Αρκετό καιρό τώρα, ο Δημήτρης Πρίφτης ήταν σαν ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Λόγω των καταστάσεων που ζει σε καθημερινή βάση και του χάσματος που δημιουργήθηκε μεταξύ του ιδίου και της ιδιοκτησίας της ΚΑΕ, από το οποίο προήλθε και η απώλεια κάθε σωστά δομημένης γραμμής επικοινωνίας. Η δε συνολική αντιμετώπιση του Αρη από τους διαιτητές τον έχει εξοργίσει. Και η προχθεσινή έκρηξή του ήταν αποτέλεσμα των παραπάνω.
Οι αποφάσεις των διαιτητών και τα άκρως αντίθετα κριτήρια που επέβαλαν ευνοώντας ξεκάθαρα την ΑΕΚ τον οδήγησαν στα όριά του. Ενιωσε θύμα εμπαιγμού και δεν ήταν η πρώτη φορά. Κι έναν άνθρωπο που έχει ένσημα στο επαγγελματικό μπάσκετ, γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, είναι δύσκολο να τον γελάσεις. Φέτος, το ίδιο σκηνικό «παίχθηκε» και σε άλλα παιχνίδια. Ο ίδιος φώναζε, η ΚΑΕ σιωπούσε και σε πολλές περιπτώσεις ένιωθε σαν τον... τρελό του χωριού. Γι' αυτό είπε... «αν θέλουν ας κρυφτούν πίσω από το ότι έγινα γραφικός και γκρινιάρης».
Οι συνολικές δηλώσεις του μετά τον αγώνα είχαν πολλούς αποδέκτες. Λέγοντας δηλαδή ότι δεν φιλτράρει τα συναισθήματά του με σκοπό το επαγγελματικό μέλλον του δεν ήταν μια τυχαία δήλωση. Για την ακρίβεια, είπε... «εδώ και τρία χρόνια ό,τι κάνω, το κάνω με όλη μου την ψυχή χωρίς να σκέφτομαι την επόμενη στιγμή». Είναι σαφές ότι επρόκειτο για μήνυμα προς την ιδιοκτησία, αδιαμφισβήτητα και την Ομοσπονδία μπάσκετ η οποία του έχει προτείνει να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Εθνικής ομάδας.
Φέτος ο Αρης διαχειρίστηκε λανθασμένα και άδικα το κεφάλαιο «Πρίφτης». Δεν τον υποστήριξε διάστημα μεγαλύτερο των 2-3 μηνών, τον άφησε να διαχειριστεί τη δύσκολη καθημερινότητα και να αναλάβει ρόλους που δεν εντάσσονται στις δραστηριότητες ενός προπονητή. Κι αυτό οδήγησε στη φθορά και τελικώς στην διακοπή των σχέσεων του με την ηγεσία της ΚΑΕ.
