Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και μέλος της επιτυχίας της Εθνικής ομαδας του 2004 Γιάννης Γκούμας φιλοξενήθηκε στο Metropolis 95.5 και την εκπομπή «Τρίτο Ημίχρονο». Μεταξύ άλλων μίλησε για την τότε επιτυχία της Εθνικής αλλά και για το αν την αξιοποιήσαμε την επιτυχία αυτή. Αναλυτικά τα όσα είπε:
Αρχικά ανέφερε: Είναι μια ιδιαίτερη ημερομηνία η σημερινή, είναι ανεξίτηλες οι μνήμες στις καρδιές όλων μας αλλά και όλων των Ελλήνων γιατί πραγματικά πετύχαμε το ακατόρθωτο, ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα και νομίζω ότι πολύ δύσκολα θα υπάρξει ανάλογη επιτυχία σε τέτοιο μεγάλο βαθμό. Το ευελπιστούμε βέβαια αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και νομίζω είναι δύσκολο να ξαναγίνει μια τέτοια επιτυχία».
Για το τι θυμάται από τη βραδιά του τελικού: «Αυτή τη στιγμή μου έρχεται στο μυαλό εμείς τα παιδιά που καθόμασταν στον πάγκο κρεμόμασταν από τη σφυρίχτρα του διαιτητή για το τελευταίο σφύριγμα για να μπούμε όλοι μέσα να πανηγυρίσουμε την κατάκτηση του τροπαίου. Ήταν τόσο έντονη η ανυπομονησία που η καρδιά μας πήγαινε να σπάσει. Στο τέλος το κλάμα του Ρονάλντο είναι έντονο στη μνήμη μου αυτή τη στιγμή».
Για το ποια ήταν τα «κλειδιά» που μας έκαναν να φτάσουν στον τελικό: «Νομίζω είναι δύο τα κλειδιά. Το ένα είναι ότι μετά την πρόκριση επι της Γαλλίας αρχίσαμε σιγά σιγά να το πιστεύουμε και το άλλο ήταν το γκολ του Δέλλα στην παράταση με τη Τσεχία που ήταν η καλύτερη ομάδα του τουρνουά. Αυτά ήταν τα δύο κομβικά σημεία που μας έκαναν να πιστέψουμε ότι θα κερδίσουμε και στον τελικό τη διοργανώτρια ξανά. Όταν έχεις περάσει κόντρα στη Γαλλία με ονόματα παγκόσμιας κλάσης και την Τσεχία που έπαιζε τότε το καλύτερο ποδόσφαιρο πιστεύεις ακόμα περισσότερο και η ψυχολογία είναι στα ύψη».
Για το πόσο αξιοποιήσαμε εκείνη την τεράστια επιτυχία: «Νομίζω ότι δεν την αξιοποιήσαμε ούτε στο μικρότερο βαθμό. Μας έδωσε ο Θεός την ευκαιρία να φτιάξουμε ένα καλύτερο ποδόσφαιρο, να φτιάξουμε εγκαταστάσεις, γήπεδα και υποδομές αλλά έγιναν πάρα πολλά λάθη και νομίζω αντί να γίνει η αρχή και να εκτοξευθεί το ελληνικό πρωτάθλημα, έμεινε στάσιμο και γύρισε και πιο πίσω. Όλοι έχουμε τις ευθύνες μας και εμείς οι πρωταγωνιστές λιγότερο αλλά και οι ιθύνοντες εκείνης της εποχής. Νομίζω πως αν το σκέφτονταν τώρα θα ενεργούσαν διαφορετικά».
Για το αν το μοναδικό κέρδος ήταν ότι αρκετοί Έλληνες έπαιξαν μπάλα στο εξωτερικό: «Δεν νομίζω ότι το κέρδος ήταν αυτό γιατί και πριν το Ευρωπαϊκό του 2004 αρκετά παιδιά έπαιζαν στο εξωτερικό. Το μόνο κέρδος ήταν ότι δώσαμε στην Εθνική ομάδα μια νοοτροπία του νικητή και ότι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι αργότερα ήμασταν σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις».
Για το αν έχουμε περιθώριο να γυρίσουμε πίσω και να φτιάξουμε κάτι καλύτερο: «Πάντα υπάρχει και το ύψος και το βάθος. Η Εθνική ομάδα παρά την τελευταία αποτυχία που είχε βρίσκεται σε καλό δρόμο και δείχνει ότι έχει πλέον το αίσθημα του νικητή και τη νοοτροπία του μπαίνω μέσα για να παλέψω και να «ματώσω» για το Εθνόσημο. Νομίζω ότι έπονται και άλλες επιτυχίες. Μια μικρή χώρα σαν κι εμάς έχει το ταλέντο και το πάθος αλλά θέλει και τύχη όπως άλλωστε είχαμε και εμείς γιατί αν δεν έχεις τύχη δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα».
Ακούστε και τα όσα είπε:
