Ο Στέλιος Γρηγοριάδης εξηγεί στην «Metrosport» πώς οι μεγάλες ομάδες πραγματοποιούν εγκαίρως τις μεταγραφές τους.
Βιαζόταν ο ΠΑΟΚ να φέρει παίκτη και, μάλιστα, χαφ, ώστε να βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο, να υπογράψει και να αρχίσει προπονήσεις με την ομάδα. Σήμερα έχουμε Δευτέρα και ουδείς έχει εμφανιστεί ακόμη. Σε δύο μέρες τελειώνει ο χρόνος, σε τρεις έχει δικαίωμα να αγωνιστεί ο όποιος καινούργιος παίκτης και ο ΠΑΟΚ δεν έχει ακόμη αποκτήσει κανέναν από τους μεταγραφικούς στόχους του.
Εχω την εντύπωση ότι οι μεγάλες ομάδες, που έχουν υψηλούς στόχους και σοβαρή οργάνωση, φροντίζουν εγκαίρως να «κλείσουν» τους παίκτες για τους οποίους ενδιαφέρονται, ώστε να μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν όσο το δυνατόν νωρίτερα. Κανονικά και οι τρεις ή και οι τέσσερις παίκτες που θέλει να πάρει ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε προ πολλού να είναι εδώ, να προπονούνται με την ομάδα, να μαθαίνουν τον προποντή τους και τους συμπαίκτες τους και, γενικά, να προσαρμόζονται στην ομάδα.
Αν μου πείτε ότι σε καμία άλλη ομάδα δε συνέβη αυτό, θα σας απαντήσω πολύ απλά ότι δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι ο ΠΑΟΚ να λειτουργήσει σα σοβαρή ομάδα σε έναν τομέα στον οποίο ανέκαθεν πονούσε. Ούτε σχεδιασμός υπήρχε όλα τα τελευταία χρόνια στις μεταγραφές, ούτε προεργασία, ούτε καν σκάουτινγκ. Τώρα, όλα αυτά υποτίθεται ότι υπάρχουν. Ποιο το νόημα, όμως, αν πρόκειται το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο;
Εάν πρόκειται να έρθουν οι νέοι παίκτες στα μέσα έως και το τέλος Ιανουαρίου, αναρωτιέμαι πότε θα είναι σε θέση να παίξουν. Δεν χρειάζονται χρόνο προσαρμογής; Χρειάζονται. Αν περάσει, λοιπόν, ένας ακόμη μήνας, το ερώτημα θα είναι για πόσους αγώνες θα βοηθήσουν και εάν, τελικά, η απόκτησή τους θα εξυπηρετεί απόλυτα τον σκοπό για τον οποίο έγινε.
Λένε ότι όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι οι νοικοκύρηδες του ΠΑΟΚ ξέρουν τι κάνουν και ότι τουλάχιστον θα φέρουν στην ομάδα καλούς παίκτες, ακόμη κι αν καθυστερήσουν λίγο. Το μόνο ελαφρυντικό που έχουν είναι ότι η χειμερινή μεταγραφική αγορά παρουσιάζει πολλές δυσκολίες, αλλά αυτός είναι ταυτόχρονα ένας λόγος που επιβάλλει μεγάλη οργάνωση, πολύ προσεκτική προεργασία και, βέβαια, απόλυτη συνεννόηση μεταξύ μεγαλομετόχου, προπονητή, προέδρου και τεχνικού διευθυντή.
Αυτό το τελευταίο είναι ένα ακόμη τεράστιο θέμα. Υπήρξε συνεννόηση και συνεργασία μεταξύ όλων αυτών στον ΠΑΟΚ για τη συγκεκριμένη μεταγραφική περίοδο; Είναι κάτι που ίσως δεν μάθουμε ποτέ, ίσως όμως και να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα από το ποιον των παικτών που θα αποκτηθούν τελικά...
Και μηχανές να ήταν, θα χτυπούσαν μπιέλα...
Μία από τις «ατάκες» του Δημήτρη Παπαδόπουλου στη συνέντευξη που έδωσε στη Metrosport την αφιερώνω εξαιρετικά στους λίγους που δεν ήθελαν να καταλάβουν ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει πάση θυσία να ενισχυθεί. Οταν ρωτήθηκε αν χρειάζεται μεταγραφές ο ΠΑΟΚ, απάντησε ορθά – κοφτά: «Ναι, νομίζω ότι πρέπει να γίνουν κάποιες μεταγραφές έτσι ώστε να βοηθηθεί ο ομάδα και να πορευτεί με περισσότερη σιγουριά, καθώς η συνέχεια είναι δύσκολη και τα παιχνίδια που μας περιμένουν πολλά».
Ο άνθρωπος είπε το αυτονόητο, αλλά το αυτονόητο όταν είσαι παίκτης μιας ομάδας αποφεύγεις να το πεις δημόσια, γιατί δεν σε συμφέρει. Επειδή όμως ο Πόντιος είναι φτασμένος και χωρίς κόμπλεξ απάντησε αυτό ακριβώς που πιστεύει γιατί μπορεί να εκτιμήσει αυτό που όλοι μας σχεδόν πιστεύαμε από την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου: Το ρόστερ του ΠΑΟΚ πρέπει να «γεμίσει», διότι υπάρχουν θέσεις και ρόλοι που δεν καλύπτονται, ενώ οι 15-16 παίκτες που εμπιστεύεται ο Αγγελος Αναστασιάδης δεν είναι δυνατόν να ανταποκριθούν σε τρεις διοργανώσεις ταυτόχρονα. Μηχανές να ήταν θα χτυπούσαν μπιέλα...
Επί τη ευκαιρία, καταθέτω για πολλοστή φορά την ευχή μου να εντάξει επιτέλους στο ρόστερ του ο ΠΑΟΚ έναν οργανωτή χαφ. Εναν παίκτη δεξιοτέχνη, που να «βλέπει» γήπεδο, να μοιράζει την μπάλα, να έχει φαντασία και να είναι ταχύς στην κίνηση και τη σκέψη. Από βαριά κορμιά και από τρεχαντήρια είναι κομπλέ ο ΠΑΟΚ στα χαφ τα τελευταία χρόνια. Από μέσους που ξέρουν καλή μπάλα και είναι επιτελικοί έχει μονίμως έλλειψη...
