Κατανοώ τον προβληματισμό και τις όποιες επιφυλάξεις του Ιβάν Σαββίδη, στο άκουσμα του ονόματος Ιγκόρ Τούντορ ως της επιλογής του Φρανκ Αρνεσεν για την θέση του προπονητή του ΠΑΟΚ.
Κατανοώ τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ, που εύλογα αναρωτήθηκε αν ένας προπονητής χωρίς καμία εμπειρία, χωρίς κανένα παρελθόν, χωρίς καμία τριβή, μπορεί να οδηγήσει την ομάδα στην επίτευξη υψηλών στόχων.
Κατανοώ, επίσης, τους φίλους του ΠΑΟΚ, ακόμη και τους περισσότερους από εμάς στα media, που σχολιάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα το θέμα και είπαμε ότι «πώς μπορεί ένας άπειρος προπονητής να τα καταφέρει, εκεί που απέτυχαν συνάδελφοί του με αξιοπρόσεκτο παρελθόν και μεγάλες επιτυχίες, κάποιοι από αυτούς»
Βέβαια, ασχέτως αν κατανοώ όλα τα παραπάνω, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ξεκινάει καλά η δουλειά του Φρανκ Αρνεσεν στον ΠΑΟΚ. Διότι, αν όντως ισχύουν όσα συζητάμε, αν πράγματι ο εκλεκτός του Δανού είναι ο Κροάτης κι αν αυτή η επιλογή ανάγκασε τον Σαββίδη να του πει να ψάξει για κάτι καλύτερο, τότε δεν του έχει δώσει τα κλειδιά του μαγαζιού, όπως όλες αυτές τις μέρες συζητάμε ότι έχει αποφασίσει ο μεγαλομέτοχος να κάνει με τον αθλητικό διευθυντή.
Διότι «δίνω τα κλειδιά του μαγαζιού», σημαίνει ότι η αρμοδιότητα στον συνεργάτη μου είναι απόλυτη. Δεν τις συζητώ καν τις επιλογές του. Εχω συμφωνήσει εκ των προτέρων πως του έχω δώσει εν λευκώ την οργάνωση και τη λειτουργία ενός τμήματος και έχω αποφασίσει να αξιολογήσω τις αποφάσεις του μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Όχι από την πρώτη κιόλας απόφαση…
Εδώ, λοιπόν, έχουμε ένα οξύμωρο. Καθόλου παράξενο για την λειτουργία του ΠΑΟΚ. Θα έλεγα ότι είναι ένα οξύμωρο, απολύτως συνυφασμένο με την λειτουργία του ΠΑΟΚ τα τρία τελευταία χρόνια, μια περίοδο κατά την οποία όλο λέμε ότι θα υπάρξουν ξεκάθαροι ρόλοι και ξεκάθαρες αρμοδιότητες και όλο μπλέκεται ο ένας στα χωράφια του άλλου. Με πρώτο και καλύτερο τον Σαββίδη…
Προσέξτε, δεν ισχυρίζομαι πως ο ιδιοκτήτης δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει. Το έχει αυτό το δικαίωμα, όπως έχει και το δικαίωμα για τον τελευταίο λόγο. Φτάνει, όμως, να το πει ευθέως ότι έτσι θα γίνεται πάντα. Όχι να παραμυθιαζόμαστε όλοι εμείς οι υπόλοιποι ότι υπάρχει ένας αθλητικός διευθυντής ο οποίος είναι απόλυτο αφεντικό στο αγωνιστικό τμήμα και από το πρώτο κιόλας θέμα που προκύπτει να μαθαίνουμε ότι υπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στον μεγαλομέτοχο και τον αθλητικό διευθυντή…
Τα πράγματα είναι απλά, όταν υπάρχει η βούληση για συγκεκριμένες ενέργειες στην πράξη και όχι στα λόγια. Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουν αυτό στον ΠΑΟΚ, τόσο καλύτερα…
