Eδώ που τα λέμε, τα προηγούμενα χρόνια, τέτοια εποχή, παίζαμε πλέι οφ και κανείς δεν σκεφτόταν τις μεταγραφές. Ούτε καν οι άνθρωποι των ομάδων που μετείχαν στα πλέι οφ. Φέτος απαλλαχτήκαμε από αυτή την ανοησία, αλλά όποιος πιστέψει ότι είναι νωρίς να ασχοληθεί σοβαρά με τις μεταγραφές θα κάνει τεράστιο λάθος και θα βλάψει την ομάδα του.
Κατ’ αρχήν, ο σοβαρός παράγοντας της σοβαρής ομάδας δουλεύει όλο τον χρόνο για τις μεταγραφές. Παρακολουθεί συμβόλαια, εντοπίζει παίκτες, τους βλέπει από κοντά και, για όσους θεωρεί ότι αξίζει ο κόπος, κάνει μια προεργασία. Όταν έρθει η περίοδος των μεταγραφών, παίρνει τους παίκτες που του χρειάζονται εγκαίρως και χωρίς πλειστηριασμούς και έχει την ομάδα του έτοιμη όταν αρχίζει η προετοιμασία.
Αλλά, στη χειρότερη περίπτωση, με το που τελειώνει η σεζόν, αν έχει ήδη εντοπισμένους στόχους, κινείται γρήγορα, κλείνει συμφωνίες και είναι πανέτοιμο το ρόστερ με την έναρξη της προετοιμασίας. Αντε να μείνουν μια – δυο θέσεις κενές, που θα συμπληρωθούν με παίκτες οι οποίοι θα αποτελούν εξαιρετικές περιπτώσεις. Διότι, πράγματι, αυτές οι εξαιρετικές περιπτώσεις, προκύπτουν πολύ συχνά την τελευταία στιγμή.
Στον ΠΑΟΚ βλέπουμε, για την ώρα, την ίδια ανετοιμότητα που υπήρχε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ενώ κανείς δεν έψαχνε για δεξιό μπακ, εμφανίστηκε ξαφνικά ο Σρνα (στη μικρή φωτογραφία, με τον Ροναλτίνιο). Αλλοι τον ήθελαν, άλλοι όχι. Ο Λουτσέσκου είναι διστακτικός και ακόμη το σκέφτεται, ο Κροάτης κατάλαβε ότι δεν τον πολυθέλουν και ότι, αν αποκτηθεί, θα είναι στη σκιά του Μάτος και άρχισε κι αυτός τα τσαλιμάκια, ζητώντας πέντε - έξι μέρες για να το σκεφτεί. Μιλάμε για μια υπόθεση που εξελίσσεται σε φαρσοκωμωδία.
Ο Βέρνμπλουμ (μεγάλη φωτογραφία) είναι στόχος, αλλά δεν βιάζεται να αποφασίσει σε ποια ομάδα θα συνεχίσει την καριέρα του. Το ίδιο και ο Πούκι. Το ίδιος και ο Χατσερίντι, ο οποίος περιμένει, αλλά… και ο ΠΑΟΚ τον περιμένει. Ο Κόντε είναι προσυμφωνημένος, το ίδιο και ο Ζίφκοβιτς, αλλά γι’ αυτούς δεν βιάζεται ο ΠΑΟΚ. Και καλά οι παίκτες, ας υποθέσουμε ότι το τραβάνε το θέμα όσο μπορούν, περιμένοντας μην τυχόν προκύπτουν ολοένα και καλύτερες προσφορές. Η ομάδα, στην προκειμένη περίπτωση ο ΠΑΟΚ, έχει λόγους να μη βιάζεται, ή έχει λόγους να βιάζεται;
Όταν λέμε να βιαστεί, δεν εννοούμε να πάει να πάρει στο τσάτρα – πάτρα όποιους να’ ναι. Εννοούμε να πάρει τους παίκτες που πραγματικά τον ενδιαφέρουν, χωρίς να αφήνει περιθώρια παρεμβάσεων άλλων ομάδων και δεύτερων σκέψεων από τους παίκτες. Ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη μπορεί να το κάνει αυτό. Αρκεί, φυσικά, οι άνθρωποί του να… ξέρουν για ποιους ακριβώς παίκτες ενδιαφέρονται πραγματικά. Στον ΠΑΟΚ ξέρουν; Είναι ένα ερώτημα, το οποίο πρέπει να απαντηθεί πειστικά. Και θα απαντηθεί πειστικά, μόνο αν αποκτηθούν παίκτες καλοί, που θα είναι και παρόντες, σχεδόν όλοι, στην προετοιμασία, ώστε να μην πληρώσει πάλι ο ΠΑΟΚ ακριβά τις καθυστερήσεις, σε μια περίοδο που φιλοδοξεί να εξασφαλίσει, επιτέλους, συμμετοχή σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ας μην το κουράζουμε πολύ. Το δήλωσε δημοσίως ο Ραζβάν Λουτσέσκου: «Όταν αρχίσουμε την προετοιμασία, πρέπει το νέο ρόστερ μας να είναι συμπληρωμένο τουλάχιστον κατά 90%». Αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει. Και μακάρι να γίνει στον ΠΑΟΚ, για πρώτη φορά στα χρονικά, εδώ και πάρα πολλά χρόνια…