Όπως ακριβώς τα λέγαμε μετά το πρώτο ματς. Το πρόβλημα δεν ήταν η Ζίμπρου, αλλά ο ΠΑΟΚ. Κι ένα μικρό παιδί το έβλεπε ότι οι Μολδαβοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα μόνο σε περίπτωση κατά την οποία ο ΠΑΟΚ εξακολουθούσε να μην δημιουργεί, κυρίως, όμως να μην είναι αποτελεσματικός.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν ίσχυσε χθες το βράδυ. Ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς καλύτερος και από το πρώτο παιχνίδι με την Ζίμπρου στο Κισινάου, αλλά και από το ματς με την Καλλονή.
Μπορεί να μην ήταν σπουδαίος, μπορεί να μην εντυπωσίασε, μπορεί να φάνηκαν για μια ακόμη φορά τα κενά που έχει, ωστόσο, ο ΠΑΟΚ διέθετε όσα χρειαζόταν για να περάσει δια περιπάτου στους ομίλους του EuropaLeague.
Διέθετε κατ' αρχήν ευστοχία. Με τέσσερις φάσεις στο πρώτο ημίχρονο, έκανε δύο γκολ. Μάλιστα, το πρώτο γκολ το πέτυχε πολύ νωρίς, με συνέπεια να απαλλαγεί από το άγχος και να επιδιώξει την πρόκριση χωρίς να κουβαλάει βάρος επειδή η ώρα περνούσε και δεν μπορούσε να σκοράρει.
Δεύτερον, από πολύ νωρίς βρέθηκε να παίζει και με παίκτη παραπάνω, λόγω της απερίσκεπτης ενέργειας του Αμανί, που αποβλήθηκε και άφησε την Ζίμπρου με δέκα παίκτες.
Τρίτο, και σημαντικότερο, ο ΠΑΟΚ για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της προετοιμασίας του, είχε ταυτόχρονα τρεις μεγάλους πρωταγωνιστές, με την απόδοσή τους να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα και να λειτουργεί καταλυτικά.
Ρατς, Περέιρα και Αθανασιάδης, ήταν εξαιρετικοί. Βέβαια, αν μου ζητούσε κάποιος να ξεχωρίσω οπωσδήποτε έναν από τους τρεις και να τον βάλω λίγο ψηλότερα από τους άλλους δύο, θα έλεγα με κλειστά μάτια τον Ρουμάνο.
Ηταν τεράστια η συμμετοχή του στην ανάπτυξη του ΠΑΟΚ, στο δημιουργικό παιχνίδι για την ομάδα του. Όλα του τα ανεβάσματα είχαν ουσία, οι σέντρες του ήταν από αυτές που περιμένει κάθε επιθετικός για να μπορέσει να σκοράρει, κυνήγησε ακόμη και χαμένες φάσεις, με μία εξ' αυτών, μάλιστα, να αποφέρει το γκολ του Αθανασιάδη.
Περέιρα και Αθανασιάδης ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις. Κι επειδή για τον Αθανασιάδη ξέρουμε ποια είναι τα χαρακτηριστικά του, τα δυνατά του σημεία και τα αδύνατα, για τον Αργεντίνο η διαπίστωση είναι πως πρόκειται για παίκτη που συνήθως βρίσκεται στην κατάλληλη θέση για να απειλήσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα, που εκτός από την ικανότητά του να σκοράρει, εξίσου καλός είναι και στο να ετοιμάσει το γκολ.
Τέλος πάντων, το μείζον για τον ΠΑΟΚ είναι ότι έγινε η δουλειά, επιτεύχθηκε ο -αυτονόητος, κόντρα σε έναν αντίπαλο τόσο χαμηλού επιπέδου- στόχος της συμμετοχής στους ομίλους και μπορεί τώρα με καθαρό μυαλό να δει πώς θα πάει παρακάτω στην σεζόν.
Φτάνει η πρόκριση να μην αποπροσανατολίσει ορισμένους στην Τούμπα, να μην πιστέψουν ότι μια χαρά είναι και έτσι όπως παρουσιάζεται αυτή την στιγμή ο ΠΑΟΚ, αλλά να σπεύσουν για να τον ενισχύσουν.