«Η δυναμική επιστροφή διευκολύνει τα επόμενα βήματα του Αρη», έγραφα σ’ αυτήν εδώ τη γωνιά στις 4 Οκτωβρίου.
Το έγραφα πιστεύοντας ότι ο ενθουσιασμός που υπήρχε θα βοηθούσε τους «κίτρινους» να χτίσουν ευκολότερα την βάση που χρειάζονται για να δώσουν νόημα στην επανεκκίνησή τους.
Ωστόσο, οι 26 μέρες που ακολούθησαν άλλα έδειξαν για την ομάδα του Ερέρα. Ηττα από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, ήττα από τον ΠΑΟΚ στο «Κλεάνθης Βικελίδης», συντριβή από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, πάνω απ’ όλα, όμως, μια ομάδα αποπροσανατολισμένη, παρασυρμένη από μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που φανταζόταν ότι επειδή ο Αρης νίκησε την Λαμία και την Λάρισα, είναι έτοιμος να πάρει και το πρωτάθλημα.
Ο Οκτώβριος έδειξε ότι στον Αρη δεν έχουν πάρει το μάθημά τους. Όχι τόσο η ομάδα, αυτή καθεαυτή. Ο περίγυρος… Ενας περίγυρος που βιάζεται, θέλει να φαντάζεται την ομάδα να πετυχαίνει πράγματα που δεν είναι η ώρα της ακόμη να τα πετύχει.
«Ακόμη δεν τον είδαμε… Γιάννη τον βαφτίσαμε». Κάπως έτσι κι οι οπαδοί του Αρη. Γι’ αυτό και οι αντιδράσεις μετά το στραπάτσο από την ΑΕΚ. Γι’ αυτό και η ισοπέδωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γι’ αυτό και οι αφορισμοί για τον Ερέρα, η απαίτηση έως και να προχωρήσει η διοίκηση στην αντικατάστασή του.
Μια συζήτηση απολύτως παράλογη, διότι ο Αρης –ναι, αυτός που τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια ήταν στην Β’ και στη Γ’ Εθνική- δεν έχει στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αρα, δεν εκτροχιάστηκε επειδή έκανε τρεις σερί ήττες. Ούτε θα εκτροχιαστεί αν κάνει και τέταρτη σερί, αν χάσει, δηλαδή, κι από τον Ολυμπιακό.
Ο Αρης δεν έχει κανένα πανάκριβο ρόστερ, δεν έχει ιδιοκτήτη που να τρέχουν τα εκατομμύρια από τα μπατζάκια του.
Ο Αρης γύρισε για να μπορέσει σιγά-σιγά να ξαναδημιουργηθεί. Να πατήσει γερά στα πόδια του πρώτα και μετά να δει πώς θα κυνηγήσει στόχους, πώς θα προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτή, πώς θα γίνει πιο ισχυρός οικονομικά.
Για να ξαναδημιουργηθεί, όμως, και να το κάνει σωστά, χρειάζεται χρόνο, υπομονή, στήριξη και όχι αναταράξεις μετά από κάθε αρνητικό αποτέλεσμα, όχι να έρχεται η καταστροφή κάθε φορά που θα χάνει.
Αν το καταλάβουν αυτό όσοι είναι κοντά στην ομάδα, υπάρχει ελπίδα να ξαναγίνει μεγάλος ο Αρης. Αν όχι…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (30/10)
