Ο ΠΑΟΚ χωρίς να το πολυκαταλάβει βρέθηκε στην θέση του οδηγού, στον βαθμολογικό πίνακα της Super League και σ’ αυτή στρογγυλοκάθεται μετά από 13 αγωνιστικές. Σύμφωνα με την γενική εικόνα του πρωταθλήματος μέχρι τώρα, δικαίως η ομάδα του Αναστασιάδη βρίσκεται στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα.
Η ρεαλιστική προσέγγιση των στόχων του ΠΑΟΚ κατά την φετινή αγωνιστική περίοδο, με κριτήριο την επένδυση που έγινε το περασμένο καλοκαίρι στις μετεγγραφές, σαφώς και δεν ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και ετούτη τη στιγμή πιστεύω ότι όσοι προσεγγίζουν ρεαλιστικά την πρωτιά το ίδιο ομολογούν. Και δεν είναι μόνο η αγωνιστική δυναμική του ΠΑΟΚ που δεν απογειώνει την αισιοδοξία του κόσμου του. Είναι και η έλλειψη δυναμικής που έχει στο παρασκήνιο, η απουσία ισχυρών δεσμών με κάποιες από τις μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος και γενικώς η αδυναμία του «Δικεφάλου» να κερδίσει τζάμπα βαθμούς.
Ένα λοιπόν το κρατούμενο. Το δεύτερο, το οποίο μάλιστα είναι παραδεκτό από την πλειονότητα των φίλων του ΠΑΟΚ, είναι η έλλειψη ενός ρόστερ το οποίο αριθμητικά, αλλά και σε επίπεδο ταλέντου θα είναι ανάλογο των απαιτήσεων του πρωταθλητισμού.
Ο Αναστασιάδης αναγκάζεται να κάνει «μαγικά» ώστε να έχει ένα αξιόπιστο αμυντικό σχήμα, αλλά πολλές φορές οι προσπάθειες του δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όσο κι αν βαπτίζει το «ψάρι κρέας» με δεδομένο ότι έχει δύο κλασσικούς στόπερ εκ των οποίων ο ένας, ο Κατσικάς, έχει προβλήματα τραυματισμών τα αμυντικά προβλήματα του ΠΑΟΚ φωνάζουν. Έτσι, παρότι επιθετικά είναι αποτελεσματικός, χρειάζεται να φτάνει σε νίκες με την ψυχή στο στόμα, όπως προχθές κόντρα στην Κέρκυρα.
Σε μία προσπάθεια όμως, όπως αυτή του πρωταθλητισμού, η οποία δεν χρειάζεται μόνο ταλέντο, αλλά και παίκτες με πολλά μεγάλα ψυχικά αποθέματα, ακόμη και οι νίκες με υψηλό βαθμό άγχους έχουν μεγάλη αξία. Όταν τον Μάϊο θα γίνει το ταμείο κανείς δεν θα θυμάται το πώς ο ΠΑΟΚ μάζεψε στο σακούλι του τους βαθμούς που τον οδήγησαν στην κορυφή. Οπότε αξία έχουν πρώτα οι βαθμοί και μετά το θέαμα και το ποιοτικό ποδόσφαιρο. Ο πόλεμος της πρωτιάς έχει πολλές μάχες για να κερδηθεί και η κάθε αγωνιστική είναι μία από αυτές. Μπορεί οι νίκες στα ντέρμπι να δίνουν πρόσθετους πόντους στην ψυχολογία της ομάδας και να ανυψώνουν το γόητρο του κόσμου, αλλά το βαθμολογικό κέρδος να είναι το ίδιο. Και συνήθως αυτοί οι πόλεμοι κερδίζονται από τις νίκες στις μάχες με τους μικρομεσαίους αντιπάλους, καθώς είναι και οι περισσότερες.
Πάντως σε κάθε περίπτωση το ρόστερ είναι φτωχό. Όπως δήλωσε και ο Αναστασιάδης «αυτά τα παιχνίδια θέλουν παίκτες-πρωταθλητές και κάποιοι δεν αντέχουν την ψυχολογική κούραση». Αυτοί οι παίκτες που περιγράφει ο προπονητής του «Δικεφάλου» βρίσκονται τα ψηλά ράφια των μετεγγραφών. Από εκεί απ’ όπου θα πρέπει να ψωνίσει ο ΠΑΟΚ την προσεχή μετεγγραφική περίοδο προκειμένου να παλέψει μέχρι το τέλος την υπόθεση της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Έτσι κι αλλιώς τους εξωαγωνιστικούς εχθρούς δεν προλαβαίνει να τους πολεμήσει, οπότε το μόνο που του απομένει είναι να δυναμώσει αγωνιστικά. Εκτός κι αν ο Ιβάν Σαββίδης έχει άλλους στόχους και σχέδια.
