Στο ποδόσφαιρο είθισται να λέγεται πως “δεν πρέπει να φοβάσαι μία ομάδα που δημιουργεί φάσεις”, υπό την έννοια ότι αυτός ο τομέας είναι ο δύσκολος και με τη λογική ότι εάν συνεχιστεί η παραγωγή φάσεων, αργά ή γρήγορα, τα γκολ θα έρθουν.
Στην προκειμένου περίπτωση ο Αρης εκ του αποτελέσματος είναι μια ομάδα που δημιουργεί και εκτελεί, άσχετα αν μέχρι τώρα, στις πρώτες πέντε αγωνιστικές του Πρωταθλήματος, έχει “πληγωθεί” από την κάκιστη αμυντική λειτουργία, κάποιες φορές βέβαια και από την επιθετική δυστοκία.
Στο ματς με την ΑΕΛ, για παράδειγμα, οι κιτρινόμαυροι έχουν κάθε λόγο να επικαλούνται (και) την τύχη, η οποία ξεκάθαρα τούς γύρισε την πλάτη στο β΄ ημίχρονο και ουσιαστικά τους τιμώρησε για την κάκιστη νοοτροπία μετά το 2-0.
Ο Αρης ολοκλήρωσε το παιχνίδι έχοντας 24 τελικές προσπάθειες, οι 12 μάλιστα εντός περιοχής, ενώ είχε και τρία δοκάρια! Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι ανάλογο. Και στην Ευρώπη, στο εντός έδρας ματς με τη Μόλντε, έκανε 36 τελικές (!) πέτυχε τρία γκολ άσχετα που στο τελικό “ταμείο” δεν ήταν αρκετά για την πρόκριση.
Επιστρέφοντας στα πέντε παιχνίδια Πρωταθλήματος και με βάση τη στατιστική της Super League, ο Αρης έχει 64 τελικές, δηλαδή σχεδόν 13 ανά 90άλεπτο και ένα γκολ ανά 7,1 τελικές.
Το εντυπωσιακό βέβαια είναι άλλο. Ότι οι μισές και παραπάνω (44) έγιναν εντός περιοχής και μόλις έξι από… αέρος. Αριθμοί που έρχονται να αναδείξουν ένα ακόμη γεγονός. Ότι ο Αρης πατάει την μπάλα κάτω και φυσικά πατάει στο αντίπαλο κουτί, ενώ το παιχνίδι του είναι ιδιαίτερα ομαδικό αν υπολογίσουμε ότι μόλις μία ασίστ, από τις έξι στο σύνολο, δεν αξιοποιήθηκε.
Στην κατηγορία “κλεψίματα” έρχεται 3ος στη σχετική λίστα, ενώ έχει 157 λάθη (31.4 ανά αγώνα). Ενδιαφέρον έχει και ο πλουραλισμός στους σκόρερ, καθώς μέχρι τώρα έχει πάρει γκολ και από τις τρεις γραμμές. Από την επίθεση (Ιντέγε, Ντιγκινί, Γκάμα, Φετφατζίδης), από τη μεσαία γραμμή (Σάσα, Ματίγια) και από την άμυνα (Βέλεθ).
Σε κάθε περίπτωση οι παραπάνω αριθμοί δίνουν τη δική τους εξήγηση. Ότι ο Αρης, με ήττες σαν αυτές από τη Λάρισα, αδικεί τον εαυτό του και την ποιότητα που διαθέτει σαν ρόστερ. Η επίθεση “εκθέτει” την αμυντική λειτουργία.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
