Δεν ξέρω τι λέει ο Ιβάν Σαββίδης και γιατί το λέει, δεν ξέρω ποιοι άλλοι σκέφτονται το ίδιο με τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ότι, δηλαδή, είναι «ρεαλιστική σκέψη η αποχώρηση από το πρωτάθλημα», αλλά, νομίζω ότι θα πρέπει στην Τούμπα να σοβαρευτούνε και να μην την συνεχίσουν αυτή την συζήτηση.
Διότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να συζητάνε στον ΠΑΟΚ τόσο επικίνδυνα πράγματα. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει εξαντλήσει όλους τους τρόπους μέσω των οποίων θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Σαφώς και δικαιούται να αισθάνεται πως βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο. Σαφώς και δικαιούται να αισθάνεται ότι του βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές. Σαφώς και δικαιούται να αισθάνεται ότι προσπαθούν να τον πλήξουν με κάθε τρόπο και να αποδυναμώσουν την υποψηφιότητά του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ωστόσο, είναι… ζωντανός. Δεν έχει χαθεί απολύτως τίποτε σε αυτή τη μάχη που δίνει για να βάλει τέλος στην παντοκρατορία του Ολυμπιακού. Υπάρχει μπροστά ένας ολόκληρος γύρος. Υπάρχουν μπροστά ευκαιρίες για να αποδείξει ότι αντέχει, ότι είναι τόσο σκληρός που όσο κι αν τον χτυπάνε δεν πρόκειται να πέσει κάτω.
Υπάρχει, βέβαια, και η άποψη ότι όλα τα παιχνίδια για τον ΠΑΟΚ μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος θα είναι όπως της Μυτιλήνης, ότι δεν θα τον αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Ότι δεν θα αντέξουν οι άνθρωποί του και πως αν η λογική και η ψυχραιμία του Απόστολου Τερζή απέτρεψε την αποχώρηση προχθές, σε μια αντίστοιχη κατάσταση το επόμενο διάστημα κανείς δεν θα μπορέσει να το αποτρέψει.
Τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Καταλαβαίνω την πίεση. Καταλαβαίνω τους παίκτες που έρχονται στιγμές που δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα νεύρα τους.
Από την άλλη πλευρά, όμως, υπενθυμίζω πως είναι επαγγελματίες. Υπενθυμίζω ότι οφείλουν να παίζουν κόντρα σε κάθε αντιξοότητα και να μην πέφτουν στην παγίδα της αντίδρασης που προκαλείται από συγκεκριμένες ενέργειες κάποιων και την οποία στο τέλος θα πληρώσει ο ΠΑΟΚ.
Αφήστε που δεν μπορώ και να πιστέψω, αν και υπάρχουν πολλοί δίπλα μου που επιμένουν πως έτσι θα γίνει, ότι, δηλαδή, ο ΠΑΟΚ θα αδικείται σε κάθε παιχνίδι, ώστε να μην μπορέσει να αντέξει και να λυγίσει.
Για να επιστρέψω, ωστόσο, εκεί απ’ όπου ξεκίνησα, ό,τι και να γίνει, μα ό,τι και να γίνει, ο ΠΑΟΚ δεν χρειάζεται να κάνει τίποτε άλλο εκτός από το να αναδεικνύει τις αδικίες που γίνονται σε βάρος του και να συσπειρώνει δίπλα του ολοένα και περισσότερους από αυτούς που καταλαβαίνουν πως αυτό οδηγεί μόνο στην πλήρη απαξίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η αποχώρηση από το πρωτάθλημα δεν θα προσφέρει τίποτε. Ούτε στον ΠΑΟΚ, ούτε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα υπάρξει πολύ μεγάλος θόρυβος, μεγάλες αντιδράσεις και εντάσεις για μερικές ημέρες και μετά ο ΠΑΟΚ θα μείνει –άγνωστο για πόσο- στο περιθώριο, ενώ το ελληνικό ποδόσφαιρο θα συνεχίσει να πορεύεται με όλες του τις παθογένειες.
Οπότε, ας κρατάνε την ψυχραιμία τους στον ΠΑΟΚ, ιδιαίτερα αυτοί που λένε ότι προτρέπουν τους παίκτες να είναι προσεκτικοί και να μην απαντάνε σε προκλήσεις, αλλά μετά από λίγο λειτουργούν ως… δάσκαλοι που δίδασκαν και νόμους δεν κρατούσαν.
Και λέω να κρατάνε την ψυχραιμία τους, αλλά και την σοβαρότητά τους, διότι τώρα απευθύνονται και σε θερμόαιμους, σε κοινά που σκέφτονται μόνο οπαδικά, χωρίς να διαθέτουν ούτε τη γνώση ούτε την ικανότητα για να υπολογίσουν τις συνέπειες μιας αποχώρησης, οι οποίες μπορεί να είναι δραματικές.
