Ο Ιβάν Σαββίδης έχει μια χτυπητή αδυναμία. Με τα στελέχη των επιχειρήσεων του, όπως ο ΠΑΟΚ, είναι βαθιά ανθρώπινος και συναισθηματικός. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν οι στενοί του συνεργάτες, αλλά αποδεικνύεται αν ρίξετε μια ματιά στην πορεία του στην Τούμπα μέχρι σήμερα. Άνθρωποι που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν αποχωρήσει είναι ακόμα εκεί. Αυτή είναι η βασική εξήγηση που διατήρησε τον Άγγελο Αναστασιάδη στη θέση του μέχρι χθες.
Γιατί με βάση τα αποτελέσματα και τις αποκαρδιωτικές εμφανίσεις ίσως τον είχε απομακρύνει νωρίτερα.
Ο 61χρονος τεχνικός έχασε το παιχνίδι όχι τόσο από την απόδοση του ΠΑΟΚ στα τελευταία παιχνίδια, ούτε από τις τεσσάρες και την διαρκή υποχώρηση στην βαθμολογία. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν οι δηλώσεις του. Κι αυτό γιατί απέδειξε ότι ήταν αλλού.
Μετά την λευκή ισοπαλία με τον Αστέρα Τρίπολης κι ενώ οι φιλοξενούμενοι είχαν στο πρώτο μέρος κατοχή 70%-30% (!) δήλωσε ικανοποιημένος με την σημείωση ότι «η ομάδα δεν κινδύνευσε»! Όσοι τον άκουσαν πρέπει να τσιμπήθηκαν γιατί είχαν δημιουργήσει ξαφνικά την εντύπωση ότι αντίπαλος του ΠΑΟΚ δεν ήταν η ομάδα της Τρίπολης αλλά η Μπαρτσελόνα!
Ήταν η τελευταία έκπληξη γιατί την περασμένη Κυριακή υπήρχε άλλη. Εκεί ο Αναστασιάδης είχε δηλώσει ότι ξεκίνησε να χτίζει μια νέα ομάδα από τον Φεβρουάριο! Έμοιαζε απίστευτο. Τον Ιανουάριο δήλωνε ότι ο ΠΑΟΚ πάει για πρωτάθλημα, τον Φεβρουάριο ότι έχτιζε νέα ομάδα, τον Μάρτιο ότι ήταν ικανοποιημένος που δεν έχασε από τον Αστέρα! Κάθε μήνα και χειρότερα! Έμοιαζε με κατηφόρα χωρίς φρένο. Προφανώς είχε χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας, τουλάχιστον ήταν μακριά από τη νοοτροπία του νικητή που διακρίνει τον οπαδό του ΠΑΟΚ αλλά και την ομάδα.
Ο Σαββίδης άργησε χαρακτηριστικά. Έπρεπε να πάρει νωρίτερα την δύσκολη απόφαση. Τώρα το φορτίο περνάει στον Γεωργιάδη. Μπορεί να έχει φθαρεί από τις δύο προηγούμενες παρουσίες του στον ίδιο ρόλο, αλλά τουλάχιστον έδειξε ότι μπορεί να τα καταφέρει. Την πρώτη φορά οδήγησε τον ΠΑΟΚ στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, πέρσι πλήρωσε το μάρμαρο της αφαίρεσης τριών βαθμών. Μοναδική κηλίδα η απώλεια του κυπέλλου, με κατεβασμένα χέρια, από τον Παναθηναϊκό.
