Είναι πάντα αυτή η ημερομηνία: 29 Νοεμβρίου. Από το 1908, επισήμως όταν και ιδρύεται ο Ηρακλής. Με “ρίζες” που βυθίζονται ακόμη πιο πίσω στον χρόνο, με τον Ομιλο Φιλομούσων και χρονικά σημάδια ακόμη παλιότερα, από το 1870. Μια τεράστια πορεία στον χρόνο, προκαλεί ίλιγγο όταν στρέψεις το βλέμμα πίσω. Οπως οι φωτογραφίες εδώ, στην πρώτη σελίδα αυτού του αφιερώματος.
Σε μία είναι η ποδοσφαιρική ομάδα του Ομίλου Φιλομούσων, του γεμάτου -μετέπειτα- Ηρακλή που έδωσε τον πρώτο επίσημο αγώνα στη Θεσσαλονίκη, στις 23 Απριλίου 1905. Και ταυτόχρονα, η σπίθα της ιστορίας που τινάζεται στον χρόνο και πάει στο πάθος στο πέταλο. Η ιστορία που μεταλαμπαδεύεται. Φωτογραφίες που “σπάνε” τον χρόνο. Οπως η φωτογραφική σύνθεση του Γεωργίου Λυκίδη για την ομάδα του Ηρακλή 1925-1927, όπως το “Η” που σχηματίζει η ομάδα της σεζόν 1930-1931 (φωτογραφίες από Λεύκωμα για τον Ηρακλή, του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης), όπως ένα από τα τόσα δημοσιεύματα για υλοποίηση του ονείρου, για το γήπεδο με το γηπεδικό να μην έχει ποτέ λυθεί με τις κατά καιρούς υποσχέσεις της Πολιτείας. Κανένα αφιέρωμα δεν μπορεί να χωρέσει τούτη την ιστορία. Είναι αδύνατον. Πλέον, είναι 109 χρόνια, 1908-2017. Οι αναφορές μόνο ενδεικτικές του μεγαλείου μπορεί να είναι. Ταυτόχρονα όμως τόσο ισχυρές για να οδηγήσουν -συνειρμικά- τις σκέψεις του καθενός σε αέναο ταξίδι.
Είναι πάντα αυτή η ημερομηνία: 29 Νοεμβρίου. Ενας σύλλογος που από την ίδρυσή του ταύτισε το dna του με την Ελλάδα. Αρχικά, για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού. Τα χρώματα… Το μπλε και το άσπρο. Αθλητές του Ηρακλή που υπηρέτησαν εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, ο Ιβάνωφ, ο Κατσάνης και τόσοι άλλοι. Ο Σύλλογος των Ολυμπιονικών. Ενας σύλλογος που σπάει τα δεσμά του αθλητικού γίγνεσθαι και εξαπλώνεται στους κοινωνικούς ιστούς, στις εθνικές δομές της Θεσσαλονίκης (η ίδρυση του Ηρακλή πριν από την απελευθέρωση της πόλης) και της Ελλάδας γενικότερα. Με προσφορά πολυεπίπεδη.
Είναι πάντα αυτή η ημερομηνία: 29 Νοεμβρίου. Οπως σήμερα, όπως πάντα. Πάντα αυτή η ημερομηνία ήταν. Μόνο που τα τελευταία χρόνια, κάθε τέτοια μέρα, είναι ακόμη πιο ισχυρή. Ολα αυτά, τα τελευταία χρόνια που ο Ηρακλής είναι σε χώρους παράταιρους της ιστορίας του. Που ο Ηρακλής παλεύει με τα προβλήματα, μάχεται με χίλια-δύο εμπόδια που βγαίνουν μπροστά του. Η νυν φανέλα της ποδοσφαιρικής ομάδας με τα τρία αστέρια για το “80”, το “11”, το “17”, τους τρεις εξωαγωνιστικούς υποβιβασμούς. Αυτά τα περίεργα συναισθήματα που δεν αφήνουν τον σύλλογο να είναι πλημμυρισμένος από χαρά, σε αυτές τις γενέθλιες μέρες σαν και τούτη. Αυτό το οξύμωρο όμως δίνει στα γενέθλια (όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και τώρα) ακόμη μεγαλύτερη ένταση καταγραφής.
Είναι η τεράστια ιστορία που δυναμώνει το φως του φάρου. Αυτό το φως των γενεθλίων είναι που δείχνει την πορεία. Δεν έχει χώρο για θλιμμένους στις γιορτές, σε μια παράφραση ενός γνωστού στίχου. Ή όπως λένε οι στίχοι από τον πρώτο ύμνο… “εμπρός παιδιά στον Ηρακλή αγώνων ώρα φθάνει, στον στίβο όλους μας καλεί της νίκης το στεφάνι”. Ο Ηρακλής σήμερα γιορτάζει τα 109α γενέθλιά του και η δύναμη της ιστορίας είναι επιβλητική. Ο Ηρακλής που δεν σταματά, ο χρόνος που δεν σταματά καθώς ακόμη και σε αυτά, τα δευτερόλεπτα ανάγνωσης τούτων των γραμμών καταγράφονται τα νέα βήματα προς το μέλλον και στο ακόμη πιο μπροστά…
