Οσο δεν καταφέρνουν οι μεγάλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου να βρούνε μια φόρμουλα συνεννόησης και να συμφωνήσουν στα αυτονόητα για την ομαλή λειτουργία των επαγγελματικών πρωταθλημάτων, τόσο θα μας… κάθονται στο κεφάλι η ΟΥΕΦΑ και η ΦΙΦΑ.
Οσο οι Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων θα συμπεριφέρονται με δουλικότητα απέναντι στους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου και θα κοιτάζουν ποιος θα τους πετάξει το μεγαλύτερο… κόκαλο για να πάνε με το μέρος του, τόσο οι διεθνείς συνομοσπονδίες θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να μας επιβάλλουν πράγματα.
Οσο η πολιτική ηγεσία του Αθλητισμού δεν θα ενδιαφέρεται για να δώσει ουσιαστικές λύσεις στο ποδόσφαιρο, αλλά να το ελέγξει και να κάνει πολιτική μέσω αυτού, τόσο πιο εύκολη θα γίνεται η επιτροπεία από τους ξένους.
Τα λέω όλα αυτά με αφορμή την παρουσία των εκπροσώπων της ΟΥΕΦΑ και της ΦΙΦΑ στην Αθήνα και των συναντήσεων που είχαν χθες, καθώς και αυτών που θα έχουν σήμερα, στις οποίες θέτουν όρους και βάζουν προαπαιτούμενα, απειλώντας μας με grexit στην περίπτωση κατά την οποία δεν εκτελέσουμε τις εντολές τους.
Καλά μας κάνουν, λέω εγώ. Όπως στρώσαμε, έτσι θα κοιμηθούμε. Εμείς τους δώσαμε το δικαίωμα να μας συμπεριφέρονται κατ’ αυτό τον τρόπο, από την στιγμή που ο χειρότερος υφυπουργός Αθλητισμού στα χρόνια της μεταπολίτευσης, ο Σταύρος Κοντονής, εκχώρησε στις διεθνείς συνομοσπονδίες την ανεξαρτησία του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τις ευλογίες των μεγάλων και την συναίνεση της πλειοψηφίας των Ενώσεων.
Τώρα αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί ότι μας έχουν δέσει χειροπόδαρα, αλλά είναι αργά. Και να μας είχαν δέσει χειροπόδαρα, έχοντας πετύχει αυτούς τους 6-7 μήνες που μας διοικούν διά της επιτροπής εξομάλυνσης να αντιμετωπίσουν κάποιες από τις παθογένειές μας, να πεις χαλάλι. Αυτοί, όχι μόνο δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα, αλλά μας δημιούργησαν και περισσότερα.
Αφήστε που δεν πρόκειται να τους ξεφορτωθούμε ακόμη κι αν αποκτήσουμε τους επόμενους μήνες δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση στην ΕΠΟ.
Μακάρι ψεύτης να βγω, όμως, με αυτά που ζητάνε οι της ΟΥΕΦΑ και της ΦΙΦΑ, η επιτροπεία θα κρατήσει πολλά χρόνια και οι διοικήσεις της ΕΠΟ ελάχιστες αρμοδιότητες θα έχουν και, μάλλον, τις λιγότερο ουσιαστικές.
Βέβαια, όπως πάρα πολλές φορές έχω τονίσει, ανάμεσα σε μια εκτρωματική κατάσταση, όπως αυτή που υπάρχει τώρα στην ΕΠΟ, και μια διοίκηση που θα προκύψει από εκλογές και θα διαθέτει ισχυρή νομιμοποίηση, σαφέστατα το δεύτερο είναι πιο υγιές. Ακόμη κι αν η εκλεγμένη διοίκηση δεν θα έχει τον απόλυτο έλεγχο
