Και αφού εκεί στην ΕΠΟ λογίζοντας μάλλον τον Ηρακλή πως ακόμη σε επαγγελματική κατηγορία, σκορπάνε αβέρτα πρόστιμα και τα κοινοποιούν στη Μίκρα, οι ερασιτέχνες με την καθαρή έννοια του όρου συνεχίζουν το έργο τους προσπαθώντας να κρατήσουν το λάβαρο και την αξιοπρέπεια του Ηρακλής εκτός βορβόρου και συναλλαγών του «δώσε και μένα μπάρμπα κι ας πάει το παλιάμπελο»…
Η αποχή όμως αυτή από τα συνηθισμένα απάντων των κατηγοριών του ελληνικού ποδοσφαίρου χρειάζεται και… πισινές. Ο Νίκος Ποντίκης μίλησε στο Metropolis και αφού αναφέρθηκε στην υγεία που διαπνέει αυτή τη στιγμή την ομάδα αναφέρθηκε στη συνέχεια στο ενδιαφέρον που μπορεί να προκαλέσει η προσπάθεια στους κατά τεκμήριο ακόμη λεφτάδες του συλλόγου. Μεταξύ των άλλων ο βετεράνος φορ του τόνισε. «Πιστεύουμε ότι πολλοί Ηρακλειδείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα και δουν ότι κάνουμε μια υγιή προσπάθεια, θα βοηθήσουν. Βασικός χρηματοδότης είναι ο κόσμος. Είναι μια προσπάθεια συνολική, η πιο υγιής προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον Ηρακλή».
Αλήθεια, πόσοι θυμόμαστε σήμερα τα πολυσυζητημένα golden boys που με έπαρση κατέθεταν τις απόψεις τους επί παντός επιστητού τη χρυσή εποχή των ευκαιριών; Πόσους από τους προβεβλημένους δήθεν επιχειρηματίες που περιέφεραν την αμετροέπειά τους στα κανάλια και στα ραδιόφωνα-που έφταναν να περιαυτολογούν αισχίστως - για να παρουσιάσουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους; Πόσους ακόμα από τους «εστεμμένους» ως επιχειρηματίες της χρονιάς (κάποτε είχε αναδειχθεί και ο Μυτιληναίος), που έλαμψαν πολλοί από αυτούς ως διάττοντες αστέρες, μια και στα δύσκολα που βιώσαμε αργότερα φάνηκε ότι οι βασιλιάδες ήταν απλά γυμνοί...Πέρασε όμως η εποχή που το έλλειμμα αυτογνωσίας κυριαρχούσε όχι μόνο στο επιχειρείν, που στο κάτω κάτω δεν είναι αυτό που ευθύνεται αν πραγματοποιείται δίχως αρχές (όπως και η πολιτική), καθώς έλεγε ο Γκάντι.
Στις μέρες μας πρέπει όταν ακούμε κάποιον να μιλά για σχέδια, δουλειές και ανάπτυξη, να κρατάτε το μικρότερο δυνατό καλάθι προσδοκιών απέναντί του. Θυμηθείτε τι σας λέω και μην εντυπωσιάζεστε από τα πυροτεχνήματα των καιρών. Τι θα ήταν όμως αυτό που θα κέρδισε το ενδιαφέρον αυτών των ακόμη «πλουσίων» Ηρακλειδέων. Μα ακριβώς αυτό που συμβαίνει τώρα από ανθρώπους που μιλούν με θερμά λόγια για όλα αυτά που ήδη πραγματοποιήθηκαν ( δεν ήταν λίγα σε χρόνο ελάχιστο) και όσα ακόμα οραματίζονται να κάνουν; Αν και ο καθαρός λόγος και η διαφαινόμενη ειλικρίνεια των προθέσεων τους από μόνα τους δεν θα ήταν αρκετά αν δεν υπήρχε η ζεστή, ανεπιτήδευτη, σχεδόν ερωτική σχέση που έχουν με αυτό που λέμε δημιουργία. Και ός για την ΕΠΟ. Τι να σας πω. Κατά τον αφέντη και τα τσιράκια ίδια είναι.
