Θλίψη προκαλεί η ιστορία του Ηρακλή τα πέντε τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχει προηγούμενο τόσο ντροπιαστικής περιόδου για καμία από τις μεγάλες ομάδες στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν έχει ξανασυμβεί αυτό που όλα δείχνουν ότι θα γίνει με τους «κυανόλευκους», να χρειαστεί, δηλαδή, για δεύτερη φορά μέσα σε πέντε χρόνια να χρησιμοποιήσουν το όνομα μιας άλλης ομάδας για να απαλλαγούν από χρέη και να επανεκκινήσουν.
Όπως το 2012, όταν συμφώνησε με την ΑΕ Ποντίων Κατερίνης για να την χρησιμοποιήσει ως… όχημα επιστροφής του στην κανονικότητα, έτσι και τώρα, οι άνθρωποι του Ηρακλή ψάχνουν να ξανακάνουν το ίδιο, με τον Ηρακλή Αμπελοκήπων, ή δεν ξέρω ποια άλλη ερασιτεχνική ομάδα…
Ιστορία για κλάματα… Η απόλυτη απαξίωση… Ξεπεσμός… Θα μου πει κάποιος «και τι θα μπορούσε να γίνει, πώς αλλιώς θα μπορούσε ο Ηρακλής να ξαναβρεί τον δρόμο του;»
Ειλικρινά, δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι ήταν πολλοί αυτοί που γνώριζαν πού οδηγούνταν η ομάδα με όλα αυτά που έκανε ο Παπαθανασάκης τον τελευταίο 1,5 χρόνο, αλλά άφηναν τον χρόνο να κυλάει χωρίς να παρεμβαίνουν δραστικά.
Λύσεις εφήμερες επιδίωκαν, επιτρέποντας στον μεγαλομέτοχο να συνεχίζει το καταστροφικό του έργο και να φτάσει τα πράγματα σε ένα σημείο από το οποίο δεν μπορούσε να υπάρχει γυρισμός.
Αδυνατώ να κατανοήσω πώς γίνεται μια ομάδα σαν τον Ηρακλή, με την ιστορική διαδρομή που έχει διανύσει, με παράγοντες και οπαδούς που απαιτούν (;) να αντιμετωπίζεται (η ομάδα τους) όπως ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟ, η ΑΕΚ, ο Αρης, να καταστρέφεται για χρέη της τάξεως των 3,5-4.000.000 ευρώ, χωρίς κανένας από τους ισχυρούς οικονομικά φίλους της να μην σπεύδει να της δώσει φιλί ζωής…
Εφτασε κι ο Αρης στην ίδια θέση πριν από τρία χρόνια, όμως, στην περίπτωση των «κιτρίνων» τα χρέη ήταν υπέρογκα, απαγορευτικά ακόμη και για οποιονδήποτε ήθελε να βοηθήσει.
Η περίπτωση του Ηρακλή είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο για το πόσο χαμηλά μπορεί να βρεθεί μια μεγάλη ομάδα και πόσο επώδυνες, πόσο οδυνηρές μπορεί να είναι οι συνέπειες αν οι άνθρωποί της αντί να ψάχνουν λύσεις στον σωστό χρόνο, περιμένουν κάποιον από μηχανής Θεό για να τους σώσει…
Δυστυχώς για τον Ηρακλή και τους ανθρώπους του, αλλά και οποιαδήποτε ομάδα δεν λάβει τα μέτρα της και φτάσει στο ίδιο σημείο, δεν υπάρχουν πια σωτήρες…
