Δύο λάθη (αγωνιστικά) πλήρωσε ουσιαστικά ο Αρης κόντρα στον Πανιώνιο και έχασε την ευκαιρία να πάει στα ντέρμπι που ακολουθούν έχοντας το “μαξιλαράκι” των τεσσάρων σερί νικών.
Πρώτον, την άνευ λόγου και αιτίας αποβολή του Μπάσα, για το χρονικό σημείο και το γεγονός κυρίως οτι το (πολύ) επικίνδυνο μαρκάρισμα εγινε στο κέντρο. Και δεύτερον, την λάθος εκτίμηση, για την εμπειρία και την σταθερότητα που διέπει τα παιχνίδια του, που κάνει ο Δεληζήσης στο διώξιμο της μπάλας, στο κόρνερ του Αρτσε, που ουσιαστικά κρατάει τον Πανιώνιο στην περιοχή του Αρη και στην εξέλιξη η μπάλα φτάνει στον Τσιλούλη και αυτός σκοράρει.
Κανένας δεν μπορεί ωστόσο να κατηγορήσει τον Αρη για έλλειψη αγωνιστικότητας ή προσπάθειας να πάρει τη νίκη. Το αντίθετο μάλιστα. Κόντρα στις αναποδιές (σσ αποβολή, δύο αναγκαστικές αλλαγές) και στη διαιτησία του κ. Κουτσιαύτη, οι ποδοσφαιριστές υπερέβαλαν εαυτούς και κυνήγησαν το αποτέλεσμα. Ασχετα αν δεν ήρθε και ο Αρης σταμάτησε ξανά στις τρεις νίκες.
Μετά την ανόητη αποβολή του Μπάσα η ομάδα αναγκάστηκε να παίξει χωρίς καθαρό αμυντικό χαφ, με τον Τόνσο να οπισθοχωρεί και να παίζει σε μία θέση που δεν του ταιριάζει με αποτέλεσμα ο Αρης να χάσει επιθετικά από την ενέργεια του Αργεντινού. Συν οτι όλοι… έτρεχαν και κάλυπταν χώρους για τουλάχιστον 80 λεπτά επί δύο. Ο Πανιώνιος δεν αξιοποίησε το πλεονέκτημα και το γεγονός ότι είχε το κέντρο και με εξαίρεση ένα 15λεπτο μόνο που πήρε τα ηνία, μετά το γκολ της ισοφάρισης, έδειξε ικανοποιημένος με τον βαθμό. Ο Αρης από την άλλη είχε την κυκλοφορία και την πρωτοβουλία των κινήσεων, οι όποιες επικίνδυνες καταστάσεις όμως δημιούργησε ήταν από τα άκρα, κυρίως με τον Λάρσον, καθότι στον άξονα έλειψαν οι συνεργασίες και η συνοχή.
Ο Σάββας Παντελίδης είδε το πλάνο του να πηγαίνει… περίπατο πολύ νωρίς. Η γρήγορη αποβολή τον ανάγκασε να αναπροσαρμόσει. Θα μπορούσε να ρίξει πιο νωρίς στο παιχνίδι τον Βέλεθ, για να δέσει ξανά το κέντρο και να μην αντικαταστήσει τον Ματέο Γκαρσία αφού μετά την έξοδος του ο Αρης “έχασε” την δεξιά πλευρά και την ταχύτητα που δίνει ο Αργεντινός. Διότι δεδομένα ο Αρης μετά την ισοφάριση θα επρεπε να χτυπήσει στην κόντρα. Λογική η είσοδος του Φετφατζίδη προς αυτή την κατεύθυνση στο τελευταίο 20άλεπτο, αλλά στην πράξη ο Αρης δεν κέρδισε κάτι από τον 28χρονο επιθετικό και η όποια απειλή προήλθε είτε από τον Λάρσον είτε από τον Ματίγια.
Οσο για τη διαιτησία του Κουτσιαύτη, η ατάκα του Παντελίδη ότι… “δεν έχουμε τον σεβασμό που μας αρμόζει” λέει πολλά. Παρότι δεν είναι δουλειά του προπονητή, αλλά των διοικούντων της ΠΑΕ να προστατεύουν την ομάδα. Διότι ο διαιτητής από την Αρτα και στις δύο φάσεις για τις οποίες δικαιολογημένα φωνάζει ο Αρης ήταν κοντά αλλά μάλλον με κλειστά μάτια. Φάσεις μάλιστα που εκ του αποτελέσματος έκριναν και τον νικητή.
