Δεν είναι μόνο η ήττα στη Φινλανδία που σήμανε ουσιαστικά τον (πολύ) πρόωρο αποκλεισμό της Εθνικής μας ομάδας από άλλη μια τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, ούτε φυσικά το ότι χάσαμε τα λεφτά μας όσοι ποντάραμε στο ντεμπούτο του Τζον Φαν’ τ Σχιπ. Η μεγαλύτερη απογοήτευση έγκειται στη νέα αποκαρδιωτική και άψυχη εμφάνιση των παικτών μας, σ’ ένα ματς που υποτίθεται ότι παίζαμε τα ρέστα μας.
Το… αυτογκόλ μπήκε από τα αποδυτήρια, με την ανακοίνωση της ενδεκάδας. Κάναμε εκπομπή με τον Κουλιανό στο ραδιόφωνο όταν διέρρευσε το αρχικό σχήμα που είχε επιλέξει ο Ολλανδός και μόλις ακούσαμε το όνομα του… ανενεργού πλέον Τοροσίδη, κοιταχτήκαμε. Κι άλλες ήταν οι ανορθογραφίες στην αρχική ενδεκάδα, αυτή όμως ήταν η πιο τρανταχτή.
Προπονητές δεν είμαστε, κάποια πράγματα ωστόσο βγάζουν… μάτι. Και νομίζω ότι τα δικά μας τα βγάλαμε με τα δικά μας χέρια. Χάσαμε από μια μέτρια ομάδα (σιγά τη Φινλανδία), από ένα χαζό πέναλτι, αμυντικά ήμασταν και πάλι κακοί, επιθετικά σχεδόν ανύπαρκτοι, το μόνο ελαφρυντικό είναι οι σημαντικότατες απουσίες που είχαμε, των Φορτούνη και Μήτρογλου κυρίως. Δυστυχώς, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι Ελληνες παίκτες που μπορούν να σταθούν στις μέρες μας σε υψηλό επίπεδο.
Κατά τα φαινόμενα, ο Φαν τ’ Σχιπ θα αποχωρήσει κι αυτός σε λίγους μήνες μαζί με τους συνεργάτες του εισπράττοντας μια παχυλή αποζημίωση. Απορώ, πού πήγαν και τον… ξέθαψαν τα σαΐνια της ΕΠΟ, έναν προπονητή που ήταν άνεργος καιρό και δεν έχει τίποτα σπουδαίο να επιδείξει ως έργο μέχρι τώρα.
Μιλάμε βέβαια για ανθρώπους ακατάλληλους και άσχετους τολμώ να πω με το άθλημα. Δεν εξηγείται αλλιώς η εμμονή τους να ορίζουν ως έδρα της Εθνικής το αχανές και «κρύο» ΟΑΚΑ, αντί να την στείλουν σε μικρότερα γήπεδα της περιφέρειας, όπου ο κόσμος διψά για μπάλα και μεγάλα ματς.
Όπως γίνεται δηλαδή στις περισσότερες χώρες. Φανταστείτε μόνο την εικόνα που θα έχει το ΟΑΚΑ αύριο βράδυ, τελευταία Κυριακή του καλοκαιριού ουσιαστικά, στο αδιάφορο πλέον ματς με έναν τόσο αντιεμπορικό αντίπαλο, σαν το Λιχτενστάιν. Κεκλεισμένων των θυρών να ήταν, πιο πολύ κόσμο θα είχε…
Δεν συντάσσομαι πάντως με όλους αυτούς που πανηγυρίζουν στις ήττες της Εθνικής κάνοντας το λάθος να συνδέουν το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι με την εκάστοτε διοίκηση της ομοσπονδίας ή με τους συλλόγους στους οποίους αγωνίζονται οι διεθνείς. Αδικίες και άστοχες επιλογές γίνονται σε όλες τις Εθνικές ομάδες, το να χαιρόμαστε όμως με τις αποτυχίες μας, δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στον πλανήτη. Ενα ακόμα δείγμα της παθογένειας που διακατέχει την ελληνική κοινωνία, το ελληνικό ποδόσφαιρο και της έλλειψης αθλητικής παιδείας που έχουμε σαν λαός.
Σόρι που δεν είναι και τόσο στοιχηματική η σημερινή μου στήλη, έζησα από κοντά όμως το έπος του 2004 στην Πορτογαλία, η Εθνική ομάδα μού έδωσε ανείπωτη χαρά και στεναχωριέμαι πολύ βλέποντας την κατρακύλα της τα τελευταία χρόνια.
Ούτως ή άλλως, το κουπόνι του Σ/Κ δεν παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Κατ’ εμέ, το καλύτερο ίσως σημείο του διημέρου έρχεται από την Πορτογαλία και το εξ αναβολής Ρίο Αβε – Γκιμαράες. Και εξηγούμαι. Η Ρίο Αβε έρχεται από δυο σερί νίκες πετυχαίνοντας 8 συνολικά γκολ, με το διπλό στη Λισσαβόνα κόντρα στη Σπόρτινγκ (2-3) να εκτοξεύει την ψυχολογία παικτών και κόσμου.
Η Γκιμαράες έχασε αμαχητί 3-0 από την Πόρτο πληρώνοντας την γρήγορη αποβολή της και την ευρωπαϊκή της κούραση, και θα παραταχθεί με σύνθεση ανάγκης αύριο, αφού της λείπουν 15 (!) συνολικά παίκτες του ρόστερ της, λόγω τραυματισμών, τιμωριών, Εθνικών ομάδων, αλλά και του εξ αναβολής χαρακτήρα του αγώνα, που δεν της επιτρέπει να χρησιμοποιήσει τα τελευταία της μεταγραφικά αποκτήματα. Μεταξύ των απόντων και ο τιμωρημένος MVP της, Ντάβιντσον. Μ’ αυτά τα δεδομένα, δείχνει δυνατή επιλογή ο άσος και λογικό το 1.90 όπου βρίσκεται.
Από τα προκριματικά του Euro 2020, κράτησα μόνο δυο διπλά, της Πορτογαλίας (2.20) στο Βελιγράδι απόψε και της Ιταλίας (1.70) στο Τάμπερε την Κυριακή. Η ομάδα του Σάντος, με την ίδια αποστολή που πήρε και το πρόσφατο Nations League, ψάχνει την πρώτη της νίκη στον όμιλο ύστερα από 2 ισοπαλίες. Ο Κριστιάνο θα παίξει κανονικά και δεν είναι μόνο αυτός.
Εχει πολλούς παικταράδες αυτή η Πορτογαλία, έχει πλέον και το πνεύμα νικητή που της έλειπε μέχρι πρότινος. Δυνατή η Σερβία εντός έδρας, ένα επίπεδο κάτω όμως από την πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ξεκάθαρη διαφορά επιπέδου υπάρχει και στο Φινλανδία – Ιταλία. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο σαν ομάδα οι Φινλανδοί, σίγουρα δεν έχουν την κλάση των Ιταλών, που θέλουν να κάνουν το 6/6 για να σφραγίσουν από τώρα την πρωτιά και την πρόκριση. Αν κλείσουν τον Πούκι, θα κερδίσουν.
Καλό Σ/Κ να έχετε, μακάρι να μας κάνει η Εθνική του μπάσκετ να γελάσουμε λιγάκι…
ΣΑΒΒΑΤΟ
ΣΕΡΒΙΑ – ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ 2
ΚΥΡΙΑΚΗ
ΡΙΟ ΑΒΕ – ΓΚΙΜΑΡΑΕΣ 1
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ 2