Η μεγαλύτερη «χασούρα» του Ηρακλή από το ντέρμπι της Τούμπας είναι ασυζητητί η παραίτηση (που είχε προαποφασίσει από το ματς με τον Πανιώνιο) του Νίκου Παπαδόπουλου.
Το σαθρό -όπως το έχει «εξελίξει» η… διοίκηση- οικοδόμημα του Ηρακλή, παρέμενε όρθιο ως τώρα με την πολυσχιδή προσφορά του 46χρονου τεχνικού. Ποτέ δεν λειτούργησε ως «κυματοθραύστης» της λαϊκής οργής, αλλά πάντοτε ενεργούσε προς όφελος της ομάδας. Το να φτάσει στο σημείο να παραιτηθεί, καταδεικνύει περίτρανα πως οι… επικίνδυνοι για τον Ηρακλή που βρίσκονται στην διοικητική καθοδήγησή του (προς τον γκρεμό) ξηλώνουν με την παραμονή τους και μόνο ότι τελευταίο υγιές έχει απομείνει.
Η… υπεράνω διοίκηση του Ηρακλή που σίγησε στις σφαγιαστικές διαιτησίες που έχει ως τώρα ο Ημίθεος, παρακολούθησε από κοντά (ήταν στην Τούμπα) ακόμη έναν ρέφερι, τον Κύζα στην προκειμένη περίπτωση, να κάνει… πάρτι καίριων σφυριγμάτων σε βάρος του Ηρακλή. Πώς μπορεί να ένιωσε ο Νίκος Καγιούλης και οι συν αυτόν βλέποντας τον Κύζα να μην αποβάλλει τον Κάμπος και να μην καταλογίζει το πέναλτι στον Κυριακίδη; Θα περιοριστούν στην… αφ’ υψηλού τακτική να «κοιτούν» την ομάδα αγωνιστικά ή θα κάνουν κάτι επιτέλους για να την προφυλάξουν; Μέχρι στιγμής έχουν αρκεστεί να διώχνουν οτιδήποτε καλό για τον Ηρακλή. Από τη μη αδειοδότηση, στη γκάφα με Μοντέιρο, στην ανολοκλήρωτη ΑΜΚ που οδηγεί σε νέα μη αδειοδότηση, τις μεταγραφές με καθυστέρηση χάνοντας πολλές περιπτώσεις, μέχρι πλέον την εξώθηση του Παπαδόπουλου στην παραίτηση.
Επί του αγωνιστικού αδιαπραγμάτευτα ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που είχε τα ηνία του ματς στα χέρια του, δίχως όμως ρυθμό. Την κατοχή, τις ευκαιρίες και το γκολ. Ιδίως παίζοντας με αριθμητικό πλεονέκτημα από την ανόητη αποβολή του Σαραμαντά (αν όντως έβρισε την Κουρομπίλια). Ακόμα κι έτσι ο Παπαδόπουλος, με δέκα παίκτες και χιλιάδες προβλήματα, είχε πλάνο: Να πάει το ματς ως το τέλος στο 1-0 και να αιφνιδιάσει με ισοφάριση στο τέλος, αλλά…
