Στη μία πλευρά της ζυγαριάς Πασχαλάκης και Πρίγιοβιτς. Στην άλλη ένδεκα και βάλτε παίκτες του Άρη. Αποτέλεσμα; 1-2…Τόσο απλά! Υπάρχει διαφορά κλάσης. Άλλο επίπεδο Ο ΠΑΟΚ, άλλο ο Άρης αυτόν τον καιρό. Πώς να το κάνουμε δηλαδή;
Είναι βέβαια, σημαντική παράμετρος κι η προσέγγιση του ντέρμπι. Ολότελα διαφορετικός των νικητών από των γηπεδούχων! Οι «κίτρινοι» είχαν αναγάγει το ντέρμπι σε νυν υπέρ πάντων αγώνα… σταθμό. Ίσως γι’ αυτό κι ο Ερέρα ρίσκαρε με την επιλογή παικτών οι οποίοι δεν ήταν ετοιμοπόλεμοι. Και δεν δικαιώθηκε. Γενικά, οι γηπεδούχοι διαπνεόταν από πάθος για αλλαγή στο status της πόλης – το οποίο διαμορφώθηκε σε μία δεκαετία - μέσα από ενενήντα λεπτά. Ουτοπία. Δεν το λέμε εμείς. Το αποτέλεσμα το λέει. Το… φωνάζει! Εξ αυτού κρινόμαστε όλοι.
Αντίθετα οι φιλοξενούμενοι, δεν ανέβασαν τόνους. Κράτησαν το ντέρμπι στο επίπεδο των τριών βαθμών μιας νίκης. Δίχως να υποτιμούν τις ιδιαιτερότητες του. Κυρίως δε, δίχως να αψηφούν τον νταλκά του κόσμου τους. Ήθελε να κυκλοφορεί με το κεφάλι ψηλά την επόμενη ημέρα. Αφεντικό της πόλης, γαρ. Δεν έπαιξαν όλοι όμως, , σα να έπαιζαν στον Τελικό της ζωής τους. Ίσως, γι’ αυτό απειλήθηκαν επειδή οι αντίπαλοι τους έπαιζαν στον Τελικό της ζωής τους. Ήταν κι η εξαιρετική διαχείριση της ψυχολογίας του ντέρμπι από τον Λουτσέσκου…
Ως εκ τούτων το ντέρμπι κρίθηκε στην διαφορά ποιότητας. Εκεί όπου ο ΠΑΟΚ σαφώς υπερέχει. Κι αποδείχθηκε τρανά στο Χαριλάου η ανωτερότητα του, η υπεροχή του! Είναι αυτό το οποίο λέμε στο ξεκίνημα της σημερινής μας άποψης. Πάσχιζαν ένδεκα και βάλτε παίκτες του Άρη. Πάσχισαν δύο του ΠΑΟΚ και… Πασχαλάκης, Πρίγιοβιτς πέτυχαν την επική ανατροπή. Πήρε ο ΠΑΟΚ τρεις βαθμούς. Κι η ζωή συνεχίζεται. Με την ομάδα να κλείνεται. Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις γαρ, μεθαύριο. Με τον κόσμο να ανοίγεται. Και με τον Γιώργη Σαββίδη… Τον ευτυχέστερο πλύντη αυτοκινήτων στον κόσμο, να λέει στους παίκτες του: «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε»!
Καταγράφοντας την θύελλα ενθουσιασμού στον κόσμο του ΠΑΟΚ – στην ομάδα ο Ρουμάνος προπονητής τράβηξε τα γκέμια της – αντιλαμβανόμαστε, πως το μάγκικο πέρασμα από το Χαριλάου έχει πολλαπλά εντυπωσιακώς ουσιώδη οφέλη. Καθώς μάλιστα, κατά γενική, ομολογία δεν άρθηκαν όλοι οι παίκτες στο ύψος των περιστάσεων – καλύφθηκαν από το δυσθεώρητο ύψος Πασχαλάκη και Πρίγιοβιτς – αλλά ο ΠΑΟΚ κι ανέτρεψε το σκορ και νίκησε…Καθίσταται ηλίου φαεινότερη η κολοσσιαία διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων. Και με τέτοια διαφορά το status της πόλης δεν αλλάζει. Πώς να αλλάξει; Μέσα και σε 90 λεπτά… Τι λέτε; Ουτοπία, λέμε εμείς!
Η λάμψη της νίκης στο Χαριλάου πάντως, δεν πρέπει να αφήσει στην σκιά της την αδυναμία κάλυψης του κενού του Μαουρίσιο. Η απουσία του Βραζιλιάνου έβγαζε μάτια. Ίσως επειδή ο Πέλκας δεν ήταν απόλυτα ετοιμοπόλεμος. Το ‘λέγε η ψυχή του αλλά το κορμί του; Ίσως επειδή ο Βέρνμπλουμε θέλει ακόμη πολλή δουλειά. Ίσως επειδή ο Ζαμπά ήταν… αλλού! Ίσως, ίσως, ίσως… Σημασία για τον ΠΑΟΚ έχει πως το κενό του Βραζιλιάνου έχασκε ανοικτό. Και πρέπει εδώ και τώρα να καλυφθεί…
ΥΓ: Απορία μας… Αφού καθίσταται σαφές στη Συμφωνία των Πρεσπών πως η «μακεδονική» γλώσσα της πΓΔΜ ανήκει στις σλαβικές… Κι αφού η «μακεδονική» ταυτότητα της ουδεμία σχέση έχει με τη Μακεδονία της αρχαίας Ελλάδας… Γιατί απορρίπτει μετά βδελυγμίας την ονομασία της ως Σλαβομακεδονία;
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (23/10)