Η αθλητική επικαιρότητα πήγε περίπατο. Μπροστά στον χείμαρρο των δραματικών εξελίξεων που φέρνουν την χώρα στο σημείο «μηδέν», να ακροβατεί πάνω σε τεντωμένο σχοινί, κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού, όλα όσα είχαμε συνηθίσει να συγκροτούν την καθημερινότητα μας πήγαν περίπατο. Όσα συμβαίνουν από τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Παρασκευής μέχρι και σήμερα μοιάζουν με κακό όνειρο, πραγματικό εφιάλτη, από τον οποίο είναι άγνωστο αν ξυπνήσουμε και σε τι κατάσταση.
Έτσι πραγματικά θαυμάζω το κουράγιο, και την αισιοδοξία κάποιων φίλων ακροατών και όχι μόνο που είχαν χθες την περιέργεια να ζητήσουν νέα για τις ομάδες τους. «Θα κάνει κάποια μεταγραφή ο ΠΑΟΚ; Που θα αγωνίζεται ο Άρης τη νέα περίοδο; Η Ηρακλάρα τι ετοιμάζει στις μεταγραφές μετά τον Μπουλούτ;». Τα ερωτήματα πήραν την απάντηση τους αλλά το θέμα είναι ξεκάθαρο. Όλοι μας βρισκόμαστε στον τυφώνα των δραματικών εξελίξεων, στην περιδίνηση που μας φέρνει στην άκρη του γκρεμού με αποτέλεσμα κανένας να μην γνωρίζει τι μας ξημερώνει.
Στο ερώτημα αν ο κίνδυνος της χρεοκοπίας, οι κλειστές τράπεζες και η στάση πληρωμών του κράτους, στραγγαλίζουν κάθε εξέλιξη στον αθλητισμό η απάντηση είναι αυτονόητη. Όλα πάνε πίσω, ο προγραμματισμός παίρνει καθυστέρηση, οι ομάδες δεν γνωρίζουν τι παίκτες να πάρουν, πόσο να τους πληρώσουν, τι συμφωνίες πρέπει να κάνουν, που πρέπει να οριοθετήσουν το μπάτζετ της νέας περιόδους. Κι ένα πράγμα είναι σίγουρο. Από τις δραματικές εξελίξεις και την περίοδο της ανωμαλίας ευνοούνται πάντα οι ισχυροί! Οι αδύναμοι απλά προσπαθούν να προστατευθούν από την καταιγίδα.
Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα θα έχουν αντίκτυπο και στο νέο πρωτάθλημα. Οι παίκτες που ίσως βλέπαμε στα ελληνικά γήπεδα δεν θα έρθουν ποτέ, το αξιόμαχο των ομάδων θα πάει περίπατο, η όποια ανταγωνιστικότητα διέθετε το πρωτάθλημα θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο. Η ζημιά έχει γίνει. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να περιοριστεί.