Είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναλύσουμε λίγο το ΤΑΠ ΠΑΟΚ. Το γιατί αυτό το τμήμα συνεχίζει να στέκεται σε υψηλό επίπεδο και να δίνει όραμα στο κοινό.
Πρώτα απ΄ όλα μιλάμε για μια ομάδα που μέχρι πριν από μία τριετία, είχε μηδέν διακρίσεις. Μία συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου ήταν όλη κι όλη. Τι άλλαξε; Πολλά.
Ο Γιώργος Ανδρέου μετά από πολλά χρόνια έκανε την αρχή παίρνοντας ρίσκα που δεν μπορούσε να σηκώσει όμως τελικά δικαιώθηκε. Απλά ο τρόπος διοίκησής του δεν μπορούσε να έχει διάρκεια. Ήταν ελαφρώς προβληματικός και αλαζονικός.
Κάπου εκεί εμφανίστηκε στη ζωή μας ο Αντώνης Τσαλόπουλος. Ένας πράος τύπος, με μία πολύ πετυχημένη επιχειρηματική δράση, ΠΑΟΚτσής από κούνια, μπασκετικός κατά βάση. Τι έκανε ο Τσαλόπουλος; Κατάφερε να φέρει ισορροπία στο τμήμα.
Κράτησε τα καλά της εποχής Ανδρέου, έσβησε τα άσχημα και το βασικότερο, βρήκε χημεία με τον Θανάση Κατσαρή.
Ο πρόεδρος είναι δύσκολος άνθρωπος διοικητικά. Δεν είναι μία μορφή που μπορείς εύκολα να περάσεις το δικό σου. Για να πάει με τα νερά σου πρέπει να έχεις αποδείξει ποιος είσαι και να μην έχει καμία αμφιβολία.
Για να γίνει για παράδειγμα μία υπέρβαση τύπου Ντάντε, ο Κατσαρής δείχνει πως είναι ψημένος από τον Τσαλόπουλο. Και οι δυο τους μαζί προχωράνε. Ο ένας παρασύρει τον άλλο. Ο Κατσαρής έχει μόνιμα τον ρόλο του κακού μπάτσου και ο Τσαλό του καλού. Η δουλειά όμως γίνεται.
Πλέον το τμήμα έχει την σταθερά του Καλμαζίδη, έχει παίκτες ποτισμένους στους τίτλους. Ο Γκόμεζ, ο Ντάντε, ο Σαφράνοβιτς, ο Σμαραγδής, ο Ανδρεάδης, νέα παιδιά όπως ο Σωτηρίου και ο Σακόγλου, ο Τακουρίδης. Και ουσιαστικά το τμήμα περιμένει να δει αν ο Πέτκοβιτς είναι στο ίδιο επίπεδο με τον Βασίλη Κουρνέτα για να μπορέσει να σιγουρευτεί για μία χρονιά διακρίσεων.
Ο κόσμος θα στηρίξει. Σήμερα που μιλάμε έχουν δοθεί 600 εισιτήρια διαρκείας. Δεν είναι μικρό το νούμερο αν αναλογιστούμε πως πχ στον ποδοσφαιρικό Άρη έχουν δοθεί 800. Όμως μπορούμε πολλά περισσότερα γιατί απλά και ως κοινό πρέπει να επιβεβαιώσουμε πως στηρίζουμε ότι εκφράζει τη δυναμική μας ως σύλλογος.
Όταν οι διοικήσεις δεν μιλάνε και πράττουν, θα πρέπει να υπάρχει από πίσω ένα κοινό που επιβραβεύει.