Φυσικά και διαφωνούμε. Με όσους έσπευσαν, να θάψουν – και δη υπό την γη – το μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Είναι πολύ νωρίς ακόμη, και λάκκο να ανοίξουν. Όχι, να το θάψουν.
Δίχως τούτο να σημαίνει πως οι δύο ήττες στο ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου δεν είναι ντροπή. Ναι, είναι ντροπή για την ομάδα η οποία επιχειρεί, να κάνει την υπέρβαση. Κι επιμένουμε. Για την ομάδα είναι ντροπή. Για τον κόσμο όμως; Υπομονή…
Οι απουσίες βασικών παικτών δεν είναι δικαιολογίες για τις δυο ήττες. Αιτιολογίες, ίσως αλλά… Δικαιολογίες με τίποτε. Εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε.
Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου δεν είναι Σούλης Μαρκόπουλος. Και σε εμπειρίες και σε γνώσεις και σε ικανότητες. Δεν αποκλείεται πάντως, και να γίνει αλλά και να τον ξεπεράσει. Δεν αποκλείεται και το αντίθετο. Επί του προκειμένου ο νυν κόουτς του ΠΑΟΚ μόλις επιχειρεί - κι αυτός όπως ο ΠΑΟΚ – την δική του υπέρβαση. Πρώτη φορά δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε επίπεδο απαιτήσεων ομάδας όπως ο ΠΑΟΚ. Θέλει τον χρόνο του. Τον δικαιούται, θα λέγαμε…
Και το λέμε. Έτσι λέμε πως κι ο ΠΑΟΚ θέλει τον χρόνο του. Για την δική του υπέρβαση. Η αύξηση του προϋπολογισμού είναι η υπέρβαση, για την οποία συζητάμε. Ανέβηκε ο πήχης εφέτος.
Καλώς ή κακώς ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι τέως κόουτς. Τι σημαίνει; Ναι, ο ΠΑΟΚ τού οφείλει σεβασμό (με τον τρόπο αποχώρησης του δεν του τον απέδωσε αναλογικά). Ναι, ο ΠΑΟΚ του οφείλει πολλά αλλά… Χώρισαν οι δρόμοι τους. Και το ορθό για τον ΠΑΟΚ είναι να βλέπει σήμερα μπροστά καθοδηγούμενος καλώς ή κακώς από τον Ηλία Παπαθεοδώρου. Με άλλα λόγια; Ο ΠΑΟΚ οφείλει εμπιστοσύνη στον νυν κόουτς του. Κι ο κόσμος πρέπει να στηρίξει και την ομάδα και τον Ηλία Παπαθεοδώρου. Δικαιούνται την υποστήριξη του. Μέχρι του εναντίου βεβαίως, βεβαίως..…
Γι’ αυτό σας λέμε. Μην βιάζεστε, να πετροβολήσετε ομάδα, κόουτς και διοίκηση. Κι άλλες φορές ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε βαθιά απογοητευτικά. Συνέχισε όμως, γοητευτικά.
Εμείς δε λέμε, να δοθεί άφησε αμαρτιών για τις δύο ήττες. Όχι, όχι, Λέμε πως είναι ντροπή για την ομάδα. Και για τον κόσμο λέμε, υπομονή.
Εκείνο βέβαια, που ενοχλεί είναι η διαχείριση των δύο ηττών. Ουδείς ανέλαβε την ευθύνη. Ουδείς ζήτησε – ουσιαστικά κι ουχί τυπικά – συγνώμη για δύο ήττες ντροπής. Ουδείς αναφέρθηκε στη φωτιά. Ουδείς αναφέρθηκε σε λάθη διοικητικής και τεχνικής ηγεσίας ως αιτίες για τις δυο ήττες. Όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως επιχείρησαν, να αλλάξουν…ατζέντα. Να αλλάξουν κουβέντα. Να ρίξουν στάχτη στα μάτια. Μην τυχόν και φορτωθούν τις δικές τους ευθύνες. Κακώς, κάκιστα. Οι κακοί λογαριασμοί κάνουν τους κακούς φίλους!
Τέλος πάντων.
Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται υπομονή. Ο κόσμος του – παρά την ντροπή – πρέπει να τον στηρίξει. Δε θα επανέλθει εύκολα σε κατάσταση ισορροπίας. Είναι δύσκολη η κατάσταση. Είναι κι αναστρέψιμη. Για να επανέλθει όμως, χρειάζεται στήριξη. Το πρώιμο θάψιμο βλάπτει σοβαρά την υγεία (και) του μπασκετικού ΠΑΟΚ. Και δεν την αξίζει ο μπασκετικός ΠΑΟΚ αυτήν την βλάβη – επί του παρόντος – από το πρώιμο θάψιμο.
Όταν μάλιστα, επιχειρεί την υπέρβαση του. Κι είπαμε: Ντροπή για την ομάδα η οποία οφείλει, να την ξεπλύνει. Υπομονή για τον κόσμο στον οποίο οφείλουν, να την δικαιώσουν…