Είναι μια διαπίστωση και μια αλήθεια που δύσκολα θα μπορούσες να αγνοήσεις. Ορισμένοι «βαθείς» γνώστες, αναλυτές και έμπειροι «ιχνηλάτες» της πορείας του περήφανου και επαναστάτη ΠΑΟΚ, κατά καιρούς έχουν αναφερθεί στο γεγονός του εκφυλισμού, από συγκεκριμένους «ξενόφερτους», των αρχών αλλά και στη σταδιακή απομάκρυνση από τις παραδόσεις και τα ιδανικά που αποτελούσαν το εύφλεκτο υλικό, ενός οξυμένου ασπρόμαυρου οπαδικού συναισθηματισμού. Χαρακτηριστικά στοιχεία αλλά και ατσάλινοι κρίκοι σύνδεσης, λαού και ομάδας με την ηγεσία τους, στην πολύχρονη ένδοξη – και πολύπαθη – κοινή πορεία τους. Αναντίρρητα ο αξιακός κώδικας της προσφυγιάς, τα τελευταία χρόνια αγνοήθηκε (ούτε σκόπιμα ούτε κακόβουλα πιστεύουμε) και προσβεβλημένος από τον ιό μια αδέξιας κι αιφνιδιαστικής τεχνοκρατικής επιρροής, κινδύνεψε να αποδομηθεί. Αρχές, αξίες, θρύλοι και παραδόσεις αλλά και επαναστατικές περιπέτειες και ηρωικά έπη δεκαετιών, όλα άρρηκτα συνδεδεμένα με ένα φλογερό (και όχι μόνο) οπαδικό πάθος απαξιώθηκαν και υποβαθμίστηκαν. Το ανεπανάληπτο Παοκτσήδικο DNA«πάγωσε».
Οι νεοφερμένοι μυαλοπώλες έχοντας παντελή άγνοια του τι σημαίνει ΠΑΟΚ και ποια είναι τα συναισθήματα από τα οποία διακατέχεται ο τεράστιος κόσμος που τον υποστηρίζει, επιχείρησαν να «διαγράψουν» τα πάντα. Να «ξεκόψουν» δηλαδή τον ΠΑΟΚ από τις ρίζες του. Και όλα αυτά να σκεφτεί κανείς τα αποτολμούσαν, τη στιγμή που ο νέος ηγέτης (το αφεντικό που πλήρωνε με χρυσάφι τα τραγικά τους λάθη, αλλά και τις μ… τους), αποδεδειγμένα δεν σταμάτησε ποτέ να διακηρύσσει την προσήλωση του και το σεβασμό του σε αυτές τις αξίες, αλλά και στην ομοψυχία και στο «δέσιμο» της ασπρόμαυρης οικογένειας, η οποία ζούσε με τον ίδιο τρόπο τα υψηλόφρονα συναισθήματα και οράματα του.
Ο μεγαλομέτοχος «μιλούσε» με πάθος για αυτήν την οικογένεια και αυτοί δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να την απαξιώνουν. Συστηματικά (;) απομάκρυναν ή φρόντισαν να μην έρχονται κοντά στο Σαββίδη σημαντικοί Παοκτσήδες με μεγάλη προσφορά στο σύλλογο. Με αυτή τη συμπεριφορά οδήγησαν γρήγορα στον όρχο της απόσυρσης εμβληματικούς παίκτες (Κούδας, Γκαρσία, Σκαρτάδος κ.α). Επιχείρησαν και διέκοψαν τις γέφυρες με το υγιές – όχι το περιθωριακό – οπαδικό κίνημα και γενικά μπλοκάρισαν και απενεργοποίησαν τα πάντα. Οι θρύλοι (όπως η έδρα της Τούμπας) κατάντησαν παραμυθάκια και οι παραδόσεις μελαγχολικές αναμνήσεις. «Ο ΠΑΟΚ της φωτιάς» έγινε «ΠΑΟΚ της παγωμάρας» και της «αδιαφορίας».
Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε άπειρες περιπτώσεις που τεκμηριώνουν την παραπάνω άποψη μας. Μένουμε όμως σε μια γενικευμένη και επιτομική διαπίστωση. Και αυτό γιατί πιστεύουμε πως ο ακραία συναισθηματικός μεγαλομέτοχος, έχει αντιληφθεί τη ζημιά που προκάλεσε αυτή η αποτυχημένη απόπειρα αλλαγής του Παοκτσήδικου DNA. Την οποία επιχείρησαν τόσο άτσαλα αυτοί στους οποίους εμπιστεύτηκε, πρωτίστως το όραμα του και δευτερευόντως την επένδυση του. Το πιστεύουμε και το ελπίζουμε, ότι η επιστροφή στις «ρίζες» και στους…θρύλους (η Τούμπα να ξαναγίνει Τούμπα) είναι στα υπόψη του. Η αναθέρμανση του Πακτσήδικου DNA με την γενναία στήριξη της ομάδας από το λαό της, αποτελούν τα βασικά και αδιαπραγμάτευτα προαπαιτούμενα για μια νέα εποχή.
ΥΓ: Ο διορισμός του Παππά…όλα τα λεφτά. Ήδη η ΚΕΔ έστειλε το μήνυμα της προς της ΠΑΕ του ΠΑΟΚ. Δεν γνωρίζουμε, πως αντέδρασαν οι υπεύθυνοι του Δικέφαλου σε αυτή την πρόκληση.
