Επιτέλους αποδεικνύεται τα δύο τελευταία χρόνια πως ο Ρότζερ Φέντερερ είναι… μόνο ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών. Άνθρωπος πάντως και όχι θεός, όπως τουλάχιστον είχαμε πιστέψει πριν τον δούμε να χάνει. Σε μερικές φορές ακόμα και να ταπεινώνεται…
Ο Ρότζερ Φέντερερ δεν μπαίνει σε συγκρίσεις. Είναι ο κορυφαίος όλων. Χωρίς εξηγήσεις. Το τένις έγινε… τέχνη από τα χεράκια του, το ανέβασε επίπεδο, δημιούργησε μια φουρνιά χιλιάδων τενιστών που ήθελαν να τον μοιάσουν και φυσικά να τον νικήσουν.
ΟΣΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ, ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΜΕΣΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΕΝΤΕΡΕΡ
Και τον νίκησαν. Ο Ναδάλ έχει παραδοσιακά πελάτη τον Ελβετό, εσχάτως και ο Τζόκοβιτς. Δεν τολμά κανένας τους, όμως, να μειώσει την αξία του, να συγκριθεί μαζί του. Ακόμα και στον αγωνιστικό του κατήφορο. Τώρα που δεν μπορεί να κατακτήσει ένα Γκραν Σλαμ, τώρα που τα δάκρυα δεν συνοδεύουν χαρές, όπως είχε συνηθίσει αλλά πικρές ήττες.
Ο τρόπος, όμως, που αντιμετωπίζει τη φθορά ο Φέντερερ τον κάνει ακόμα πιο αγαπητό. Και ας είναι πολλοί αυτοί που ζητούν να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Παίζει, χάνει, συνεχίζει αλλά και στα στερνά του προσφέρει μοναδικές αθλητικές παραστάσεις. Με ποιον άλλο αντίπαλο θα μπορούσε να κάνει ο Τζόκοβιτς παιχνίδι σαν αυτό του τελικού στο Γουίμπλεντον; Ποιον έσπευσε να δει το αγγλικό κοινό και να τον αποθεώσει στην ήττα του;
Παρά τα εκατομμύρια που κέρδισε, ο Φέντερερ σεβάστηκε το τένις όσο κανένας άλλος. Δεν έπαιξε με τα μίντια, δεν ξεπούλησε την προσωπική του ζωή. Έμπαινε στο κορτ γινόταν θεός, έβγαινε και ήταν πάλι άνθρωπος.
Πλέον παλεύει με τον χρόνο. Προσπαθεί να κάνει την υπέρβαση και να νικήσει τη φύση. Να πάρει ένα Γκραν Σλαμ και μετά να γίνει ένα κεφάλαιο της ιστορίας του τένις. Σϊγουρα το σημαντικότερο…
Περί… Φέντερερ
Είναι τύπος που θα κεράσει ένα ποτό στους φωτογράφους και θα ευχαριστήσει τους ρεπόρτερ που βρέθηκαν στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε
Ρενέ Στάφερ