Ωραίος ήταν ο ΠΑΟΚ στο 3-0 με τη Νίκη Βόλου, αν και παρουσίασε δύο αδυναμίες. Η νίκη ήταν αναμενόμενη και ήρθε φυσιολογικά, χάρη στην καλή απόδοση της ομάδας, αλλά και τη μειωμένη δυναμικότητα του αντιπάλου. Αν οι παίκτες του Αγγελου Αναστασιάδη αντιδρούσαν πιο σωστά σε περισσότερες από τις 21 τελικές προσπάθειές τους και αν η άμυνα δεν έδειχνε σε αρκετές περιπτώσεις να τα χάνει, παρά το γεγονός ότι δεν δέχτηκε ιδιαίτερη πίεση, θα μιλούσαμε για μια άψογη εμφάνιση.
Αν θελήσουμε να μείνουμε στα θετικά και να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, για να υπογραμμίσουμε τις αρετές που θα βοηθήσουν ον ΠΑΟΚ να αντεπεξέλθει σε δυσκολότερες καταστάσεις, πρέπει, πάνω απ’ όλα, να επισημάνουμε ότι η ομάδα έδειξε για μια ακόμη φορά ότι έχει δουλέψει σε συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού και αυτή τη δουλειά τη βγάζει και στο χόρτο. Ο ΠΑΟΚ παίζει ένα στιλ παιχνιδιού, που προσφέρει ουσία και αρκετά καλό θέαμα. Αν το ρόστερ ήταν ακόμη πιο ποιοτικό, το ποδόσφαιρο που παίζει ο ΠΑΟΚ θα ήταν, πιστεύω, συναρπαστικό και θα το ευχαριστιόταν ο κόσμος. Σε καμία περίπτωση η φετινή ομάδα δεν θυμίζει τον ΠΑΟΚ του Στέφενς, που κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει τι ακριβώς προσπαθούσε να παίξει.
Η κυκλοφορία της μπάλας ήταν καλή, πλαγιοκοπήσεις έγιναν πολλές, κάθετες πάσες επίσης πέρασαν αρκετές και, γενικά, μπορεί κανείς να πει ότι ήταν ορθόδοξη η ανάπτυξη του παιχνιδιού, έστω και αν (να μην το παραγνωρίζουμε αυτό) η αντίσταση της Νίκης Βόλου ήταν υποτυπώδης. Ισως ως ένα βαθμό και να ισχύει αυτό που είπε ο Αγγελος Αναστασιάδης «όταν εμείς παίζουμε καλά, αναγκάζουμε τον αντίπαλο να φαίνεται μικρός». Και η Νίκη φάνηκε χθες πολύ μικρή.
Ακόμη, υπήρχαν παίκτες που είχαν πάρα πολύ καλή απόδοση. Πρώτος και καλύτερος ο Μακ, σίγουρα ο κορυφαίος της αναμέτρησης, με πολλά τρεξίματα, ωραίες ατομικές ενέργειες, καλή συνεργασία με τους συμπαίκτες του και συνεισφορά στον αμυντικό τομέα. Περίφημοι ήταν ο Κάτσε, ο Αθανασιάδης (σε... σύνθετο πάλι ρόλο), ο Ρατς, ο Περέιρα και ο Σκόνδρας. Ολοι, όμως, έδειξαν τον καλό εαυτό τους, ακόμη και ο Γλύκος, στις δύο περιπτώσεις που χρειάστηκε. Ολη η ομάδα έδειξε να είναι «φρέσκια», ορεξάτη και έτοιμη για τα δύσκολα που έρχονται. Το πιο σημαντικό είναι ότι αποδίδει η δουλειά που γίνεται και ότι υπάρχει πρόοδος.
Στην άμυνα σαφώς υπάρχει πρόβλημα και γι’ αυτό δεν θα καταλάβουμε ποτέ γιατί δεν έγινε κάθε δυνατή προσπάθεια να αποκτηθεί ένας έμπειρος κεντρικός αμυντικός. Επίσης υπάρχουν ελλείψεις σε θέσεις και ρόλους, αν μιλάμε για το «βάθος» που πρέπει να διαθέτει μια φιλόδοξη ομάδα, οπότε είναι δικαιολογημένη η απορία γιατί δεν αποκτήθηκαν κι άλλοι παίκτες. Είναι κρίμα που, ενώ υπάρχουν καλές προυποθέσεις, η ομάδα δεν ενισχύθηκε όσα θα έπρεπε στις μεταγραφές. Αν υπήρχαν κάποιες ακόμη εύστοχες επιλογές, θα μπορούσε κάλλιστα να δημιουργηθεί ένα σύνολο ικανό να διεκδικήσει ακόμη και το Πρωτάθλημα. Μακάρι να δικαιωθούν όσοι επέλεξαν τη μεταγραφική λιτότητα και να διαψευστούμε όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι ικανός να πετύχει κάτι περισσότερο από αυτά που θεωρούνται αυτονόητα και δεδομένα τα τελευταία χρόνια...