Όλοι θα ήθελαν να δουν τον ΠΑΟΚ να κάνει μεταγραφές όπως του Βιεϊρίνια, του Μαουρίσιο και πιθανόν (και το σημειώνουμε έτσι γιατί την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία του δανεισμού του) και του Σαμπράνο πολύ νωρίτερα. Αν ήταν δυνατό, στις αρχές του καλοκαιριού, για να πάρουν μέρος και στην προετοιμασία.
Είναι αλήθεια, επίσης, ότι ο ΠΑΟΚ συνηθίζει να παίρνει παίκτες στις τελευταίες μέρες κάθε μεταγραφικής περιόδου. Δεν είναι, όμως, ο μόνος σύλλογος που ακολουθεί αυτή την πρακτική, ούτε είναι εντελώς παράλογη όταν «κατεβάζει» κατά πολύ το κόστος των μεταγραφών (2,5 εκατ. ευρώ και άνω ζητούσε στην αρχή του καλοκαιριού η Βόλφσμπουργκ για τον Βιεϊρίνια, με λίγο πάνω από 1 εκατομμύριο τον έδωσε).
Και επίσης, δεν μπορούμε να αποδώσουμε κυρίως σ’ αυτή την παράμετρο τον αποκλεισμό από το Europa League. Αν ο ΠΑΟΚ είχε δουλέψει όπως έπρεπε στην προετοιμασία του στην Ολλανδία, αν ο Στανόγεβιτς είχε αποδειχθεί επαρκής γι’ αυτό που χρειαζόταν ο ΠΑΟΚ, τότε και με το υλικό που είχε θα είχε ξεπεράσει το εμπόδιο των Σουηδών. Ήταν όμως ανέτοιμος και το πλήρωσε.
Αυτό, όμως, συνέβη δεν αλλάζει και αυτό που έχει σημασία είναι η αντίδραση μετά τον αποκλεισμό. Κι αυτή ήταν πραγματική ΠΑΟΚτσήδικη. Ο Ιβάν Σαββίδης έβγαλε τον εγωισμό που πρέπει να έχει ένας μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ και ειδικά του μεγέθους του Ιβάν Σαββίδη.
Απάντησε με τις πράξεις που περίμενε όλος ο κόσμος του ΠΑΟΚ στην δικαιολογημένη κριτική που του είχε ασκήσει μετά τον αποκλεισμό. Αυτό είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει να κρατήσει ο απλός φίλος του ΠΑΟΚ από τη χθεσινή μέρα. Ότι ο μεγαλομέτοχος του έχει πειστεί πλέον ότι με… ημίμετρα (παίκτες καλούς αλλά όχι επαρκείς για πρωταθλητισμό) δεν μπορεί να κάνει πράξη τα όνειρα για μεγάλες διακρίσεις.