Κατ’ αρχήν να ευχηθούμε σε όλους σας εκ βάθους καρδιάς μας, Καλή Ανάσταση. Είθε το φως Της να λάμψει στις ψυχές μας. Είθε μαζί Της να αναστηθούν κι ελπίδες του γένους. Διάγει καιρούς χαλεπούς. Και μόνον οι ελπίδες μάς κρατούν ορθούς…
Αυτές κρατούν και τους φίλους του «Δικέφαλου» ζεστούς. Κι ας τους παγώνουν οι εξελίξεις κάθε αγωνιστικής περιόδου. Χρόνια τώρα ζουν με την ελπίδα πως η ομάδα τους θα αρθεί στο δικό τους ύψος απαιτήσεων. Η έλευση του «Μεσσία» (δεν σηκώνει συζήτηση για την τύχη του ΠΑΟΚ δίχως αυτήν) Ιβάν Σαββίδη διαμόρφωσε κι εύλογα, τις ελπίδες σε προσδοκίες. Καθώς δε, πείσθηκαν πως η ΠΑΕ εξελίσσεται σε οικονομική υπερδύναμη για τα ελληνικά δεδομένα; Οι προσδοκίες διαμορφώθηκαν ταχύτατα σε απαιτήσεις. Αγωνιστικές. Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε!
Δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη δεν τις δικαίωσε. Πίκρανε και ξαναπίκρανε τον κόσμο. Τον απογοήτευσε. Κι ο κόσμος; Γύρισε την πλάτη στον ΠΑΟΚ. Στο πιστεύω του. Στο είναι του. Το γαρ πολύ της θλίψης – βλέπετε – γεννά παραφροσύνη. Κι είναι βαθιά… Απύθμενη η θλίψη των ΠΑΟΚτσήδων για την αγωνιστική αποτυχία (και) της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου.
Τώρα εάν είναι ή δεν είναι παραφροσύνη το γύρισμα της πλάτης των φίλων του «Δικέφαλου» στην ίδια τους τη ζωή; Τον ΠΑΟΚ; Αυτό σηκώνει πολλή κουβέντα. Επιτρέψτε μας πάντως, να θεωρούμε κάθε φορά που στερεύει ζωής η Τούμπα… Κι εδώ λέμε πως ναι μεν, είναι ο ΠΑΟΚ η ζωή του κόσμου του αλλά κι η ζωή του ΠΑΟΚ είναι ο κόσμος του. Μην το λησμονούμε… Θεωρούμε λοιπόν, κάθε φορά που στερεύει ζωής η Τούμπα πως εξελίσσεται ένα απονενοημένο διάβημα. Με άλλα λόγια; Επιχειρείται μία αυτοκτονία. Κι από τη μία κι από την άλλη πλευρά.
Κάτι τέτοιο θεωρούμε πως συμβαίνει και τώρα. Επιχειρείται μια αυτοκτονία πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η τρέχουσα αγωνιστική περίοδος. Γιατί το λέμε αυτό; Πολύ απλά το λέμε επειδή υπάρχει ελπίδα. Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς… Υπάρχει προοπτική ανάστασης ελπίδων συνάμα και προσδοκιών στα πλέι οφ. Κι αξίζει να αποφευχθεί το απονενοημένο διάβημα…
Σε μία περίοδο μάλιστα, κατά την οποία οικονομικά η ΠΑΕ αλλάζει εποχή. Με την εξόφληση των χρεών καθίσταται απόλυτα ανεξάρτητη κι αδέσμευτη. Και τούτο σημαίνει πολλά, πάρα πολλά για τον «τσάρο» της Τούμπας. Κι ο ίδιος βέβαια, εξελίσσεται σε σημαντικό παράγοντα και της πολιτικής ζωής του τόπου. Πέρα από την επιχειρηματική κι αθλητική εμπλοκή του στην Ελλάδα. Είναι δηλαδή, μία περίοδος προσωπικής ανάτασης του.
Ο εκ Ρωσίας ορμώμενος ομογενής επιχειρηματίας, τον τελευταίο καιρό διαμορφώνει συνθήκες κι εξέλιξης της ΠΑΕ. Σε πολλά και διάφορα μέτωπα, ο ΠΑΟΚ αποκτά ισχύ και κύρος. Κυρίως όμως, αποκτά την οικονομική δυνατότητα να είναι αυτόφωτος. Τεράστια υπόθεση.
Ως εκ τούτων επανερχόμενοι στο θέμα μας, δεν αξίζει μία ακόμη παλλαϊκή προσπάθεια ο ΠΑΟΚ; Δεν αξίζει σε αυτήν την περίοδο και με αυτήν την διαγραφόμενη έντονα στον ορίζοντα, προοπτική ανάστασης της ελπίδας του κόσμου στα πλέι οφ, την συμπαράσταση του; Δεν αξίζει ο Ιβάν Σαββίδης την στήριξη για να κάνει τα αγωνιστικά παθήματα του, μαθήματα;
Σκεφτείτε. Μελετήστε. Αποφασίστε. Κι όσοι πιστοί (στην προοπτική ανάστασης της ελπίδας) προσέλθετε στην Τούμπα…
