Aπλά είναι τα πράγματα όταν είσαι σοβαρός, παθιασμένος και παίζεις ποδόσφαιρο. Δείχνεις την ανωτερότητά σου, «κλειδώνεις» τη νίκη από νωρίς και πας, ήρεμα και ωραία, με ηθικό και ενθουσιασμό, στο επόμενο ματς.
Ο ΠΑΟΚ έκανε χθες στην Ξάνθη αυτό ακριβώς που έπρεπε. Εδειξε ότι είναι ο ΠΑΟΚ. Δεν το είχε δείξει σε κανένα άλλο εκτός έδρας ματς μέχρι χθες. Γιατί, όμως; Τι έγινε χθες; Μήπως βρέθηκε ξαφνικά η... αυτοπεποίθηση που έλειπε, σύμφωνα με την αστεία δικαιολογία του Ραζβάν Λουτσέσκου; Ως δια μαγείας άρχισαν ξαφνικά χθες να πιστεύουν στους εαυτούς τους, ενώ δεν πίστευαν στη Λιβαδειά, τη Ριζούπολη, τη Λάρισα, το Καραϊσκάκη και το ΟΑΚΑ; Οχι φυσικά.
Αλλο δεν υπήρχε και άλλο υπήρξε χθες στα Πηγάδια. Κατ’ αρχήν ο ΠΑΟΚ που αντιμετώπισε τη Λάρισα δεν ήταν 100%... paok.cm. Είχε και μπόλικη δόση από paok.gr. Τέσσερις Έλληνες στην αρχική ενδεκάδα. Δεν είχε ξανασυμβεί. Πασχαλάκης, Πέλκας, Λημνιός, Κουλούρης. Και τι Έλληνες. Που διψούν για διάκριση, που διψούν για προσφορά, που διψούν να καθιερωθούν σ’ αυτή την ομάδα, γιατί νιώθουν ότι είναι τιμή τους να φορούν τη φανέλα της. Γιατί νιώθουν τι εστί ΠΑΟΚ, τι σημαίνει για τους οπαδούς του και ποια θέση πρέπει να έχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μαζί τους, άλλοι δύο, «μπολιασμένοι» με το dna του ΠΑΟΚ και καλά διαβασμένοι από την πρώτη θητεία τους στην ομάδα. Ο Βιειρίνια και ο Μακ.
Καθόλου τυχαίο και καθόλου συμπτωματικό το γεγονός ότι αυτοί ακριβώς ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές του θριάμβου. Ο Λημνιός με την ταχύτητα και την τρομερή διάθεσή του, ο Πέλκας με το πάθος του και τις ωραίες ενέργειές του, ο Βιειρίνια με την εμπειρία και το φιλότιμό του, ο Μακ με την επιμονή του να ξαναβρεί τον καλό εαυτό του, ο Κουλούρης με τη μαχητικότητα και το ασταμάτητο τρέξιμο και ο Πασχαλάκης με ολοφάνερα προσόντα που έμεναν κρυφά στις προπονήσεις, έδωσαν στην ομάδα αυτό που της έλειπε. Ενέργεια. Αύρα. Της έδωσαν την προσωπικότητα που έπρεπε να έχει. Και υπερκάλυψαν όποιες αγωνιστικές αδυναμίες της, οδηγώντας την σε μια εύκολη νίκη επί ενός αντιπάλου σαφώς ανώτερου και από τον Λεβαδειακό και από τον Απόλλωνα και από τη Λάρισα...
Και, εδώ που τα λέμε, με την εξαιρετική απόδοσή τους... ξεκούρασαν και τον Μάτος. Ο συνήθως εκρηκτικός Βραζιλιάνος άσος, πέρασε επιτέλους ένα χαλαρό απόγευμα, καθώς αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε να επιστρατεύσει το δικό του, ασύγκριτο, πάθος για να σώσει την ομάδα από μια ήττα ή για να της προσφέρει τη νίκη.
Ελπίζω ότι πήρε το μάθημά του ο Λουτσέσκου και ότι θα καθίσει πλέον να σκεφτεί ορισμένα πράγματα. Μπάλα δεν παίζουν τα λεφτά που ξοδεύτηκαν για να αγοραστούν κάποιοι παίκτες. Μπάλα παίζουν αυτοί που θέλουν, αυτοί που γουστάρουν, αυτοί που είναι πωρωμένοι για να προσφέρουν και όχι οι χορτασμένοι μισθοφόροι, που σήμερα παίρνουν τον ωραίο τους μισθό εδώ και αύριο θα τον παίρνουν κάπου αλλού, χωρίς κανένα ουσιαστικό «δέσιμο» με την ομάδα που τους πληρώνει και τον κόσμο της που περιμένει από αυτούς μεγαλεία.
Μπάλα παίζουν αυτοί που νιώθουν κι αυτοί που είναι φιλόδοξοι. Η φιλοδοξία του Πασχαλάκη μπορεί να σπάσει τη ζυγαριά. Το ίδιο του Λημνιού. Του Πέλκα. Του Κουλούρη. Ολων των Ελλήνων πιτσιρικάδων. Μπάλα παίζουν και οι πραγματικά ικανοί, που μπορεί να έχουν χορτάσει από δόξα και χρήμα, αλλά δεν παύουν να διαθέτουν εγωισμό. Ο Βιειρίνια, ο Μακ, ο Μάτος, ακόμη και στην κακή τους μέρα, έχουν κάτι να δείξουν, κάτι να προσφέρουν. Προσέξτε, όμως. Αν εξαιρέσουμε τον Μάτος, που από την πρώτη στιγμή έδειξε ποιος είναι, όλοι οι άλλοι ή βγήκαν από τον ΠΑΟΚ ή ένιωσαν πολύ καλά τι σημαίνει ΠΑΟΚ. Και μαζί τους ο Λημνιός και ο Πασχαλάκης, που δείχνουν ότι και ταλέντο έχουν και επίγνωση σε ποια ομάδα παίζουν...
Με όλους τους έμπειρους μέσα, ο Λουτσέσκου δεν κέρδιζε εκτός έδρας. Με αρκετούς νεαρούς και άπειρους, έκανε περίπατο στην Ξάνθη. Αν είναι έξυπνος, αυτό το συμπέρασμα πρέπει να βγάλει και να γίνει πιο τολμηρός. Αν πάρει το Πρωτάθλημα με τους Λημνιούς, ο ΠΑΟΚ θα τον ευγνωμονεί για δύο λόγους. Πρώτα γιατί πήρε το Πρωτάθλημα και ύστερα γιατί έβγαλε Λημνιούς. Αν το πάρει με τους... Ελ Καντουρί και τους Λέοβατς (που δεν θα το πάρει) θα έχει πετύχει στη μισή μόνο δουλειά που πρέπει να κάνει σε μια μεγάλη ομάδα ένας σοβαρός προπονητής.
ΥΓ1. Ο Πέλκας την κάθετη, ο Λημνιός το μπάσιμο και την εξαιρετική σέντρα, ο Μακ το γκολ. Μια φάση που τα λέει όλα. Βάλτε άλλους τρεις παίκτες που έπαιζαν συνήθως στις θέσεις τους και πείτε μου αν θα έμπαινε ποτέ αυτό το γκολ...
ΥΓ2. Περιμένω το πέρασμα του χρόνου να αποδείξει αν ο χθεσινός τραυματισμός του Ελ Καντουρί είναι ατυχία για τον ΠΑΟΚ ή ευτύχημα...
