Τα επινίκια του ΠΑΟΚ για την κατάκτηση του κυπέλλου, με γλέντι και λουλουδοπόλεμο μέχρι τα ξημερώματα στα μπουζούκια, προσέφεραν διάφορες εικόνες, είχαν δηλώσεις, έβγαλαν ειδήσεις και άφθονο παρασκήνιο. Υπάρχει όμως κάτι που έμεινε να ακολουθεί τους περισσότερους ακόμη και την επόμενη μέρα όταν η Πάολα είχε αποσυρθεί από την πίστα και ο ήλιος είχε σηκωθεί στον ουρανό.
Ήταν η εικόνα και τα λόγια του Ιβάν Σαββίδη. Πάνω στην πίστα χοροπηδούσε σαν μικρό παιδί στον ρυθμό των συνθημάτων που τραγουδούσαν με ένα στόμα ποδοσφαιριστές, προπονητές, παράγοντες και οι μετρημένοι προνομιούχοι φίλοι του ΠΑΟΚ που είχαν την τύχη να βρεθούν στο γλέντι των κυπελλούχων Ελλάδας.
Ο Ιβάν πηδούσε χαμογελαστός, ζούσε την στιγμή, όπως ένα μικρό παιδί απολαμβάνει το παιχνίδι του με πραγματική και ανόθευτη χαρά. Ήταν η απόδειξη ότι ήταν, είναι και παραμένει τρελαμένος με τον ΠΑΟΚ, απίστευτα καψούρης, δεμένος με την ομάδα και τον λαό της. Πιο πολύ από ποτέ σε σχέση με το παρελθόν.
Το δεύτερο ήταν τα λόγια του όταν εξήγγειλε την κατασκευή της νέας Τούμπας μαζί με την ομολογία «οι γιοί του να βάλουν την ψυχή του στα θεμέλια του νέου γηπέδου». Κουβέντες με μεγάλη συναισθηματική αξία που δεν ήχησαν ως πυροτεχνήματα αλλά ως πρόσθετη απόδειξη ενός ώριμου άνδρα που θέλει να δώσει το στίγμα των αληθινών προθέσεων του. Υπερβολή μεν, αλλά ποιος αμφιβάλει ότι είναι κάτι που το πιστεύει…
Η παρουσία του Ιβάν έχει βάλει τον ΠΑΟΚ στην αφετηρία μιας νέας εποχής. Μετά την κατάκτηση δύο κυπέλλων σερί, ο στόχος για την νέα χρονιά δεν μπορεί να είναι άλλος από το ντάμπλ! Ο Ολυμπιακός χτίζει νέα ομάδα από την αρχή, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει χιονοστιβάδα προβλημάτων ενώ η ΑΕΚ βρίσκεται μπροστά στην απειλή διαρροής βασικών της παικτών.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η νέα χρονιά ίσως αποδειχθεί παιχνίδι μόνο για έναν: τον ΠΑΟΚ! Αρκεί να μην γίνουν τα λάθη του παρελθόντος.