Η νέα εποχή των Ιβήρων , μετά από εκείνη των Φερέρ, Πεντράθα, Μπορέλ, Μαρκές κ.λ.π. ανέτειλε και επίσημα από χθες, μιας και ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Χοσέ Μανουέλ Κάσες Ρόκα.
Αυτή αυγή πρόβαλε παραδόξως… νυχτιάτικα στο βροχερό και άδειο Καυτανζόγλειο, προσκομίζοντας ελπίδες και αποδεικνύοντας περίτρανα πως ότι έλαμπε πριν λίγο καιρό δεν ήταν απαραίτητα και χρυσός, αφού οι «ξεχασμένοι» κέρδισαν τον Πανιώνιο με 2-0. Βέβαια υπήρχε και το δυσοίωνο (;) πανό που αναρτήθηκε στην πλευρά των κερκίδων της Θ10 με το εντελώς σιβυλλικό περιεχόμενο: «ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ» κι αναρωτιέμαι ποιους να εννοούσε.
Γιατί αν απευθυνόταν σε παίκτες, οι περισσότεροι «βετεράνοι» απουσίαζαν χθες, αφού ο προσωρινός προπονητής, ο Τάσος Κατσαμπής, παρέταξε μια ομάδα πλήρως ανανεωμένη σε σχέση με τις προηγούμενες, η οποία εξέπληξε πράγματι. Μάλιστα αγωνιζόμενη με έξυπνη τακτική κατόρθωσε να αιφνιδιάσει τον Πανιώνιο να προηγηθεί αρχικά με τον Ρόβα (61΄) και στη συνέχεια με αριστουργηματικό φάουλ του Κλέιτον (76΄) να αυξήσει το σκορ σε 2-0.
Να σημειωθεί μάλιστα πως ο Κατσαμπής παίζοντας τα όλα για όλα μετά το πρώτο γκολ του Ηρακλή από τον Ρόβα, έριξε στο παιχνίδι τόσο τον Κλέιτον, όσο και τον Περόνε με στόχο βέβαια την πρόκριση. H οποία βέβαια δεν ήρθε τουλάχιστον μαθηματικά , αφού εκείνο το ντροπιαστικό 6-1 από τον Ατρόμητο απαιτούσε ένα σκορ 3-0 επί του Πανιωνίου για να περνούσε ο Ηρακλής από χθες στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας. Φάνηκε λοιπόν πως στο αγωνιστικό, ό,τι και να συμβεί, θα υφίσταται μια σταθερά, η οποία θα παραμένει αμετάβλητη εξαρτώμενη πάντα από τις σχέσεις προπονητή, καινούριων παικτών, προσαρμογής των τελευταίων στην φιλοσοφία του Ισπανού με στόχο απόδοσης της ομάδας στο μέγιστο των σχεδιαζόμενων ικανοτήτων της.
Εκεί που δεν υπάρχει σταθερά είναι το διαμορφούμενο «παραδιοικητικό» εξαιτίας της εμμονής εξωγενών παραγόντων να ταυτίζονται με πολιτικούς «παπαγάλους».
Η χθεσινή νυχτερινή… αυγή λοιπόν θα ικανοποιούσε αφάνταστα τους φιλάθλους αν δεν υπήρχε η μεγάλη αγωνιστική κατάρρευση εξαιτίας της οποίας παίζεται κυριολεκτικά στα ζάρια το ποδοσφαιρικό μέλλον του Ηρακλή.
Ένα μέλλον αντάξιο της ιστορίας του συλλόγου και των προσδοκιών του κόσμου του. Εξάλλου το ποδόσφαιρο τι είναι; Ένα σύνολο προσδοκιών, ένας χώρος παραισθήσεων και ανατροπών, όπου η μια έκπληξη διαδέχεται την άλλη, όπου οι ποδοσφαιριστές πρωταγωνιστούν και οι φίλαθλοι παρακολουθούν. Όμως εδώ και κάμποσο καιρό στον Ηρακλή οι φίλαθλοι είχε ξεχάσει τι εστί ποδόσφαιρο και ασχολιόταν με οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτό, με τα γνωστά δυσμενή αποτελέσματα και πλέον ρωτάνε ο ένας τον άλλο, «Τι θα γίνει αύριο»;
Πράγματι ο Ηρακλής γύρισε σελίδα; Και ο στόχος; Ο Τομ Παπαδόπουλος θα καταφέρει, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, μια πρόσκαιρη υπέρβαση και να σώσει μέρος ονείρων χωρίς προσχήματα; Το σύνθημα «Ηρακλή προχώρα» άρχισε να «πασάρεται» κυρίαρχο ως προεκλογική μπροσούρα.
Το όραμα μιας γροθιάς που προτείνεται και ίσως κατατεθεί επίσημα στην αναμενόμενη συνέντευξη Τύπου παρασέρνει σε συνειρμούς και φαντασιώσεις. Μιας γροθιάς, κόντρα στις αναπόφευκτες αντιξοότητες, κόντρα στις διαφαινόμενα ρεσάλτα παντός είδους, κόντρα στον οικονομικό αρμαγεδώνα που λυσσομανά απ άκρη σ άκρη της δύσμοιρης πατρίδας μας, θα ήταν η ιδανικότερη λύση, εάν και εφόσον βέβαια προκύψουν ενδείξεις, αρχικά έστω, στην πράξη, πως πράγματι υπάρχει σχέδιο και προ πάντων εμμονή στην κατά γράμμα εφαρμογή του από τους αποστόλους της καινής διαθήκης μεταξύ Τομ Παπαδόπουλου και κυανόλευκων φιλάθλων.
Από την έντυπη έκδοση της Metrsport (19/12)
