Δηλώσεις του προπονητή της ομάδας μπάσκετ του Άρη, Παναγιώτη Γιαννάκη φιλοξενούνται στον «Έθνος της Κυριακής».
Ο «Δράκος» μίλησε για τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο σύλλογος, αναφέρθηκε στις αλλαγές των ξένων του ρόστερ και παράλληλα δεν παρέλειψε να μιλήσει για την Εθνική ομάδα.
«Η κατάσταση δεν είναι καλή, δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, όμως το να επιτίθεσαι κατά της ομάδας, να βγάζεις την αγανάκτησή σου στο αγωνιστικό κομμάτι δεν βοηθάει. Δεν πρέπει οι φίλαθλοι να αυτοτραυματίζονται. Θέλω να πω στον κόσμο το εξής: Μην πυροβολείτε τα πόδια σας. Μόνο η ενότητα θα μας κρατήσει όρθιους. Ο κόσμος πολλές φορές παρασύρεται. Αντιδράει σαν το παιδάκι που βλέπει την τζαμαρία, νομίζει ότι μπορεί να περάσει από μέσα κι όταν το κάνει τραυματίζει τον εαυτό του. Ηλεκτροσόκ δεν χρειάζεται η ομάδα, κατά τη γνώμη μου ηλεκτροσόκ πρέπει να γίνει στην ατμόσφαιρα, γιατί υπάρχει μια νευρικότητα για την ομάδα, για αυτά που μπορεί να δώσει.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ασπίδα κανενός. Ήρθα να αναδείξω τα θετικά. Άρης είναι ο κόσμος του, είναι τα παιδιά που κυκλοφορούν στο δρόμο με φανέλα Άρη, είναι τα μικρά παιδιά που παίζουν στις ακαδημίες του. Ήρθα γιατί πιστεύω ότι ο Άρης μπορεί να δημιουργήσει έναν οργανισμό που θα παράγει δυναμικό, στελέχη, θα αποπνέει υγεία. Δυστυχώς όμως στον Άρη εκτός από οικονομικά έχουμε και συναισθηματικά προβλήματα. Από το καλοκαίρι που ήρθα κατάλαβα ότι υπήρχε δυσκολία στο να πειστούν κάποιοι άνθρωποι που είναι Άρης να στηρίξουν την προσπάθεια... Δεν υπάρχει λόγος από την πλευρά μου να μιλήσω με ονόματα, ούτε να δείξω κάποιον με το δάχτυλο. Δεν μπορώ να το πιστέψω πως υπάρχουν στρατόπεδα», ανέφερε αρχικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης.
«Ας μεγαλώσουμε λίγο την εικόνα. Πείτε μου τα τελευταία χρόνια τι έχει πετύχει η ομάδα. Ποια ήταν η παρακαταθήκη που κάθε σεζόν άφηνε; Το θέμα δεν είναι να βγεις μια φορά 4ος ή 3ος, αλλά τι εξέλιξη έχεις.... Φέτος θα κάνουμε το πρώτο βήμα. Θα υπάρξει πρόοδος σε σχέση με πέρσι. Στο τέλος θα είμαστε καλύτεροι από πέρυσι. Παρά τα προβλήματα. Το πιστεύω, είμαι σίγουρος. Χρειάζεται συσπείρωση ο Άρης, πρέπει να γίνει μία γροθιά Έφυγαν παίκτες, κάναμε εισηγήσεις για ενίσχυση, πρέπει να ξεπεραστούν οι δυσκολίες, έπρεπε να διακοπούν συμβόλαια, να αποζημιωθούν αυτοί που έφυγαν. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για τα διοικητικά, δεν είμαι αρμόδιος. Γνώριζα πως θα ήταν δύσκολη η κατάσταση και πριν έρθω. Ναι, η ομάδα έχει σκαμπανεβάσματα. Ο Άρης μέχρι και λίγες ημέρες πριν από το πρώτο επίσημο παιχνίδι ψαχνόταν. Λίγα 24ωρα πριν το πρώτο ματς της σεζόν με τον ΠΑΟΚ έρχονταν παίκτες. Λάβαμε την απόφαση να χρησιμοποιήσουμε παιδιά που στο παρελθόν δεν είχαν τόσο μεγάλη συμμετοχή. Στα φιλικά όλοι δυσανασχετούσαν, σταδιακά η ομάδα έκανε νίκες, κέρδισε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, άρχισε να δείχνει πρόοδο, γνώριζα όμως πως η διάρκεια ήταν το ζητούμενο και γνώριζα πως δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα τόσο γρήγορα. Είχαμε τραυματισμούς, ένα δύσκολο πρόγραμμα αλλά και πράγματα εξωαγωνιστικά που επηρεάζουν καλώς ή κακώς την ηρεμία. Όταν εκεί έρχεται και η δυσαρέσκεια, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο η κατάσταση», συμπλήρωσε.
Αναφορικά με τους ξένους που έφυγαν, σχολίασε: «Για το θέμα των ξένων, για να κρίνεις πρέπει να συνυπολογίσεις: Με ποιον τρόπο ήρθαν, πότε ήρθαν, τι εξασφάλιση μπορούσε να δώσει ο Άρης, τι τελικά έλαβαν και πολλές άλλες παραμέτρους. Εμείς, παραδείγματος χάρη, κληθήκαμε να επιλέξουμε παίκτες οι οποίοι να έχουν εκτός από τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και μία άλλα στάση στο οικονομικό. Ο Πέτγουεϊ είχε μία θετική στάση, ήταν καλός συμπαίκτης, τον ενόχλησε αυτό που έγινε στο τέλος αφάνταστα, συμπαραστάθηκε στην ομάδα κι εγώ του το αναγνωρίζω».
Ακόμα, τόνισε: «Δεν έχει σημασία αν κοιμάμαι ή όχι τα βράδια. Σημασία έχει πως είμαι εδώ για να βοηθήσω. Είμαι χαρούμενος που είμαι εδώ. Ακόμη και όταν πονάω για τα άσχημα... Πιστεύω πολύ στον Άρη. Δεν μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους, που ξέρω ότι αγαπούν τον Άρη, να χάνουν την πίστη τους και να βρίσκουν πράγματα που τους χωρίζουν με άλλους. Υπήρχε από πέρυσι μία αρνητική ενέργεια, μία αβεβαιότητα για το που πάει η κατάσταση. Φέτος με λιγότερα εργαλεία, μικρότερο βάθος δουλειάς, παλεύουμε να φτιάξουμε μία κατάσταση».
Κεφάλαιο Εθνική ομάδα
«Συνεργάστηκα με την Εθνική το 1997, το 1998 παραιτήθηκα γιατί δεν αναγνωρίστηκε η επιτυχία των παιδιών, κάποιοι θεώρησαν πως δεν μπορούσα να μείνω επειδή θεωρήθηκα νέος να αντεπεξέλθω στην πρόοδο της ομάδας, αν και αποδείχθηκε πως αυτό που άφησα ήταν μεγαλύτερο και πιο ψηλά από αυτό που θεώρησαν. Το 2004 επέστρεψα με την προτροπή του Κολοκυθά. Τρέξαμε ένα ωραίο πρόγραμμα με πάθος και αγάπη... Πετύχαμε ό,τι πετύχαμε και το 2008 η συνεργασία μας σταμάτησε. Οι επιλογές είναι του προέδρου, επομένως ρωτήστε τον ίδιο», ήταν τα λόγια του Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος ανέφερε ακόμα:
«Η Εθνική χρειάζεται πλάνο και στόχευση. Υπάρχει ταλέντο και δυνατότητα να δημιουργηθεί ένα γκρουπ παιδιών που μπορούν να βοηθήσουν ώστε να εξελιχθεί κάτι καλό, να είναι αποτελεσματική η ομάδα. Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε και να καταλάβουμε πού θα είμαστε καλύτεροι από τους άλλους, όπως ήμασταν κάποτε καλύτεροι, γιατί ακριβώς είχαμε στοχεύσει σε στοιχεία που μας έδιναν αβαντάζ. Οι επιτυχία καμία φορά δημιουργούν εφησυχασμό και υπερεκτίμηση κι αυτός να είχε συμβεί στο παρελθόν».
Για να καταλήξει: «Πολλά πράγματα μπορείς να πεις για μένα, όμως συγκεντρωτικός δεν είμαι. Το 1997 ήμουν ο πρώτος που θέσπισα θέση του τιμ μάνατζερ πέραν του εφόρου, ορίζοντας τον Νίκου Φιλίππου. Ξέρω την αξία των συνεργατών. Υπάρχουν κενά, το γνωρίζω. Υπάρχουν συνθήκες που δεν μας επιτρέπουν ακόμη να κάνουμε πράγματα που θέλουμε».
