Δεν είναι τυχαία ομάδα η Βασιλεία. Αντίθετα. Κι ισχυρή είναι κι έμπειρη. Η ισχύς κι η εμπειρία της ήταν ηλίου φαεινότερη. Δεν αρκούσαν όμως, αμφότερες στην Τούμπα. Δε μετρούσαν, εάν θέλετε, κόντρα στην – συν τοις άλλοις - απύθμενη ψυχή του ΠΑΟΚ!
Η νίκη της ελληνικής ομάδας (αν και χλόμιασε με το ελβετικό γκολ) είναι φυσικά, ένα βήμα πρόκρισης. Για την πρόκριση πάντως, χρειάζεται ένα άλμα. Τούτο δε, εκτός Τούμπας. Ναι μεν, οι προκρίσεις εκτός έδρας είναι παλιά του τέχνη κόσκινο αλλά… Δεν αρκεί, δε μετρά – εάν θέλετε – να είναι ο ΠΑΟΚ ελβετικός σουγιάς (πετούσε … σπίθες) μπροστά. Χρειάζεται, απαιτείται – με επίσης, εάν θέλετε – να μην είναι ελβετικό τυρί πίσω (έμπαζε).
Ο Λουτσέσκου είχε ενεργό συμμετοχή στο «μπαμ και κάτω». Με την στρατηγική του αφόπλισε τον Βίκι. Ήταν σε καλή βραδιά ο Ρουμάνος. Εάν ήταν κι όλοι οι παίκτες του; Θα υπέγραφε άνευ προηγουμένου θρίαμβο. Ο Ελβετός ομόλογος του στριμώχθηκε με το 1-0 με Κάν(ον)ιας. Αντέδρασε αλλά… Ο ΠΑΟΚ αποτελείωσε (για χθες, έτσι;) τη Βασιλεία με το 2-0 με το εκκωφαντικό «παρών» του Πρίγιοβιτς.
Ο «δικέφαλος» έπαιξε πολύ προσεκτικά. Έπραξε ορθά κρίνοντας την εξέλιξη της πρώτης μάχης για την πρόκριση. Με άλλα λόγια; Δε ρίσκαρε. Και πως να ρισκάρει; Πολλά από τα ατού του δεν ήταν σε καλή βραδιά …
Ο νικητής ήταν καλύτερος από την ηττημένη. Το γκολ της Βασιλείας ήταν προσφορά του ΠΑΟΚ. Με το 2-1 ο ΠΑΟΚ έκανε απλά, ένα βήμα. Για την πρόκριση θέλει κι ένα άλμα. Για το άλμα θέλει κι ακόμη καλύτερη μπάλα. Είπαμε: Δεν αρκεί ο ελβετικός σουγιάς μπροστά!
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (25/7/2018)