Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσε να πει κανείς: «κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε ποντίκι», ή «πολύ κακό για το τίποτα», αλλά στο ποδόσφαιρο δυστυχώς ή ευτυχώς, αν θελήσεις να πάρεις θέσεις ή και να προβλέψεις, χαρακτηρίζοντας και κρίνοντας την οποιαδήποτε απόφαση… «εκ πρώτης όψεως» και μόνο, κινδυνεύεις πολλές φορές να πέσεις έξω.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο, διατηρώντας τις επιφυλάξεις σου, περιορίζεσαι στα «δεδομένα», τα οποία σου παρέχουν ασφαλώς και τον χώρο να προχωρήσεις σε κρίσεις που αφορούν όσα έχεις μπροστά στα μάτια σου και ούτε ένα βήμα παραπάνω.
Έτσι, η επιλογή του Σέρβου Στανόγεβιτς, από μόνη της αυτή τη στιγμή «προσφέρεται» για σχολιασμό αποκλειστικά σε ότι έχει σχέση με τον τρόπο που έγινε. Εδώ δηλαδή δεν χωράει η «σιγουράντζα» της… εκ τους αποτελέσματος κριτικής. Αυτή θα προκύψει και θα αιτιολογηθεί σε βάθος χρόνου και αναλόγως του έργου που θα έχει να παρουσιάσει ο κρινόμενος κόουτς. Σε αυτό λοιπόν το «επίπεδο» με το περιορισμένο «πλαίσιο» μπορεί να κινηθείς νομιμοποιούμενος και με την καλή σου πρόθεση και να πεις ή να γράψεις δυο κουβέντες, χωρίς να παρεξηγηθείς.
Ο Σέρβος τεχνικός ομολογουμένως ήταν μια επιλογή - έκπληξη. Θα μπορούσες να την χαρακτηρίσεις και μυστηριώδη, από τη στιγμή που δεν συμπλήρωνε παρά ελάχιστα από εκείνα τα απαραίτητα, που μετά βεβαιότητας είχε εξαγγείλει και είχε υποσχεθεί ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ. Το «μεγάλος προπονητής και μεγάλοι παίκτες», αυτόματα κόπηκε στη μέση, με τους φίλους του Δικέφαλου δικαιολογημένα να νιώθουν ένα μούδιασμα, ελπίζοντας ωστόσο ότι η αρχική υπόσχεση θα πραγματοποιηθεί στο δεύτερο σκέλος της.
Στην απόκτηση δηλαδή πρωτοκλασάτων παικτών. Η κατάληξη, μετά από τόσες αναζητήσεις και μετά από τα τόσα ταξίδια του σύγχρονου Πίτερ – Παν (πάει παντού) τεχνικού διευθυντή του ΠΑΟΚ έχοντας σπάσει ρεκόρ επαγγελματικού ποδοσφαιρικού τουρισμού, σίγουρα δεν ικανοποίησε. Πολύ περισσότερο και δεν χειροκροτήθηκε από τον κόσμο. Ο κόουτς στον οποίο οδηγήθηκε είτε με δική του πρωτοβουλία, είτε κατόπιν εντολής του μεγαλομετόχου, που για μια ακόμη φορά όπως όλα δείχνουν «άκουσε» το μυστικοσύμβουλο του Βούκιτς, δεν έτυχε της γενικής αποδοχής των φίλων του ΠΑΟΚ. Οι τελευταίοι άλλα περίμεναν και άλλα τους έφεραν. Ως εκ τούτου αυτή τη στιγμή είναι απογοητευμένοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα στηρίξουν την επιλογή.
Θα περιμένουν υπομονετικά την εκπλήρωση, τουλάχιστον σε ότι αφορά την απόκτηση παικτών από το πάνω ράφι. Εδώ σε αυτό το τελευταίο «κολλάει» και το πόσο ικανός θεωρείται ο Σλοβάκος, ο οποίος βαρύνεται με σοβαρά λάθη σε αυτόν τον τομέα. Πέρα βέβαια από την ανετοιμότητα του και τον περίεργο προφανώς ρόλο του στο θέμα του προπονητή (σ.σ υπάρχει το ενδεχόμενο να επιχαίρει για την πρόσληψη του Στανόγεβιτς προσδοκώντας σε μια ενδεχόμενη αποτυχία του και σε μια σύγκριση με τον αυτοκόλλητο του) βρίσκεται κι αυτός σε δύσκολη θέση αν δεν καταφέρει να υλοποιήσει την προσπάθεια μια ποιοτικής και σημαντικής μεταγραφικής ενίσχυσης. Καταθέτοντας τη δική μας άποψη για την επιλογή Στανόγεβιτς την θεωρούμε μυστηριώδη και με μεγάλο ρίσκο. Προφανώς αφήνει και για κάποιους ψαγμένους περιθώρια υποψιών, που δεν είναι όμως της ώρας να αναφερθούν, πολύ περισσότερο και να συζητηθούν. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο νέο κόουτς του ΠΑΟΚ.
ΥΓ: Και δυο κουβέντες για το «αγαπημένο μας θέμα». Και ποιο είναι αυτό; Οι εξελίξεις που αφορούν το ναρκοπλοίο του Πειραιά. Και ποιες είναι αυτές; Η αγωνιώδης προσπάθεια που καταβάλλουν τα ΜΜΕ και οι Πολιτικοί προσκείμενοι προς την ομάδα του δημοσίου (βλέπε Λοβέρδος) προκειμένου να το εξαφανίσουν από το προσκήνιο και να αναδείξουν στη θέση του, το αδέσποτο ουκρανικό ψαροκάικο, που επί επτά μήνες βρίσκεται αραγμένο στα Χανιά με ελεγχόμενες από τις αρχές καταστάσεις. Συνεχίζεται λοιπόν ο αγώνας της συγκάλυψης, με τους ερυθροπράσινους σφιχταγκαλιασμένους να πολεμάνε το μισητό ΠΑΟΚ και τον επικίνδυνο Σαββίδη. Από κοντά συνεπής και σταθερός ο… ΣΚΑΙ.