Οσοι εκτιμούσαν ότι ο χρόνος που ζητούσε ο κ. Στεφανίδης για να παρουσιάσει σχέδιο βιωσιμότητας, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια απεγνωσμένη προσπάθεια εξωραϊσμού της τραγωδίας που εξελισσόταν, φάνηκε ότι δικαιώθηκαν.
Ας αφήσουμε όμως, το παρελθόν γιατί όσες φορές κι αν αποδώσεις ευθύνες, υπάρχει ο αντίλογος. Και οι πραγματικοί υπαίτιοι μολονότι έχουν κατονομαστεί πολλάκις, ακόμη κι αν οδηγούνταν σιδεροδέσμιοι μπροστά στην σκεπαστή εξέδρα του Κλ. Βικελίδης, δεν θα επέστρεφαν ούτε τα εκατομμύρια που χάθηκαν, πολύ δε περισσότερο την αξιοπρέπεια του συλλόγου, την οποία επικαλούνται σήμερα όλοι. Γιατί η ιστορία θα μοιάζει με τα ειδικά δικαστήρια στη Βουλή και τους δεκάρικους πύρινους λόγους που βγάζουν οι … πολιτικοί κατά της διαφθοράς… Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι ο πάτος ακόμη δεν ξύθηκε.
Χθες, αίφνης, παρουσιάστηκαν δυο – εν δυνάμει – προτάσεις ενδιαφέροντος. Η μία από τον κ. Αρβανιτίδη και η δεύτερη από τον κ. Κώνστα. Τον δεύτερο πέρα από την ενασχόλησή του με τα κοινά επί θητείας του κ .Σκόρδα, δεν θυμάμαι να υπήρξε άλλη εμπλοκή του. Το αν έχει στα χέρια του εγγυητικές ύψους 2,5 εκατ. ευρώ και για ποιο λόγο αυτές δεν εμφανίστηκαν νωρίτερα, είναι ένα ερώτημα που θα απαντήσει μόνο ο ίδιος εκτός αν καταφέρει να παρουσιάσει τα λεφτά, οπότε η συζήτηση αλλάζει.
Ο κ. Αρβανιτίδης ανήκει στην κατηγορία εκείνων των παραγόντων που μετέτρεψαν το προεδριλίκι σε OneManShow. Οι συμπεριφορές του σε πλείστες περιπτώσεις κατακρίνονται, οι συνεργασίες με προπονητές και παίκτες παραμένουν μνημειώδεις. Αλλά σε κάθε περίπτωση με τα μέσα που διέθετε κράτησε τη Βέροια πέρυσι στην κατηγορία έστω κι αν μέχρι και την τελευταία αγωνιστική αυτό το ενδεχόμενο έμοιαζε με ουτοπία. Το αν η Βέροια ήταν δορυφόρος του Ολυμπιακού, ή ο μεγαλομέτοχός της διατηρούσε καλές σχέσεις με τον μεγαλομέτοχο των ερυθρόλευκων είναι ένα ζήτημα που άλλους τους ενοχλεί κι άλλους όχι. Το ερώτημα είναι άλλο.
Ο κ. Αρβανιτίδης την ίδια μέρα που ανακοινώνει την αποχώρησή του από τη Βέροια, φέρεται να δελεάζεται από την προοπτική ανάληψης διοίκησης στον Αρη. Αν το κίνητρό του είναι η παραγοντική αναβάθμιση από μια ομάδα της περιφέρειας σε ένα σύλλογο με το μέγεθος του Αρη τότε θα πρέπει να εξηγήσει παράλληλα και τον τρόπο με τον οποίο θα κατορθώσει να κρατήσει την ομάδα στη Β’ Εθνική. Οι εποχές που ξυλοφόρτωνε τον Κικερίδη μετά από το Βέροια – Εργοτέλης μέσα στο λεωφορείο ή κατέβαζε από το λεωφορείο τον προπονητή της ομάδας του Καλαϊτζίδη μπορεί να αναβιώσουν, αλλά πέρα από το επικοινωνιακό φεστιβάλ, κατ’ ουσία απαιτούνται άλλα πράγματα για να κρατήσεις τα γκέμια σε μια ομάδα με τα προβλήματα του Αρη. Κι αν η αξιοπρέπεια ήταν ο λόγος για τον οποίο απορρίφθηκαν οι επιλογές της αλλαγής ΑΦΜ ή της Γ’ Εθνικής, φαντάζομαι ότι όσοι την επικαλούνταν δεν είχαν ακριβώς στο μυαλό τους μια εξέλιξη σαν αυτήν που προδιαγράφεται υπό τον πρώην μεγαλομέτοχο της Βέροιας…
