Σε ό,τι με αφορά, δεν πίστεψα σε καμία στιγμή τους προηγούμενους μήνες, τότε που κάποιοι πανηγύριζαν πως γκρεμίστηκε το σάπιο καθεστώς του ελληνικού ποδοσφαίρου και, πλέον, αλλάζουν τα πάντα, πως είναι έτσι.
Εξάλλου, δεν υπήρχε κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο που να με πείθει ότι τα λάθη που θα κάνουν από δω και στο εξής οι διαιτητές θα είναι ανθρώπινα και όχι σκόπιμα, δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να με πείθει ότι κανένα παιχνίδι δεν θα κρίνεται από –χοντρά- λάθη των διαιτητών.
Στις επτά αγωνιστικές από το ξεκίνημα της φετινής Super League, έχει πειστεί και ο τελευταίος άπιστος πως για άλλη μια φορά σε αυτό το δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο, κάποιοι παρέσυραν τον κόσμο, παρουσιάζοντάς του μια –ξεκάθαρα- εικονική πραγματικότητα.
Πολλά παιχνίδια κρίνονται από τις αποφάσεις των διαιτητών και όσοι υποστήριζαν πως αυτό αποκλείεται να συμβεί, κάνουν τώρα κωλοτούμπες από τις πιο εντυπωσιακές που έχουμε δει.
Αυτοί που μιλούσαν για τις… χαμένες Κυριακές μας που θα τις ξανακερδίζαμε, αυτοί που μας υποσχόταν ότι δεν θα είχαμε αφορμές να ασχολούμαστε με την διαιτησία, αυτοί που αποθέωναν τις παρεμβάσεις της Πολιτείας και της ΦΙΦΑ, επειδή θα οδηγούσαν στην εξαφάνιση κάθε… ύποπτου διαιτητή, θα ξερίζωναν κάθε απομεινάρι της εγκληματικής οργάνωσης, μιλάνε τώρα για… βόμβες στα θεμέλια της Super League.
Ωστόσο, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και να μιλάμε επί της ουσίας, πρέπει να αποφασίσουμε τι ισχύει: δεν γίνεται ταυτόχρονα να έχουμε και εξυγίανση και βόμβες στα θεμέλια της Super League. Ή το ένα θα συμβαίνει ή το άλλο. Δεν γίνεται να συμβαίνουν και τα δύο μαζί.
Αυτό που σίγουρα υπάρχει, πάντως, είναι ότι στην ελληνική διαιτησία δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτε. Οι… χοντράδες που γινόταν εξακολουθούν να γίνονται, η εύνοια συγκεκριμένων ομάδων, σε συγκεκριμένα παιχνίδια, βγάζει μάτια και το ερώτημα αν οι διαιτητές μας είναι ανίκανοι, ή επιρρεπείς σε στάση που δίνει το δικαίωμα στον καθένα να τους υποπτεύεται ως διεφθαρμένους, παραμένει.
Όλα τα άλλα, είναι για να παριστάνουν κάποιοι ότι δήθεν έφεραν την εξυγίανση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Λες και έφτανε η αλλαγή της διοίκησης στην ΕΠΟ, για να αναγεννηθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο, να γίνει πιο αξιόπιστο, πιο οργανωμένο, να νικηθεί η διαφθορά, να αποκτήσει ποιότητα, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχει γίνει ακόμη. Γι’ αυτό και οι εντυπωσιακές κωλοτούμπες όσων τα παρουσίαζαν ως δεδομένα, με συνέπεια να έχουν εκτεθούν ανεπανόρθωτα…
