Συνέντευξη στον Ιορδάνη Κεστελίδη
Όσο παθιασμένος είναι μέσα στον αγώνα άλλο τόσο ήρεμος και πράος είναι εκτός των τεσσάρων γραμμών.
Ο MVP του προχθεσινού τελικού, ο άνθρωπος που άνοιξε το δρόμο για να χαράξει ο Μακεδονικός με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας του την κατάκτηση του κυπέλλου, ο χαρισματικός στράικερ Γιάννης Παπαποστόλου μίλησε στη «Μ» και τον Ιορδάνη Κεστελίδη σε μια απολαυστική αλλά και αποκλειστική συνέντευξη καταθέτοντας τα συναισθήματα του μετά από αυτή την σπουδαία διάκριση.
Το σχόλιο σου για τον τελικό;
«‘Ήταν μια τεράστια νίκη έτσι όπως εξελίχτηκε το παιχνίδι. Στο πρώτο ημίχρονο το ματς ήταν 0-1 και μέχρι εκείνο το σημείο ο Θερμαϊκός Θέρμης ήταν καλύτερα παρατεταγμένος και είχε καλύτερη αγωνιστικότητα μέσα στο γήπεδο. Στα αποδυτήρια είπαμε με τα παιδιά ότι θα πρέπει να αλλάξουμε την εικόνα μας στο δεύτερο ημίχρονο ακόμα κι αν χάναμε το κύπελλο να πέφταμε με ψηλά το κεφάλι. Πιστεύω ότι το δείξαμε έμπρακτα μέσα στο παιχνίδι, ήμασταν τυχεροί και μετουσιώσαμε τις φάσεις μας σε γκολ αλλά νομίζω ότι χρειάζεται και πολλή ψυχή απέναντι σε έναν τόσο δυνατό αντίπαλο. Μια νεανική ομάδα όπως εμείς να καταφέρει να βρει τα ψυχικά αποθέματα και να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ».
O Θερμαϊκός μίλησε για διαιτησία και για το πέναλτι που κέρδισες, ποια η γνώμη σου;
«Όποιος είδε το παιχνίδι, θα είδε και ότι ο διαιτητής δεν επηρέασε καθόλου την έκβαση του αποτελέσματος. Το πέναλτι είναι μια πεντακάθαρη και ξεκάθαρη φάση. Όσο αφορά τον πειθαρχικό έλεγχο ίσως μια κάρτα σε μας, μια κάρτα στον αντίπαλο δεν έπαιξε ρόλο. Νομίζω σε γενικές γραμμές ο κ. Τεβεκέλης στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και συγχαρητήρια γιατί είχε ένα πολύ δύσκολο έργο».
Για τον αντίπαλο σας, το σύλλογο της Θέρμης;
«Ο Θερμαϊκός Θέρμης πιστεύω ξεκάθαρα ότι μετά από μας είναι η καλύτερη ομάδα, από αυτά που έχω δει εγώ τουλάχιστον. Ήταν δίκαια ο φιναλίστ του κυπέλου, ήταν πάρα πολύ κοντά στην κατάκτηση αυτού, εμείς σταθήκαμε όμως πιο τυχεροί. Της αξίζουν όμως τεράστια συγχαρητήρια γι’ αυτά που έχει καταφέρει μέχρι τώρα και είναι πραγματικά μια πάρα πολύ καλή ομάδα.
Είχες δηλώσει πριν το ματς πως θα παίξει ο ενθουσιασμός απέναντι στην εμπειρία. Πως τα κατάφερε τελικά ο ενθουσιασμός και κέρδισε την εμπειρία;
«Έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι νομίζω ότι αυτό είναι που δίνει μεγαλύτερη αξία στη νίκη μας. Πολύ έμπειρος και πολύ καλός ο αντίπαλος, από την άλλη εμείς μια νεανική ομάδα με παρορμητισμό καταφέραμε και ανατρέψαμε τα δεδομένα. Αυτή είναι η ιστορία του τελικού».
Που αφιερώνεις αυτό το κύπελλο;
«Νομίζω ότι αυτό το κύπελλο είναι το επιστέγασμα μιας προσπάθειας που κάνουμε εδώ και ενάμισι χρόνο. Έχουμε να χάσουμε όλο αυτό τον καιρό, δεν μας δίνει κάτι απτό, δεν μας δίνει μια άνοδο ήταν όμως αυτό που θέλαμε για να αποδείξουμε και τις δυνατότητες μας. Το πανηγύρισα, το χάρηκα πάρα πολύ, το αφιερώνω στα παιδιά, σε όλη την οικογένεια του Μακεδονικού και ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στον πατέρα μου και τον αδερφό μου που μου έδωσαν δύναμη και βρίσκονταν στο γήπεδο».
Έχεις ξαναπαίξει στο γήπεδο της Τούμπας;
«Έχω ξαναπαίξει δύο φορές με τον Ηρακλή, ένα φιλικό και ένα ματς πρωταθλήματος, όμως τότε πολύ λιγότερο χρόνο, τώρα είναι ξεχωριστή εμπειρία αφού τότε δεν είχα ξεκινήσει βασικός ούτε είχα σκοράρει».
Στο πρώτο ημίχρονο, μετά και το γκολ που δέχτηκε η ομάδα σου, σε είδαμε να παλεύεις στο χόρτο σαν αγρίμι, σαν να βγήκε από μέσα σου ένας ποδοσφαιρικός εγωισμός. Τι ένιωσες πραγματικά;
«Όταν στραβώνει ένα αποτέλεσμα σίγουρα περιμένεις από τους ανθρώπους που είναι λίγο πιο έμπειροι να πάρουν και λίγο την ομάδα στις πλάτες τους. Δεν ήταν προσωπικό, τη δύναμη μου τη δίνουν οι συμπαίκτες μου. Σίγουρα το ήθελα πάρα μα πάρα πολύ και είδα ότι κινδύνευε να χαθεί σίγουρα βάζεις λίγο περισσότερο τα δυνατά σου και για να λέμε του στραβού το δίκιο μπορεί να μην είχε συμβεί τίποτε απ’ όλα αυτά και να είμαστε μια ιστορία, οι ηττημένοι του τελικού. Συνέβησαν όμως όλα και είμαι πολύ χαρούμενος και για όλα αυτά τα παιδιά γιατί υπάρχει πάρα πολύ ταλέντο στην ομάδα του Μακεδονικού. Αξίζει όποιος ασχολείται με το ποδόσφαιρο να έρθει να δει αυτά τα παιδιά».
Τι σκεφτόσουνα στα αποδυτήρια μετά το τέλος του πρώτου μέρος;
«Ότι δεν ήμασταν αυτοί που εμφανιστήκαμε στο πρώτο ημίχρονο και δώσαμε μια υπόσχεση όλοι μας στους εαυτούς μας να βγούμε να παλέψουμε για το καλύτερο και ότι είναι να συμβεί ακόμα και να χάσουμε το κύπελλο να πέσουμε με ψηλά το κεφάλι ή να ανατρέψουμε το σκορ. Ήμασταν τυχεροί, ήμασταν ικανοί, είχαμε πολύ πάθος και θέληση και τα καταφέραμε. Ίσως αυτό που έγινε στα αποδυτήρια ήταν και το έναυσμα για ότι ακολούθησε.
Τελειώνει το ματς, τι τρέχεις να κάνεις πρώτα;
«Δύο πράγματα έκανα, έτρεξα να δώσω τη φανέλα που φορούσα στον αδερφό μου και αφού ήμουν εγώ αυτός που ανακηρύχτηκα MVP του τελικού να δώσω αυτό το αγαλματάκι στον πατέρα μου».
Το who is who του Γιάννη Παπαποστόλου
Ο σπουδαίος αυτός επιθετικός ξεκίνησε την καριέρα του από την ακαδημία των Χελιδονιών σε ηλικία περίπου 17 ετών, κάνοντας προπόνηση στο ξερό, τότε, γήπεδο του Μ. Αλεξάνδρου. Στη συνέχεια, όταν ήταν 18 και 19 χρονών αγωνίστηκε με τη φανέλα του Κιλκισιακού στη Γ’ Εθνική. Ένα χρόνο αργότερα φόρεσε τη στολή του Μ. Αλεξάνδρου Καλοχωρίου στη Δ΄ Εθνική και μετά στη Ν. Γωνιά Χαλκιδικής.
Από εκεί μάλιστα έκανε και το μεγαλύτερο άλμα στην καριέρα του αφού μεταγράφηκε στον Ηρακλή και έπαιξε τρία χρόνια στην Α’ Εθνική(2004-2007). Μετά πήγε στον Πανσερραικό και με τη συμβολή του τα «Λιοντάρια» πήραν το πρωτάθλημα στη Β’ Εθνική. Αργότερα, μεταγράφηκε στον Απόλλων Καλαμαριάς όπου και έπαιξε για ενάμισι χρόνο, ύστερα στον Θερμαικό Θέρμης, τον Διγενή Λακκώματος και φέτος διανύει το δεύτερο χρόνο του στον Μακεδονικό.