Ο ΠΑΟΚ μπορεί να προκρίθηκε στους «4» του Κυπέλλου Ελλάδας και με αυτό τον τρόπο να συνεχίζει την προσπάθεια για την επίτευξη του σημαντικότερου στόχου αυτή την σεζόν, όμως, η εμφάνισή του απέναντι στην Ξάνθη ήταν απογοητευτική.
Για δεύτερο στην σειρά παιχνίδι, μετά από την μετριότατη εμφάνιση με τον Ηρακλή, ο ΠΑΟΚ ήταν απογοητευτικός απέναντι στην ομάδα της Ξάνθης.
Θα πρέπει να αισθάνονται πολύ τυχεροί ο Βλάνταν Ιβιτς και οι παίκτες του, που δεν πλήρωσαν πιο ακριβά από μια ήττα την άθλια παρουσία της ομάδας τους, η οποία ειδικά στο πρώτο ημίχρονο έδωσε πολλά δικαιώματα.
Το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ δεν κλήθηκε να καταβάλλει βαρύτερο τίμημα, το οποίο θα ήταν ο αποκλεισμός του, οφείλεται αποκλειστικά στην αδυναμία της Ξάνθης να είναι όσο ουσιαστική την είδαμε σε προηγούμενα εκτός έδρας παιχνίδια της αυτή την σεζόν.
Με πολύ λιγότερες ευκαιρίες σε άλλα εκτός έδρας παιχνίδια, με λιγότερες επισκέψεις στην άμυνα του αντιπάλου της, η Ξάνθη σκόραρε με άνεση. Κάτι που δεν έκανε στην Τούμπα, όπου με την συνήθη τακτική της, πιέζοντας ψηλά, έκλεβε με μεγάλη άνεση μπάλες, έφτανε με ακόμη μεγαλύτερη άνεση στην περιοχή του ΠΑΟΚ καθώς έλειπε ένας παίκτης μπροστά από Βαρέλα-Κρέσπο για να αναχαιτίσει, αλλά, δεν είχε την τελική προσπάθεια.
Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να προβληματίζει και αυτό δεν είναι το χειρότερο, καθώς αντί οι άνθρωποί του να κοιτάζουν τι δεν πάει καλά αγωνιστικά, επιχειρούν να φορτώσουν αλλού τις ευθύνες.
Η κακή εικόνα του ΠΑΟΚ στο χθεσινό παιχνίδι δεν οφειλόταν στην διαιτησία, όπου επιχείρησε να την αποδώσει ο Ιβιτς. Ο Φουκάκης ήταν κακός, όπως κακές, έως και τραγικές, είναι οι περισσότερες διαιτησίες που βλέπουμε σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Όμως, η διαιτησία δεν ήταν αυτή που φρέναρε τον ΠΑΟΚ.
Βέβαια, οι δηλώσεις Ιβιτς αμέσως μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα, είναι άλλη μία απόδειξη ότι οι ομάδες που όλο το προηγούμενο διάστημα έβλεπαν τα απίστευτα λάθη των διαιτητών αλλά δεν μιλούσαν, επειδή ήθελαν να μας πείσουν ότι η διαιτησία εξυγιαίνεται, αρχίζουν σιγά-σιγά να αλλάζουν στάση.
Δείγμα της σύγχυσης που επικρατεί, των… δρόμων που χωρίζουν και της τάσης που παρατηρείται από τις μεγάλες ομάδες να δίνουν έμφαση εσχάτως στα δικά της συμφέροντα η καθεμιά και όχι στα συμφέροντα της όποιας συμμαχίας…
