Συγχωρέστε με αλλά στην σημερινή στήλη αποφάσισα να ασχοληθώ με τον νεαρό ποδοσφαιριστή και αφορμή μου έδωσε η συνέντευξη που παραχώρησε στην "Μ" και μπορείτε να τη διαβάσετε στο σημερινό φύλλο. Τον ποδοσφαιριστή φυσικά τον κρίνεις κυρίως για αυτά που κάνει στον αγωνιστικό χώρο.
Όμως μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα όταν αναφερόμαστε σε έναν παίκτη δεν έχει να κάνει με το αν ξέρει μόνο να παίζει μπάλα αλλά και ο τρόπος που σκέφτεται και εκφράζεται εκτός αγωνιστικού χώρου. Γιατί η παιδεία και το πόσο καλλιεργημένος είσαι σε βοηθά να συνυπάρχεις σε ένα σύνολο τριάντα παικτών και φυσικά να το εκμεταλλεύεσαι για να γίνεσαι καλύτερος. Μεστός ο λόγος του πιτσιρικά, μετρημένα τα λόγια του όχι γιατί δεν μπορεί να εκφραστεί αλλά επειδή γνωρίζει ότι τα πολλά λόγα είναι φτώχεια. Ο Γιαννούλης είχε μια ροή στο λόγο του, μιλούσε για να το γράψω απλά και κατανοητά, ΕΛΛΗΝΙΚΑ και είναι από τη γενιά εκείνη των παικτών που δεν ασχολήθηκαν μόνο στο να κλωτσούν μια μπάλα. Και ευτυχώς πλέον για τον ΠΑΟΚ ο πιτσιρικάς δεν είναι η εξαίρεση αλλά πάει να γίνει ο κανόνας. Μπορεί αυτό να μην ενδιαφέρει τους περισσότερους, αλλά για μένα είναι σημαντικό αφού όταν "στροφάρεις" μπορείς να αντιλαμβάνεσαι και να προσαρμόζεσαι. Το ίδιο θα γράψω και για τον Γιάννη Μυστακίδη που επίσης παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην "Μ". Μου άρεσε η αποφασιστικότητα του και η απουσία κόμπλεξ. Ξέρει ότι πλέον έχει να συναγωνιστεί σπουδαίους αθλητές αλλά όπως και ο ίδιος είπε, αυτό δεν τον αγχώνει αλλά τον πεισμώνει. Και ξεχωρίζω απ' όλα όσα είπε το παρακάτω: "Και έστω ένα λεπτό να μπεις να αγωνιστείς με τη φανέλα του ΠΑΟΚ αυτό είναι ύψιστο κίνητρο". Την ίδια φιλοσοφία αν έχουν όλοι οι παίκτες, η ζωή του Βλάνταν θα γίνει σίγουρα καλύτερη και τα κέρδη για την ομάδα θα είναι πολλά.