Στα… φτερά της χορηγίας των Τούρκικων Αερογραμμών η διοίκηση Παπαθανασάκη επένδυσε πολλά επικοινωνιακά κέρδη αλλά τελικώς, χωρίς φυσικά ευθύνη της εταιρείας, αποδείχθηκε άνθρακας ο θησαυρός.
Πέρσι το καλοκαίρι συνέβαινε περίπου… κοσμογονία. Η “Turkish Airlines” και η προοπτική της συνεργασίας με τον Ηρακλή διαφημίστηκε όσο τίποτε άλλο από τη διοίκηση. Οταν όμως άρχισε να διαφαίνεται ότι η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, η διοίκηση Παπαθανασάκη δεν φρόντισε -ως όφειλε- να καταλαγιάσει τον “θόρυβο” που η ίδια προκάλεσε. Να είναι ξεκάθαρη απέναντι στον κόσμο. Δεν το έκανε ποτέ, αφήνοντας τους πάντες να πιστεύουν ότι το deal που θα άλλαζε τον ρου, ήταν πάντα εν ισχύ.
Η ουσία του πράγματος
Η διαχείριση τόσο σημαντικών θεμάτων είναι το ζητούμενο. Και όχι η ελαφρότητα των ισχυρισμών ότι… “σε βάρος της ΠΑΕ επιβλήθηκαν από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα, υπέρογκα χρηματικά πρόστιμα για ανάρμοστη συμπεριφορά των οπαδών της”, όπως ανάφερε στην προχθεσινή της ανακοίνωση. Οτι δηλαδή οι 77.400 ευρώ (αυτό είναι το υπέρογκο ποσό) ήταν ένας από τους λόγους που έπεσε έξω ο προϋπολογισμός.
Η ΠΑΕ βέβαια, στην ίδια ανακοίνωση παραδέχεται ότι… “υπήρξε αδυναμία προσέλκυσης ισχυρών διαφημιστικών χορηγιών”, χωρίς όμως να λέει (αυτό είναι το σημαντικό) το “γιατί”. Διότι σε μεγάλα ζητήματα οι χειρισμοί -επικοινωνιακά- ήταν εντελώς λάθος. Και θα ήταν καλό, κάποια στιγμή η διοίκηση να αποφάσιζε να ανακοινώσει και τα οικονομικά οφέλη αυτής της συμφωνίας.
«Νάνος» ο γίγαντας
Αν ανατρέξει κάποιος στο “πριν και μετά” της συμφωνίας με την Turkish Airlines μπορεί να βγάλει συμπεράσματα για το λανθασμένο επικοινωνιακό κομμάτι και για το πώς ένα… “κοσμογονικό” deal διαφημίστηκε σε τέσσερις ταμπέλες στο Στάδιο, δύο μπάνερ στις κερκίδες και αυτοκόλλητα στους πάγκους. Και πιθανότατα και μερικά ανταποδοτικά αεροπορικά εισιτήρια.
Είναι θεμιτό το αν η διοίκηση Παπαθανασάκη ήθελε (ανεξάρτητα από το μέγεθος της συμφωνίας) να συμπορεύεται στην “αγορά” με ένα τόσο ισχυρό brand name που θα προσέλκυε κι άλλες εταιρείες. Καμία αντίρρηση επί αυτού.
Είναι επίσης θεμιτό το να θέλεις (επίσης ανεξάρτητα από το μέγεθος της συμφωνίας) να ανοίξεις την πόρτα σε μια τέτοια ισχυρή εταιρεία ώστε στο μέλλον να προσβλέπεις σε κάτι καλύτερο και μεγαλύτερο.
Επίσης, καμία αντίρρηση. Αυτά όμως είναι κάτι άλλο σε αντιστοιχία με το “κοσμογονικό” που άφηνε ο Ηρακλής να επικρατήσει το προηγούμενο καλοκαίρι.
Ισχνή
παρουσία
Κι ακόμη κι έτσι… Ας έκανε ο Ηρακλής ένα event για την εταιρεία που θα διαφημίσει και την ομάδα και τη συνεργασία. Και όχι, να έχει έρθει -σε παιχνίδι του Ηρακλή- μόνο μια φορά ένας εκπρόσωπός της, όπως δηλαδή έγινε με τον διευθυντή του γραφείου της Θεσσαλονίκης, Οτκού Γιαζάν που ήταν παρών στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στο Καυτανζόγλειο. Ο “θόρυβος” του deal καταλάγιασε απότομα και καλό θα ήταν η διοίκηση Παπαθανασάκη εκεί να ψάξει να βρει τρόπο να γίνει καλύτερη και όχι να ασχολείται (περίπου αποπροσανατολιστικά) με τα “υπέρογκα πρόστιμα” και τα έσοδα από τα διαρκείας για τα οποία ακόμη περιμένουμε να πει το πώς τα βγάζει στα… 79.000 ευρώ.
“Θα πετάνε αεροπλάνα…”
Στις 4 Σεπτεμβρίου, ο Παπαθανασάκης έλεγε σχετικώς: “Εμείς θέλουμε μια ευρύτερη συνεργασία με την Turkish Airlines, δεν αναφερόμαστε σε μια απλή χορηγία. Είναι σημαντικό που οι άνθρωποι της θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας. Μας δείχνουν εμπιστοσύνη για το τι μπορούμε να κάνουμε στο ποδόσφαιρο».
Είχε φτάσει να γίνει σήριαλ το όλο θέμα διότι ένα ολόκληρο καλοκαίρι δεν τελείωνε. Κι όταν τελείωσε, ο Παπαθανασάκης είχε φτάσει στο σημείο πριν από το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό που ήταν και το πρώτο που επισημοποιήθηκε η συμφωνία (και είχε φτάσει 14 Σεπτεμβρίου) να πει… “με τον Λεβαδειακό θα βλέπετε παντού αεροπλάνα στο γήπεδο», κάτι που δεν έγινε.
Το ρεπορτάζ στις 6 Σεπτεμβρίου ότι στις προθέσεις της διοίκησης (προς τη σωστή κατεύθυνση τότε) ήταν να “ντυθούν” με τα λογότυπα της εταιρείας… “κάποιοι χώροι του Καυτανζογλείου (αίθουσα Τύπου), ενώ θα υπάρχουν διαφημίσεις τόσο στις ηλεκτρονικές πινακίδες του γηπέδου, όσο και στα μάτριξ του σταδίου”. Δεν έγινε. Κι ακόμη ότι στα μέσα Σεπτεμβρίου είναι… “να γίνει και η επίσημη παρουσίαση της συμφωνίας σε μεγάλο ξενοδοχείο της πόλης”.
Ωραίο θα ήταν και αυτό αλλά -επίσης- δεν έγινε ποτέ. Στο ρεζουμέ και στα διδάγματα της ιστορίας τι άλλο βρίσκουμε; Οτι ο Ηρακλής (ως ομάδα με όνομα ειδικού βάρους) έδειξε τη δυναμική του προσελκύοντας brand name αναγνωρίσιμα και φαίνεται (από τις σχετικές φωτογραφίες) και στον αντίκτυπο που είχε στον Τύπο. Από εκεί και μετά είναι και θέμα διοικητικό το τι συνέχεια θα δοθεί και πώς θα το χειριστεί.