Ποιόν αδικεί το 1-1 της Τούμπας; Η πλειοψηφία εκείνων που ψήφισαν στο γκάλοπ στη διάρκεια της εκπομπής, είπαν «τον ΠΑΟΚ». Δεν είχαν όμως δίκιο. Κι αυτό γιατί υπάρχει πάντα και η άλλη άποψη. Η ισοπαλία είναι δίκαιο αποτέλεσμα και για τους δύο αιωνίους της Θεσσαλονίκης. Όσο δικαιούταν την ισοπαλία ο ΠΑΟΚ, άλλο τόσο την δικαιούταν ο Άρης. Έστω κι αν επ΄ αυτού διαφώνησαν ανοιχτά Λουτσέσκου και Παντελίδης…
Και οι δύο με ένα στόμα είπαν «αξίζαμε κάτι περισσότερο…». Η ουσία είναι ότι η ισοπαλία έφερε απογοήτευση στον ΠΑΟΚ και πανηγυρίστηκε σαν νίκη στον Άρη. Κι αυτό γιατί τηρουμένων των αναλογιών ο ΠΑΟΚ υπερτερεί σε όλα τα επίπεδα, έχει τετραπλάσιο μπάτζετ, μεγάλη διαφορά σε ποιότητα και βάθος στον πάγκο, εμπειρία και νοοτροπία πρωταθλητισμού, έμοιαζε με φορτηγό με σπασμένα φρένα…
Πού όμως σταμάτησε στον Άρη. Γιατί; Η απάντηση βρίσκεται σε δύο μέτωπα. Πρώτα στον ίδιο του τον εαυτό. Μπήκε στο ντέρμπι με τον αέρα του πρωτοπόρου που έχει τον τίτλο στην τσέπη, την αύρα του ανώτερου που περιμένει έναν υγιεινό περίπατο. Κι όμως τελικά δεν του βγήκε γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών του έμεινε στα αποδυτήρια κι όσοι εμφανίστηκαν στο τερέν ήταν αγνώριστοι…
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Ότι ο Άρης ήταν τόσο καλός που δεν επέτρεψε στον ΠΑΟΚ να κάνει το παιχνίδι του, κατάφερε να τον περιορίσει στη μεσαία γραμμή, να αδρανοποιήσει τα ατού του και να βγάλει στο γήπεδο αυτό που τελικά έκανε την διαφορά: δύναμη και πάθος για το θετικό αποτέλεσμα.
Κάπως έτσι φθάσαμε στο 1-1. Το συμπέρασμα δεν αλλάζει. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να έχασε δύο βαθμούς αλλά παραμένει το ακλόνητο φαβορί για τον τίτλο- τον έχει σφιχτά αγκαλιά. Από την άλλη ο Άρης βρίσκεται σταθερά σε τροχιά Ευρώπης, έτοιμος μετά την δυναμική επιστροφή του να εξασφαλίσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι και οι δύο μπορούν να είναι ικανοποιημένοι. Το ντέρμπι δεν άλλαξε τίποτα…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
