Επιστροφή των δανεικών και μια νέα αξιολόγηση
Διαβάστε σχετικά
- Πρεμιέρα για τη Σάκκαρη στη Μαδρίτη
- Κατήφορος άνευ προηγουμένου για τον ΠΑΟΚ
- Γιάννης Καλλιάνος: Πέθανε ο πατέρας του
Τι ψάχνεις;
Σαφέστατα ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή έχει ανοίξει το «φάκελο» της προετοιμασίας του, τόσο για τις ευρωπαϊκές – πολύ σημαντικές – υποχρεώσεις του, όσο και για τη νέα προσπάθεια της ανασύνταξης και περαιτέρω ισχυροποίησης του. Με φόντο λοιπόν τον Άγιαξ ή τη Βασιλεία και την εντός της επικράτειας προσπάθειας του για την διεκδίκηση και των δύο τίτλων, βρίσκεται σε μια ευχάριστη «διέγερση».
Είναι βέβαιο ότι έχουν γίνει οι πρώτες σκέψεις και κινήσεις και μάλιστα μέσα σε μια ιδανική περιρέουσα ατμόσφαιρα η οποία απέκτησε ιδιαίτερη βαρύτητα με την υπόσχεση του μεγαλομετόχου για ένα απεριόριστο μπάτζετ. Κάτι που διευκολύνει τουλάχιστον ψυχολογικά τους υπεύθυνους για τις όποιες αποφάσεις θα πάρουν. Με την προοπτική της απόκτησης 3-4 πρωτοκλασάτων μεταγραφών από το πιο υψηλό ράφι και την επικρατούσα άποψη ενός ήδη αξιόλογου ρόστερ που υπάρχει, η επιστροφή μιας πλειάδας δανεικών σίγουρα αποτελεί ένα πρόβλημα για τους υπεύθυνους του ποδοσφαιρικού τμήματος. Για τον Λουτσέσκου δηλαδή και για τον τεχνικό διευθυντή Λιούμπος Μίχελ. Αν βέβαια ο τελευταίος παραμένει τεχνικός διευθυντής, παρά τα σοβαρά λάθη και την ανεπάρκεια που επέδειξε σε αλλεπάλληλους αποτυχημένους μεταγραφικούς σχεδιασμούς. Ο «συνωστισμός» είναι λογικό να προκαλεί δυσκολίες.
Η «αποσυμφόρηση» απαιτεί πολύ προσεκτικούς χειρισμούς. Το «κακό» (αν είναι δυνατόν να λέγεται κακό και όχι καλό), στη συγκεκριμένη περίπτωση των δανεικών είναι πως ο ΠΑΟΚ διαθέτει αρκετούς, μερικοί από τους οποίους μάλιστα απέδειξαν με εντυπωσιακό τρόπο πως θα μπορούσαν να διεκδικήσουν άνετα ευκαιρίες παραμονής. Η ηλικία κάποιων τους δίνει προβάδισμα έναντι άλλων, που είτε δεν δικαίωσαν εκείνους που τους προτίμησαν, είτε δεν ακούμπησαν καθόλου την μπάλα, εκθέτοντας εκείνους που τους έφεραν στην Τούμπα. Στο περιθώριο λοιπόν του νέου σχεδιασμού ενίσχυσης το θέμα των δανεικών έχει την δική του «θέση» και ως εκ τούτου θα απασχολήσει τον Λουτσέσκου και τους συνεργάτες του, μαζί με τον τεχνικό διευθυντή (όποιος και να είναι). Επιστρέφουν… Ουάρντα, Χατζησαΐας Χαρίσης, Γιαννούλης, Κίτσιου, Μυστακίδης, Κάτσε (;), Λάμπρου και Ενρίκε. Σχεδόν όλοι τους τα πήγαν καλά. Κάποιοι μάλιστα εξαιρετικά και εντυπωσιακά καλά.
Δεν θα χρειαστεί να αναφέρουμε ξεχωριστά στην κάθε μια περίπτωση. Δεν είμαστε άλλωστε εκείνοι που θα κρίνουν και θα αξιολογήσουν ποιος πρέπει να επιστρέψει και ποιος όχι. Την εικόνα του καθενός άλλωστε την έχει «αποτυπώσει» και μάλιστα έντονα ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Μένει λοιπόν η επανεξέταση της περίπτωσης τους, με τους φακέλους τους να ανοίγουν και να κλείνουν κατά περίσταση με την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα του Ρουμάνου κόουτς. Αν κάτι θα είχαμε να προσθέσουμε είναι ότι μερικές από τις περιπτώσεις δανεισμού είναι ιδιαίτερα σημαντικές και αναμένεται να έχουν… «ευτυχή κατάληξη».
Καλό ταξίδι Βασιλάκη
Σαν να ήταν μόλις χθες. Τον βλέπω διστακτικό, αλλά πάντοτε χαμογελαστό κι έχοντας στα χέρια του μονίμως τσαλακωμένα τα χειρόγραφα του, φουριόζο για να προλάβει την έκδοση, για να προσθέσει κάτω από κάποιο αγώνα (στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ) του αγαπημένου του ΠΑΟΚ τα δικά του «παραλειπόμενα».
Με το φόβο μήπως δεν συμπεριληφθούν στην έκδοση, έμενε ώρες ατέλειωτες όρθιος κι επιβλέποντας ακόμη και τις σελιδοποιήσεις και σε μερικές περιπτώσεις περίμενε εκεί στην Καλαποθάκη να μπει μπρος το πιεστήριο και να πάρει πρώτος τα πρώτα φύλλα που έβγαιναν. «Ακόμη εδώ είσαι Βασιλάκη;» τον ρωτούσα τα χαράματα που τον έβλεπα μαζί με κάποιους άλλους παθιασμένου ΠΑΟΚτσήδες να περιμένουν τα... θρυλικά «ΣΠΟΡ» εκείνης της εποχής. «Χωρίς το… «ευαγγέλιο» δύσκολα θα μπορέσω να κοιμηθώ κ. Μπούζα» μου απαντούσε. Τον χαρακτήριζα ΠΑΟΚτσή παντός καιρού και το δεχόταν με ένα πλατύ χαμόγελο γιατί καταλάβαινε τι εννοούσα με αυτόν τον χαρακτηρισμό. Βρέξει – χιονίσει με καταιγίδες και με λιακάδες ο Βασιλάκης ήταν ο ακίνητος φρουρός και υπερασπιστής των συμφερόντων του αγαπημένου του ΠΑΟΚ.
Είχε πάντοτε κάτι να φέρει που αφορούσε τον ΠΑΟΚ. Ιδιαίτερα όταν υπήρχαν δύσκολες καταστάσεις, με αμφισβητήσεις, προβληματισμούς και αντιπαραθέσεις. Τότε αναλάμβανε και έναν σοβαρότερο ρόλο. Περνούσε στη σειρά από όλα τα γραφεία των εφημερίδων της πόλης με τους αθλητικούς ρεπόρτερ των οποίων διατηρούσε άριστες σχέσεις, είτε ήταν φίλα προσκείμενοι στον ΠΑΟΚ είτε αντίπαλοι, άνοιγε συζητήσεις και με τον τρόπο του προσπαθούσε να τους προϊδεάσει και να τους πείσει ότι ο ΠΑΟΚ πάντα είχε το δίκιο. Ασκούσε με τον τρόπο του ένα είδος προϊδεασμού και έξυπνης λογοκρισίας χωρίς να παρεξηγηθεί από κανέναν.
«Έφυγε» χθες νικημένος από τον καρκίνο. Τον οποίο αντιπάλεψε σκληρά και με γενναιότητα. Μέχρι την τελευταία του στιγμή η έννοια του, ο καημός και το πάθος του, ήταν ο αγαπημένος του ΠΑΟΚ και οι περιπέτειες που βίωνε η ομάδα του. Οι παίκτες της οποίας θαρρείς και οδηγημένοι από κάποια θεία έμπνευση στο κατευόδιο του, του έδωσαν μια υπέροχη ανάμνηση να τον συνοδεύει με τη μαγική βραδιά της 12ης Μαΐου. Καλό ταξίδι Βασιλάκη…Θα μας λείψεις, όχι μόνον εμάς, αλλά και ολόκληρης της ΠΑΟΚτσήδικης οικογένειας.
Ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα τελεταία νέα, απευθείας στο email σας