Είναι αλήθεια ότι ο βραδινός ευρωπαϊκός αγώνας του Δικέφαλου, εκτός από το ενδιαφέρον που έχει σε ότι αφορά την πορεία της ομάδας στο θεσμό, παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα ενός πολυσήμαντου γεγονότος από τις εξελίξεις του οποίου θα εξαρτηθούν κατά τα φαινόμενα και οι αντίστοιχες κινήσεις του μεγαλομετόχου όπως και του νέου κόουτς.
Ο πρώτος σίγουρα θα περιμένει κίνητρο για να προχωρήσει στην εντυπωσιακή όπως έχει εξαγγελθεί ενίσχυση της τελευταίας στιγμής. Και ο δεύτερος θα έχει την ευκαιρία μιας πρώτης εικόνας από τους παίκτες που εμπιστεύτηκε και με τους οποίους δούλεψε στο μικρό διάστημα της παραμονής του στην Τούμπα. Ο χαρακτηρισμός «πολυσήμαντος» για τον βραδινό αγώνα συμπεριλαμβάνει και την «εκτίμηση» της συμπεριφοράς των φίλων της ομάδας. Και όταν λέμε συμπεριφοράς, εννοούμε ασφαλώς την αντίδραση τους μετά τα όσα απρόσμενα και εντυπωσιακά συνέβησαν το τελευταίο διάστημα. Η προσέλευση θα αποτιμηθεί ανάλογα σαν έγκριση και αποδοχή ή αντίστροφα σαν άρνηση και δυσαρέσκεια.
Επιμένοντας λοιπόν στο ότι το σημερινό παιχνίδι είναι ξεχωριστό για την ασπρόμαυρη οικογένεια και χαρακτηρίζοντας το ως νέο «ξεκίνημα», θεωρούμε πολύ πιθανό να έχουμε έναν υγιή σπασμό, εντυπωσιακή αγωνιστική ανάκαμψη από πλευράς ομάδας. Η παρουσία του νέου προπονητή, η νέα ψυχολογία, καθώς και η προοπτική της ευκαιρίας να αποτινάξει από πάνω της όλη τη «σκόνη» που προκάλεσαν οι τελευταίες κατεδαφίσεις και ανακαινίσεις αναμένονται να προσδώσουν έντονο χρώμα στην σύγκρουση με την άγνωστη, περίεργη, προφανώς και ποδοσφαιρικά επικίνδυνη σουηδική ομάδα. Βραδιά λοιπόν μηνυμάτων απ’ όλους και για όλους με τη δική μας ευχή να πάνε όλα καλά.
Στο περιθώριο των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων των ελληνικών ομάδων, αλλά και της έναρξης του εθνικού μας Πρωταθλήματος, μια τεράστια ακόμη εθνική μας επιτυχία πέρασε στα «ψιλά». Αυτή αφορούσε τον τίτλο των παγκόσμιων πρωταθλητών που κατέκτησαν οι Νέοι το πόλο. Ηταν το όγδοο χρυσό μετάλλιο στα τελευταία είκοσι χρόνια σε επίπεδο Νέων και Νεανίδων. Τα ολόχρυσα νιάτα μας δυστυχώς δεν πήραν αυτό που άξιζαν από το μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ και γιόρτασαν και χάρηκαν τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή σχεδόν οικογενειακά, διαπιστώνοντας συγχρόνως πώς ο άθλος τους ήταν μιας «χρήσης» και μια υποχρεωτικής αναφοράς.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα νίκησε την Κροατία στον τελικό και απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η Ελλάδα στο συγκεκριμένο άθλημα αποτελεί παγκόσμια δύναμη. Αξίζει να σημειωθεί άλλωστε ότι σε επίπεδο Νέων και Νεάνιδων, η πρόσφατη επιτυχία των Νέων αποτέλεσε το 27ο έβδομο μετάλλιο και το όγδοο χρυσό από το 1977 και έπειτα. Επίσης, έχουμε πάρει συνολικά οκτώ αργυρά από το 1994 μέχρι το 2010 και δέκα χάλκινα από το 1992 μέχρι το 2016. Η δουλειά που γίνεται στο ελληνικό πόλο και μάλιστα κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετική.
Επιστρέφοντας στον άθλο των Νέων, επισημαίνουμε ότι η διάκριση που πέτυχαν τους άξιζε σε απόλυτο βαθμό. Η πορεία τους ήταν αψεγάδιαστη. Να σκεφτεί κανείς ότι στον προημιτελικό βρέθηκαν με τρια γκολ πίσω από τους Ισπανούς, τους οποίους νίκησαν. Στον ημιτελικό έκαναν τη μεγάλη έκπληξη και ανατροπή αποκλείοντας το τεράστιο φαβορί και οικοδέσποινα Σερβία και τέλος επισφραγίζοντας την εκπληκτική πορεία τους υπέταξαν και την πανίσχυρη Κροατία στον τελικό. Η φιλοξενία - κάπως καθυστερημένα στο σημερινό μας σχόλιο - του άθλου των Νέων οφείλεται στο γεγονός μιας αναμονής την οποία θεωρούσα αναγκαία προκειμένου να πληροφορηθώ την απάντηση που έδωσαν όλοι οι «επίσημοι» σε αυτά που κατέθεσαν οι προπονητές, παράγοντες αλλά κυρίως οι αθλητές του υγρού στίβου.
Τα παράπονα και τις καταγγελίες που σε ορισμένες περιπτώσεις σε βγάζουν έξω από τα ρούχα σου και αγανακτείς. Τέτοια απάντηση όμως δεν υπήρξε ποτέ και ως εκ τούτου μένω – εκπληρώνοντας μια υποχρέωση και προς τα παιδιά αυτά - απευθύνοντας τους ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους τους Ελληνες.
Υ.Γ. Είναι να απορεί κανείς με τα όσα σε καθημερινή βάση αποκαλύπτονται για τη συμπεριφορά του Αμρ Ουάρντα. Και να απορείς περισσότερο όχι για τον περίεργο χαρακτήρα του Αιγύπτιου αλλά για εκείνους που αποφάσισαν να τον εντάξουν στο ρόστερ του ΠΑΟΚ χωρίς να επιχειρήσουν μια στοιχειώδη διερεύνηση του χαρακτήρα του. Ηταν και αυτό μια ακόμη επιπολαιότητα μέσα στη γενική αναρχία που επικράτησε στον φετινό μεταγραφικό σχεδιασμό του Δικεφάλου. Επιστρέφει ο Ουάρντα; Ναι ή όχι; Και κάτι ακόμη… ο Μπρκιτς θα ρίξει άγκυρα ή θα φύγει;