Η είδηση «έσκασε» σαν βόμβα, χωρίς όμως να κάνει και τον ανάλογο θόρυβο. Το αφεντικό της ΑΕΚ επισκέπτεται τον Πορτογάλο αρχιδιαιτητή Περέιρα… εθιμοτυπικά για ανταλλαγή απόψεων με τη λήξη του πρωταθλήματος όπως διευκρινίζουν οι κύκλοι της Ενωσης, χωρίς βέβαια να υπολογίζουν πως «ακούστηκε» ή πως «διαβάστηκε» αυτή η πληροφορία από την φίλαθλη κοινή γνώμη, με εξαίρεση βέβαια την άποψη της «στρατευμένης» πλέον Ορίτζιναλ. Μια επίσκεψη και ένα προγραμματισμένο – όπως όλα δείχνουν ραντεβού – παραμονές του τελικού που δίνουν το δικαίωμα για ανήσυχες σκέψεις, γιατί όχι και για συνειρμούς που θα πρέπει να προβληματίσουν εκείνους οι οποίοι «εμπνεύστηκαν» αυτό το «αντάμωμα». Κι αυτό γιατί απλούστατα τους δύο άνδρες τους συνδέει ένας γεγονός και το ίδιο πρόσωπο που πρωταγωνίστησε σε μια αποτρόπαια πράξη.
Αναφερόμαστε στο άθλιο διαιτητικό πραξικόπημα της περσινής αγωνιστικής περιόδου. Είναι γνωστό οτι αυτό το πρόσωπο χάρισε ένα πρωτάθλημα σε μια ομάδα με τα όσα απίστευτα διέπραξε και που είχαν σαν συνέπεια να θεωρείται ως βασικός υπεύθυνος μιας από τις μεγαλύτερες θεσμικές εκτροπές. Ως εκ τούτου, να κρίνεται από την κοινή γνώμη αλλά και από τους πάντες στον χώρο ως ένας «τελειωμένος» διαιτητής. Ελα όμως που ενώ όλοι περίμεναν την εξαφάνιση του, έρχεται ο Πορτογάλος αρχιδιαιτητής (εκτελεστικός βραχιόνας του αποικιοκρατικού συστήματος που ξεφτιλίζει την ΕΠΟ) και ενώ όλοι θεωρούσαν ξεγραμμένο τον Κομίνη κάποια στιγμή τον εμφανίζει στους πίνακες των διαιτητών της μεγάλης κατηγορίας!
Αφωνο στην κυριολεξία το πανελλήνιο. Ο χώρος της διαιτητσίας μιλά για το σκάνδαλο των σκανδάλων, για ένα «βύσμα». Ή για έναν πανίσχυρο παράγοντα που είχε επιρροή και δύναμη να αναποδογυρίσει τα πάντα ακόμη και σε ηθικό επίπεδο. Πολλοί αναφέρονται σε χαλίφηδες και σε ένα ισχυρότατο παρασκήνιο. Οι αντιδράσεις γενικές, όχι μόνο από τον ΠΑΟΚ. Το ερωτηματικό αιρωείται και αφήνει περιθώρια για «ταυτοποιήσεις» και αληθοφάνειες. Ο Περέιρα όμως δεν καταλαβαίνει κανέναν. Ή μάλλον «καταλαβαίνει» κάποιους ή κάποιον που του επιβάλλουν να συνεχίσει να καλύπτει και να προωθεί τον Κομίνη για κάποιους πολύ σημαντικούς λόγους. Ο τελειωμένος Αθηναίος διατητής πολύ σύντομα αναδεικνύεται στον ευνοούμενο της αυλής του Πορτογάλου και σπάει όλα τα ρεκόρ διορισμών! Από ξεγραμμένος σε number 1 και με την προοπτική να είναι μέσα στους επιλεγέντες του συστήματος Var! Τέτοια απίστευτα πράγματα.
Δικαιλογημένα λοιπόν ο η κοινή γνώμη έχιε μονίμως το αναπάντητο ερώτημα: Ποια είναι η διαδρομή του σαν διαιτητή και με τι σκεπτικό τον απάλλαξαν από τα όσα κακουργηματικά διέπραξε πέρυσι; Το ότι στέρησε ένα τίτλο από τον ΠΑΟΚ και τον χάρισε στην κυριολοξκεία στην ΑΕΚ ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει τέτοια ασυλία και να του διασφαλίσει ένα μέλλον που ούτε στο όνειρό του μπορούσε να φανταστεί; Τη στιγμή μάλιστα που μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της ντροπής, (ο Σκουτερής να τον καλεί και αυτός να μην προσέρχεται) να δηλώνει ότι για αυτόν η διαιτησία είχε τελειώσει. Ποιος λοιπόν επέβαλλε στον Περέιρα να εκτεθεί τόσο απροκάλυπτα; Δυστυχώς απαντήσεις σε τέτοιους είδους απορίες δεν υπήρξαν και ούτε πρόκειται να υπάρξουν. Οπως βέβαια και αντίστοιχα «αποδείξεις» για τη μυστηριώδη συμπεριφορά του Πορτογάλου. Υπάρχουν όμως κάποιες ενδείξεις που οδηγούν αθέλητα και καλοπροαίρετα θα έλεγα σε συσχετισμούς. Και αυτοί όμως οι τελευταίοι με τη σειρά τους χάνονται στο βάθος του σκοτεινού παρασκηνίου. Στην περίπτωση λοιπόν της «εθιμοτυπικής επίσκεψης» του Δημήτρη Μελισσανίδη στο ραντεβού με τον Περέιρα, αν έχουμε να πούμε κάτι με δεδομένη βέβαια τη σχέση που συνδέει τον Πορτογάλο, τον Κομίνη και το αφεντικό της ΑΕΚ είναι η άποψη ότι έπρεπε να αποφευχθεί και το κυριότερο να μην γίνει και παραμονές τελικού.
Υ.Γ.: Ο επίσημος ΠΑΟΚ διατηρεί μια συντηρητική (και αξιοπρεπή) στάση στο θέμα του τελικού. Ωστόσο νομίζω πως θα πρέπει να επιμένει αυτή τη στιγμή στο «θέμα» της έδρας (αφού δεν προνόησε να το κάνει το καλοκαίρι), κι αυτό γιατί το ΟΑΚΑ από ότι φαίνεται δεν διατηρεί πλέον τα εχέγγυα της ασφαλής διεξαγωγής ενός τελικού. Το να επιδεικνύεις μια ανωτερότητα απέναντι σε έναν αξιολύπητο αντίπαλο είναι κάτι που μετράει. Το ίδιο όμως και περισσότερο μετράει ο παράγοντας έδρα και μάλιστα σε ένα τόσο σημαντικό αγώνα. Ας μην είμαστε αφελείς, δύο φορές η ΑΕΚ παίζει τελικό στην έδρα της. Καληνύχτα κύριε Γραμμένε!
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (4/5)
