Λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο ότι από τη στιγμή που στον τελικό του Κυπέλλου του μπάσκετ θα ήταν παρούσες δύο ομάδες που έχουν έδρα τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, θα άνοιγε ένας κύκλος συζήτησης για την έδρα του αγώνα.
Το σκηνικό επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια με την ΕΟΚ να παίζει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, ενώ θα έπρεπε να δώσει εγκαίρως τη λύση εκείνη η οποία δεν θα προκαλούσε αντιδράσεις. Ποια θα μπορούσε να είναι αυτή; Για παράδειγμα να όριζε την έδρα του τελικού, με κριτήρια που θα επέλεγε η ίδια, πριν ακόμη γίνει η κλήρωση του Κυπέλλου. Σ’ αυτή την περίπτωση κανείς από τους δύο φιναλίστ δεν θα κατηγορούσε την ΕΟΚ για μεροληψία.
Συνολικά 17 χρόνια έχουν περάσει από τον τελευταίο τελικό που είχε έδρα τη Θεσσαλονίκη. Πόσους φιλοξένησε συνολικά η πόλη που φημίζεται για το μπασκετικό της κοινό και ιστορικά έχει μεγάλη συνεισφορά στην ανάπτυξη του αθλήματος; Πέντε όλο κι όλο. Ο λόγος; Μάλλον δεν υπάρχει έστω και μία τεκμηριωμένη απάντηση από την ΕΟΚ.
Αρα ο Αρης έχει όλα τα δίκαια με το μέρος του να διαμαρτύρεται προκαταβολικά, πολύ δε περισσότερο μετά το φιάσκο του Ηρακλείου το 2014 με αντίπαλο και πάλι τον Παναθηναϊκό. Κι αν σε κάποιον δεν φτάνει αυτό το επιχείρημα, υπάρχει ακόμη ισχυρότερο: το γεγονός ότι ο Αρης από τους 13 τελικούς στους οποίους έχει συμμετάσχει τους έξι τους «έπαιξε» στην Αθήνα. Μάλιστα το ’90 δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης, Αρης και ΠΑΟΚ διεκδίκησαν το τρόπαιο στο ΣΕΦ!
Φτηνές δικαιολογίες για την επιλογή της έδρας του τελικού πάντα υπάρχουν και το «μαγειρείο» της ΕΟΚ ξέρει και να «μαγειρεύει» τις αποφάσεις, αλλά και να τις σερβίρει. Η μόνη διαφορά ότι ίσως αυτή τη φορά η υπεροψία του Παναθηναϊκού να δώσει την ευκαιρία στην Ομοσπονδία να πάρει μία δίκαιη απόφαση.
FOCUS
Εάν η ΕΟΚ βρει τα δύσκολα στην ιστορία του ορισμού της έδρας του τελικού του Κυπέλλου, θα επικαλεσθεί τις ενστάσεις της αστυνομίας και θα νίψει τας χείρας της. Γνωστό το… τρικ.