Ο τίτλος του Πρωταθλητή που κατέκτησε η ομάδα της Κ15 του ΠΑΟΚ, δίνει σίγουρα πολλούς επικοινωνιακούς πόντους σ’ όλους τους ανθρώπους που ασχολούνται με τα τμήματα υποδομών της ομάδας. Ακόμη τονώνει και το οπαδικό γόητρο των ΠΑΟΚτσήδων, με δεδομένο ότι η νίκη-τίτλος κατακτήθηκε μέσα σε μία φιλοολυμπιακή έδρα και απέναντι στην ομάδα με την οποία έχουν την μεγαλύτερη οπαδική αντιπαλότητα. Συγχρόνως τα τμήματα υποδομών του Δικεφάλου ισχυροποιούν το brand που έχουν, με αποτέλεσμα να αποκτούν πρόσθετα «όπλα» τα χέρια των υπευθύνων της ομάδας στο πρόγραμμα ανάπτυξης σ’ όλη την Ελλάδα.
Είναι αλήθεια ότι στην «εποχή Σαββίδη» το πλάνο τον υποδομών του ΠΑΟΚ έχει βελτιωθεί σημαντικά, αλλά ταπεινή μου άποψη είναι ότι θα πρέπει να γίνουν ακόμη σημαντικά βήματα ώστε να φτάσει ο Δικέφαλος στο επίπεδο εκείνο που επιβάλλουν οι σύγχρονες μέθοδοι ανάπτυξης νεαρών ποδοσφαιριστών. Με κινήσεις ουσίας και όχι εντυπωσιασμού. Βεβαίως το χειρότερο θα είναι οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ να αξιολογήσουν ως αποτύπωμα της δουλειάς τους την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, στοιχείο το οποίο δεν αξιολογείται σ’ αυτές τις ηλικίες σε κανένα ποδοσφαιρικό club της κεντρικής Ευρώπης. Εκεί όπου ασπάζονται απόψεις, όπως για παράδειγμα αυτή του Πεπ Γκουαρδιόλα, όταν το 2007 ανέλαβε να αναδιοργανώσει τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Υποστήριξε από την πρώτη στιγμή ότι το ταλέντο δεν είναι αρκετό για να γίνει ένας παίκτης ανταγωνιστικός. Αυτός είναι και ο λόγος που ζήτησε από τη διοίκηση να δημιουργήσει νέες κτιριακές εγκαταστάσεις για τα τμήματα υποδομών. Αυτές αποτέλεσαν ένα εργαστήριο επιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης ειδικά σχεδιασμένο ώστε να δώσει γερές βάσεις στο ποδοσφαιρικό στιλ παικτών που παράλληλα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να είσαι επαγγελματίας.
Η Μπαρτσελόνα έχει ως προτεραιότητά της να διαμορφώνει χαρακτήρες. Τα παιδιά αναπτύσσονται πνευματικά στο σχολείο, κοινωνικά μέσα από την οικογένεια και τους φίλους τους και ύστερα έρχεται το ποδόσφαιρο. Δεν βλέπει σ’ ένα παιδί έναν μέλλοντα ποδοσφαιριστή, αλλά έναν χαρακτήρα, μια προσωπικότητα και προσπαθεί να το διαμορφώσει σε όλα τα επίπεδα.
Η περίφημη ακαδημία της Μπαρτσελόνα, η «Μασία», με το μοναδικό οργανόγραμμα και την παραδειγματική λειτουργία της, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά «εργαστήρια» στον κόσμο.
Απασχολούνται δυο προπονητές για κάθε 12 παιδιά. Υπάρχουν συγκεκριμένα προγράμματα για όλες τις ηλικίες της ακαδημίας, από τα 6 μέχρι και τα 18 χρόνων. Αυτή τη στιγμή είναι η ακαδημία με τους περισσότερους εν ενεργεία επαγγελματίες παίκτες σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Κάθε χρόνο πάνω από 1000 αγόρια ηλικίας 6 έως 8 ετών, περνούν από δοκιμή για να μπορέσουν να γραφτούν στα τμήματα υποδομής. Από αυτά, γίνονται δεκτά στη «Μασία» περίπου 200. Όμως και ο ίδιος ο σύλλογος ψάχνει για νέα ταλέντα, απασχολώντας για αυτή τη δουλειά 40 σκάουτερ σε όλο τον κόσμο: 15 στην Καταλονία, 15 στην υπόλοιπη Ισπανία και 10 στο εξωτερικό. Αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι της οργάνωσης της ομάδας της Καταλανίας.
Ο συνολικός προϋπολογισμός της ακαδημίας ξεπερνάει τα 7 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, τα 13 διαφορετικά τμήματα της «Μασία», με κορυφή την δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα, απασχολούν 25 αρχιπροπονητές και πάνω από 300 παίκτες. Συνολικά στην ακαδημία εργάζονται πάνω από 100 ειδικευμένοι επιστήμονες, από γιατρούς, ψυχολόγους και διατροφολόγους, μέχρι φυσιολόγους, μασέρ και βοηθούς προπονητών. Και φυσικά, σε αυτόν τον αριθμό δεν υπολογίζεται το βοηθητικό προσωπικό.
Ένα στοιχείο πάντως που έχει ενδιαφέρον είναι το ότι από τους παίκτες που έχουν περάσει από τη «Μασία» τα τελευταία 31 χρόνια, μόνο το 10% έχουν αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα!
Αυτά γιατί οι συγκρίσεις πάντα είναι ωφέλιμες. Σαφώς και ο ΠΑΟΚ παρότι δεν είναι Μπαρτσελόνα, με δεδομένο ότι έχει τη στήριξη ενός ισχυρού οικονομικά ιδιοκτήτη, όπως είναι ο κ. Σαββίδης, μπορεί να επενδύσει σ’ ένα σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης των ακαδημιών προσδοκώντας σημαντικά κέρδη. Χωρίς όμως να νοιάζεται για το αγωνιστικό αποτέλεσμα, καθώς αξία στις μικρές ηλικίες έχει η φιλοσοφία στην εκπαίδευση και όχι οι κούπες.
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σ’ όλους.
FOCUS
Ο κ. Δημήτρης Καλαϊτζίδης γνωρίζει την ερμηνεία της παροιμίας «κλειδώνω, ξεκλειδώνω και ο κλέφτης μέσα είναι»; Κι αν την ξέρει γιατί δεν «ψάχνεται» όσο είναι νωρίς;
