Από τη πρώτη μέρα που έπιασε δουλειά, ήθελε να φτιάξει επιθετικό σύνολο, το οποίο θα διεκδικούσε αποτέλεσμα μέσα-έξω. Ως εκ τούτου και από τη στιγμή που ο Αρης έμεινε πίσω στο σκορ στη Ν. Σμύρνη, ο Πάκο Ερέρα προσπάθησε να φέρει… τούμπα το ματς, επιλέγοντας το 3-4-3 στο δεύτερο ημίχρονο. Η επιθετική νοοτροπία άρεσε, αλλά δεν συνδυάστηκε με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η «Μ» δίνει την εξήγηση.
Η παρουσία του Μανώλη Σιώπη στο αρχικό σχήμα, οδήγησε το τεχνικό τιμ στο 4-3-3, αντί του 4-2-3-1, το οποίο έχει επιλέξει ο Ισπανός τεχνικός στα περισσότερα φετινά επίσημα παιχνίδια (εξαίρεση το ματς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ), αλλά βρέθηκε πίσω στο σκορ, πριν το ημίχρονο, κάτι που δεν συνέβη σε άλλο παιχνίδι μέχρι τώρα. Ετσι, ο Ερέρα αποφάσισε να προχωρήσει σε αναπροσαρμογή των πλάνων του, εφαρμόζοντας το 3-4-3, το οποίο δεν δούλεψε με τους παίκτες του στη διάρκεια της προετοιμασίας.
Ως εκ τούτου, πέρασε δύο αμυντικούς στο δεύτερο μισό (Σόουζα και Κωνσταντινίδη), προκειμένου να παίξει με λιγότερους στην άμυνα και να γίνει πιο επιθετική η ομάδα του. Από το 60ο λεπτό και μετά, οι φιλοξενούμενοι άσκησαν πίεση, απόρροια περισσότερο ατομικών εξάρσεων, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως αμυντικά δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Ο Αρης έφτασε κοντά στο γκολ σε αρκετές στιγμές, καθώς υπήρχε το «πρέπει» του αποτελέσματος, αλλά η προσπάθεια έμεινε ημιτελής.
Το… άγνωστο σύστημα, όμως, που χρησιμοποίησε ο Ερέρα «παραξένεψε» τους ποδοσφαιριστές, αλλά όλοι έκαναν ό,τι μπορούσαν, για να ανταποκριθούν. Αν μη τι άλλο, ασυνήθιστη πρακτική, η αλλαγή σε «αδούλευτο» σύστημα από ημίχρονο σε ημίχρονο. Ο 64χρονος προπονητής υπό το κράτος της πίεσης, πάντως, επέλεξε το ρίσκο, ο Αρης έβγαλε εικόνα επιθετικότητας, αλλά το μηδέν στην επίθεση δεν δικαίωσε τις συνολικές προσπάθειες.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (9/10/2018)