Οι λόγοι που η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου απέτυχε να προκριθεί, μετά από πολλά χρόνια, στην τελική φάση μίας μεγάλης διοργάνωσης, όπως αυτή του Euro 2015, εάν αναζητηθούν με ρεαλισμό και λεπτομερώς σαφώς και θα είναι πολλοί περισσότεροι απ’ αυτούς που έγραφα χθες. Ότι δηλαδή φταίει το γεγονός ότι χάθηκε η χημεία των αποδυτηρίων γιατί πλέον δεν υπάρχουν οι παίκτες εκείνοι που θα παίξουν το ρόλο του «πατέρα» για τους νεότερους σε ηλικία διεθνείς και θα διαχειριστούν τις κρίσεις όταν και όποτε αυτές παρουσιαστούν.
Η Εθνική ομάδα εξακολουθεί ναι έχει ταλέντο και ποιότητα, αλλά είναι μία ομάδα στην οποία όλοι οι ποδοσφαιριστές είναι ισοϋψείς. Λείπουν εκείνοι οι οποίοι θα εμπνεύσουν σεβασμό στους υπόλοιπους, θα τους δώσουν κίνητρα και θα τους παρακινήσουν για την απόλυτη προσφορά μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Η αποτυχία όμως της ελληνικής ομάδας μετά από 15 περίπου χρόνια να συνεχίσει αυτό που άρχισε το 2004 είναι κάτι που θα απασχολήσει τους ιστορικούς του μέλλοντος. Ετούτη τη χρονική στιγμή δεν έχει αξία να καθίσουν οι σοφοί του ποδοσφαίρου και να φυσούν το χυμένο γάλα.
Από την άλλη όμως οι συνθήκες που επικρατούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ευμετάβλητες με δεδομένο ότι η ηγεσία της Ε.Π.Ο. έχει δικαστικές περιπέτειες. Σ’ αυτό το περιβάλλον είναι δύσκολο η Ομοσπονδία να λειτουργήσει με καθαρό μυαλό και να επιχειρήσει να χτίσει την επόμενη ημέρα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
Ο αποκλεισμός από το Euro 2016 προκάλεσε δύο μεγάλες ζημιές. Πρώτον η Ε.Π.Ο. έχασε ένα πολύ μεγάλο ποσό από τα έσοδα που θα έβαζε στο ταμείο της στην περίπτωση πρόκρισης. Το δεύτερο σημαντικό πλήγμα είναι η υποχώρηση της Ελλάδας στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται στην προσεχή κλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με δύο ομάδες θεωρητικά καλύτερες από την ελληνική στον όμιλο, από τον οποίο στην τελική φάση θα προκριθεί ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος θα παίξει μπαράζ γίνεται αντιληπτό ότι η Εθνική μας ομάδα δεν αποτελεί ελκυστικό εργασιακό χώρο για έναν αξιόπιστο προπονητή.
Η Ε.Π.Ο. όμως δεν μπορεί να σκύψει το κεφάλι και να αφήσει την ομάδα στην τύχη της. Αντιθέτως. Θα πρέπει, παραδειγματισμένη από το παρελθόν να επιλέξει έναν προπονητή με τα τυπικά χαρακτηριστικά είτε του Ρεχάγκελ, είτε του Σάντος να του δώσει υπερεξουσίες και να επιχειρήσει να χτίσει και πάλι μία σπουδαία ομάδα. Το ταλέντο υπάρχει. Εάν βρεθεί κι ένας προπονητής που θα εμπνεύσει τους ποδοσφαιριστές μπορούμε να αισθανόμαστε αισιόδοξοι…