτε θα δικαιώσει είτε θα διαψεύσει.
ΥΓ: Ο αναγνώστης της στήλης Παύλος Χρηστίδης επισημαίνει με παρέμβαση του ότι η δήλωση Ίβιτς για τον Κρέσπο δεν τον βρίσκει σύμφωνο. Δείχνει μια πρόθεση να προστατεύσει κάποιους.
